ემოციების კონტროლის მნიშვნელობა

ემოციების მართვის ცოდნა გავლენას ახდენს ურთიერთობის გზებზე და სცდება მათ გარემოებების შესაბამისად, სფეროს მოთხოვნით მუშაობა და ყოვლისმომცველი ჯანმრთელობის მდგომარეობა, როგორც შედეგები, რომლებიც წარმოიქმნება აბსოლუტური მომენტებით, რომლებიც ხელს უშლიან კოგნიტურ შესაძლებლობებს, დაბინდული და დამაბნეველი ინტერესები, რომლებიც გამოიხატება უეცარი რეაქციებით და/ან გადაწყვეტილებებით, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს უფრო რთული სიტუაციები. მუდმივობა. მაგრამ უნდა გვესმოდეს, რომ ემოციები ბუნებრივად ჩნდება, ანუ მათი იგნორირება არ შეიძლება განსხვავება და მნიშვნელობა მდგომარეობს იმ გზებში, რომლითაც ადამიანი ავლენს და მართავს მათ გარემოში. მიუხედავად იმისა, რომ ემოციის გამოხატვა შეიძლება გარდაუვალი იყოს, არსებობს სხვადასხვა ხარისხი, რომელიც ვითარდება მაგალითად, როდესაც ის წარმოიქმნება, რაც იწვევს დინამიურ პროცესს იმ კონტექსტში და სივრცეში, რომლებიც ჩვეულებრივ გაზიარებულია სხვები.

აღიარეთ ემოცია და გააცნობიერეთ პასუხისმგებლობა, იმოქმედოთ შესაბამისად სიტუაციის გასაკონტროლებლად

ადამიანები მუდმივად განიცდიან უამრავ ემოციას, როგორიცაა სიხარული, სევდა და ბრაზი, იმედგაცრუება, გაღიზიანება, წუხილი, იმედი და ა.შ. ჩვენ მუდმივად ვღელავდებით, მაშინაც კი, თუ ამის გაცნობიერება არ გვაქვს, ჩვევის, ემოციების ინტენსივობის ცვალებადობის, საკუთარი თავის აღქმის ნაკლებობის გამო, სხვა მიზეზებთან ერთად. როგორც წესი, ჩვენ ვამჩნევთ, როდესაც ისინი მოულოდნელად ან/და დიდი ძალით წარმოგვიდგენენ.

ემოციები თავისთავად არც კარგია და არც ცუდი და არც ჩვენია. პასუხისმგებლობა. თუმცა, გადაწყვეტილებები და მოქმედებები, რომლებიც მოჰყვება რეფლექსიას, ემოციებზე დაფუძნებული, ნამდვილად ჩვენი გადაწყვეტილებაა და დაკავშირებულია ჩვენს ნებასთან და კონტროლის უნართან. მაგალითად: თუ ვინმე ისეთ რამეს აკეთებს, რაც მაღიზიანებს, ლოგიკურია, რომ ბრაზი შემოიჭრება ჩემში, მაგრამ ზომიერად ან, პირიქით, ძალადობრივად პასუხის გაცემა ჩემი არჩევანია.

თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ ჩვენ არ ვართ სრულად თავისუფლები, როდესაც ვრეაგირებთ სხვებზე ან მათზე გამოცდილებას, მაგრამ რაც უფრო კარგად აკონტროლებთ ემოციებს, მით უფრო მეტი თავისუფლება შეგვიძლია მიღწევა. თვითკონტროლი, ცივად აზროვნება გვაძლევს მოქმედების დიდ თავისუფლებას.

ასე რომ, ჩვენ ვერ ავიცილებთ სიყვარულს, სასიამოვნოა თუ არა, რისთვისაც იდეალურად უნდა ვიყოთ ვისწავლოთ მათი მართვა, რათა მათ ზიანი არ მიაყენონ ჩვენს მიზნებსა და პროექტებს, იდეალებს, ჯანმრთელობას, ურთიერთობებს სხვებთან ერთად.

სამუშაო ადგილზე, მაგალითად, პრობლემური სიტუაციები შეიძლება წარმოიშვას კოლეგებთან ან უფროსებთან, მანამდე კი ჩვენ უნდა პასუხის გაცემამდე ან მოქმედებამდე დაფიქრდით, დამშვიდდით, ღრმად ჩაისუნთქეთ, დაითვალეთ ათამდე და იფიქრეთ შესაძლოზე შედეგები. პატივისცემა არის საუკეთესო გზა ჩვენი იდეების და ღირებულებების განსხვავებების გადმოსაცემად.

ოჯახურ, მეგობრულ და პარტნიორულ ურთიერთობებში, ემოციები ასევე უნდა იყოს გამოხატული დელიკატურად და წინდახედულად, რათა იზრუნოთ კავშირზე და დროში გაგრძელდეს.

ბავშვებთან ერთად ასევე მნიშვნელოვანია ემოციების მართვა, რადგან ასე ვასწავლით მათ იგივეს გაკეთებას. თუმცა, თუ ემოციები დაგვეუფლება, რადგან ადამიანები ვართ, კარგია ეს სიტყვებით გადმოგცეთ, რადგან მაგალითად, ვამბობთ იმას, რასაც ვგრძნობთ, ვივარაუდოთ, რომ არაადეკვატური კომუნიკაცია გვაქვს და ვიკითხოთ ბოდიში. ეს არ ართმევს ჩვენს ავტორიტეტს, მაგრამ გვაჩვენებს რეალურს, შეცდომას და ამრეკლავს.

