თანაგრძნობის მნიშვნელობა

The თანაარსებობა საზოგადოებაში საშუალებას გვაძლევს განვავითაროთ განსხვავებული ემოციები და განწყობა, ასევე ქცევები, რომლებიც ყველას გვაერთიანებს და რაც გვაიძულებს განსხვავებულად მოვიქცეთ, როცა რაღაცას ვხვდებით სიტუაციები. ერთ-ერთი ასეთი დამოკიდებულება არის თანაგრძნობა, შესაძლოა ინსტინქტური, მაგრამ სამყარო, რომელშიც დღეს ვცხოვრობთ თავისი მღელვარე ტემპით, უფრო მეტად გვფარავს.

დამოკიდებულება, რომელიც დაკავშირებულია ინსტინქტთან

როგორც ადამიანი არის ჯგუფური არსება, ანუ შეჩვეულია ბუნება სხვა თანატოლებთან ერთად ცხოვრება, მთლიანობაში ცხოვრება იმ არსის ნაწილია, რომელიც განვსაზღვრავთ ჩვენ და ამიტომ ძალიან რთული ან თითქმის შეუძლებელია ცხოვრება სრულიად იზოლირებულად და ყოველგვარი ცივილიზაციისგან შორს.

ამ თანაარსებობისას წარმოიქმნება სხვადასხვა ქცევები, რომლებიც ასევე თანდაყოლილია ადამიანის თვისებისთვის და რომელიც შეიძლება იყოს ყველაზე გონივრული და დამხმარე ან ეგოისტური და ბოროტი. მათ შორის ვპოულობთ თანაგრძნობას, იმ თვისებას, რომელიც აგრძნობინებს ადამიანს სხვისი ტანჯვის გამო. გაგებული, როგორც ალბათ აბსტრაქტული ფორმა

სოლიდარობათანაგრძნობა არის ის, რაც გვაძლევს საშუალებას ვიგრძნოთ, რომ სხვა ადამიანი კარგად არ არის და, შესაბამისად, ამის განცდისას ტანჯვა ჩვენს სხეულსა და სულში, ვიმოქმედოთ იმისთვის, რომ დავეხმაროთ ამ ადამიანს წინსვლაში ან სულ მცირე ანუგეშებს მას

ემოციური ინტელექტის განვითარება

იმისათვის, რომ უკეთ გავიგოთ, რატომ ჩნდება ადამიანში თანაგრძნობა, საინტერესოა აღინიშნოს, რომ ის დაკავშირებულია გარკვეული დონის განვითარების უნართან. ემოციური ინტელექტი, რაც გვაიძულებს მგრძნობიარე და გამტარი ტანჯვისადმი, როგორც საკუთარი, ისე სხვების მიმართ.

მიუხედავად იმისა, რომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც განათლებულნი და აღზრდილები არიან ემოციური, მაგრამ შესაძლოა შემეცნებითი ინტელექტის განვითარებისადმი ოდნავი ინტერესის გარეშე, არსებობენ ადამიანებიც, რომლებიც, იმის გამო, რომ აქვთ აღზრდილი ან თუნდაც გამოცდილი გამოცდილება, აქვს მაღალი მგრძნობელობა იმის მიმართ, რაც ხდება სხვების მიმართ და, შესაბამისად, ავლენს მეტ თანაგრძნობას ტკივილის ან სიტუაციების დროს. ტანჯვა.

რატომ არის საჭირო თანატოლებთან თანაგრძნობა?

ჩვენ ყველამ ვიცით, რომ საზოგადოებები, რომლებშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, გვაიძულებს ვიყოთ საკმაოდ ინდივიდუალისტური არსებები, რომლებიც უფრო მეტად ვზრუნავთ საკუთარ სიკეთეზე, ვიდრე საზოგადოების სიკეთეზე.

თუმცა, მნიშვნელოვანია, რომ თანაგრძნობა ჩვენში ჩვეულებრივი და ნორმალური დამოკიდებულება გახდეს, რადგან საზოგადოების კეთილდღეობა ამაზე იქნება დამოკიდებული. ეს იმიტომ ხდება, რომ მხარდაჭერა, სხვისი მოსმენა, მათ ტანჯვაში თანხლება ან მათი დახმარება არის ის, რაც გვაქცევს ადამიანებად და გვამდიდრებს როგორც ადამიანებს.

ფოტოები: Fotolia. ანდრეი პოპოვი - იაკობჩუკი ოლენა