აუცილებელია ვიყოთ კეთილგანწყობილი სხვების და საკუთარი თავის მიმართ, იმის აღიარება, რომ ყოველთვის ვერ შევძლებთ აკონტროლეთ ემოციები ოსტატურად, იყოთ უწყვეტი სწავლა, რომელიც არასოდეს მთავრდება მიღწეული იყოს.

რა მოხდება, თუ გვინდა ემოციების გაჩუმება?

როდესაც ემოციები არსებობს, მაგრამ არ ისმის, ხდება ის, რომ ისინი ცდილობენ საკუთარი თავის უფრო ძლიერად მოსმენას და ამგვარად სიმპტომები შეიძლება გამოჩნდეს ფსიქიკაში ან სხეულში. მაგალითად, აუტანელი თავის ტკივილი, კონტრაქტურები, ღებინება, ისევე როგორც იდეები, რომლებიც მუდმივად აწუხებს ჩვენს გონებას და იწვევს დისკომფორტს.

ჩვენი ემოციების დადასტურება, მათთვის საგრძნობი და გამოხატვის სივრცის მიცემა, მათი მიზეზებისა და მათი მართვის შესახებ ფიქრი წარმოადგენს ფსიქიკური ჯანმრთელობის მოვლის მნიშვნელოვან პუნქტს.

ემოციები, როგორც სახელმძღვანელო

ბედნიერი ემოციები შეიძლება იყოს ნიშანი იმისა, რომ ჩვენ სწორ გზაზე ვართ, ჩვენი პროექტების, იდეალების, გარშემომყოფების და ა.შ. მიუხედავად იმისა, რომ სევდიანი ემოციები შეიძლება გვანიშნებდეს, რომ კარგი იქნებოდა ცვლილებების შეტანა ან ახალი თავგადასავლების დაწყება.

ექსტრემალური ემოციები - ძალადობრივი, გაბრაზებული, იმპულსური, სუიციდური, ვნებიანი - არის სიგნალი, რომ იკითხოთ დაეხმარეთ პროფესიონალ ფსიქოლოგს ან ფსიქიატრს, რათა ზიანი არ მივაყენოთ საკუთარ თავს და სხვებს ხალხი.

ემოციები ცხოვრების ყველა ეტაპზე

ცხოვრების პირველი წლები დატვირთულია ინტენსიური და წარმავალი ემოციებით. ბავშვები გამუდმებით გაკვირვებულნი არიან, რადგან სამყარო მათთვის ახალია, იმ დონემდე, რომ მოხიბლული არიან პატარა დეტალებით, რომლებიც უკვე ნატურალიზებული აქვთ უფროსებს.

მაგრამ ასევე, ისინი ძალიან ადვილად ბრაზდებიან ან ტირიან, რადგან ემოციების კონტროლის დიდი პრაქტიკა არ აქვთ და ბევრჯერ მათ არ აქვთ სიტყვები სათქმელად, რასაც ამბობენ. გრძნობენ ან არ ესმით და, შესაბამისად, უპასუხებენ სხეულებით - დარტყმით, კბენით, ბიძგებით - მათი ქმედებების სრულად გაცნობიერების გარეშე, განსაკუთრებით პირველში. წლები.

ისევ, ემოციები დიდი ძალით ჩნდება მასში მოზარდობის, სტადია მრავალი ბიოლოგიური ცვლილებით, სადაც მახასიათებლები სხეულის აშკარად შეცვლილია და ეს იწვევს რეპერკუსიებს სოციალურ და ინტრაფსიქიკურ დონეზე. ფსიქოლოგიურად ეს ხელსაყრელი ეტაპია ავტონომიის განვითარებისთვის. დამოუკიდებლობა, მშობლების იდეალებიდან გასვლა და ახალი „კერპების“ ან პრეფერენციების გამოჩენა, ოჯახურ გარემოში.

ზრდასრულობის მოახლოებასთან ერთად, ემოციები ხშირად დაკავშირებულია სამსახურთან ან პარტნიორებთან ურთიერთობასთან, ძიებასთან ფინანსური სტაბილურობა, პროექტების რეალიზება და ა.შ. - თითოეული კონკრეტული თემიდან გამომდინარე, ეს შეიძლება განსხვავდებოდეს ბევრი-.

დაბოლოს, მესამე ასაკში ემოციები შეიძლება იყოს ადრეული დროის ნოსტალგია, იმედგაცრუება ახალი შეზღუდვების გამო, ისევე როგორც სიმშვიდე ან სიამოვნება, თუ შეძლებთ ამ მომენტის შეფასებას დასვენებისთვის და მიაღწიეთ იქ, სადაც გინდოდათ ცხოვრება. საპირისპირო გზაზე, ასევე ბევრი ხანდაზმული ადამიანია უფრო გაბედული ემოციებით, რომელთაც სურთ რისკების აღება და პროექტების გაგრძელება ან თუნდაც დაწყება.

დასასრულს - და იმის გათვალისწინებით, რომ მრავალფეროვნება - მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს ცხოვრების გარკვეული პერიოდის "ტიპიური" ემოციები, ჩვენ შეგვიძლია აღმოვჩნდეთ ემოციებით, რომლებიც უკიდურესად განსხვავდება "მოსალოდნელისგან", განსაკუთრებით დღეს, სადაც იდეალები არც თუ ისე ძლიერია - ყოველ შემთხვევაში, მსოფლიოს დიდ ნაწილში - და ეს აჩენს იმას, რომ თითოეულ მათგანს ნაკლები კავშირებით მიჰყვეს სურვილი, რომ ბინადრობს.