ადამიანის უფლებების მახასიათებლები

ადამიანის უფლებები არის ძირითადი და განუყოფელი უფლებების ჯგუფი, რომელიც გაეროს მიერ აღიარებულია თითოეული ადამიანის სასარგებლოდ.

ეს იყო ინიციატივა, რომელიც გაეროს შექმნის შემდეგ გაჩნდა, მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ. მათი განხილვა და შეთანხმებები 1948 წლამდე გაგრძელდა.

ისინი შთაგონებულნი არიან "ადამიანისა და მოქალაქის უფლებების ქარტიით", რომელიც საფრანგეთში შედგა 1789 წლის რევოლუციის დასრულების შემდეგ. ადამიანის უფლებების შემთხვევაში, მიზანი იყო, რომ ეს უფლებები აღიარებულიყო ნებისმიერი ადამიანისათვის ნებისმიერში მსოფლიოს ნაწილი და რომ მისი აღიარება დამოუკიდებელია იმ ერის პოლიტიკური, სოციალური ან ეკონომიკური რეჟიმისგან, სადაც ის იმყოფება ეკუთვნის.

1948 წლის 10 დეკემბერს გაეროს გენერალურმა ასამბლეამ დიდი უმრავლესობით დაამტკიცა ამ დისკუსიების შედეგად მიღებული დოკუმენტი და მას უწოდეს ადამიანის უფლებათა უნივერსალური დეკლარაცია.

ადამიანის უფლებების დამახასიათებელი ასპექტები:

ადამიანის უფლებები არის ყველა ადამიანის სათანადო უფლებები, განურჩევლად ასაკისა, სქესისა, სოციალური თუ ეკონომიკური მდგომარეობისა; იმ სახელმწიფოს პოლიტიკური, სოციალური ან ეკონომიკური რეჟიმი, რომელშიც თქვენ ცხოვრობთ.

ადამიანის უფლებების კიდევ ერთი ასპექტი ისაა, რომ ისინი არ არიან საჩივრები ისინი ასევე არ არიან გადასატანი და არც მათ შეუძლიათ უცნობი იყვნენ სახელმწიფოების ან ხელისუფლების მიერ.

ეს უფლებები უნივერსალურია. ისინი მოქმედებს ყველა ადამიანისთვის, მსოფლიოს ნებისმიერ წერტილში, იმისდა მიუხედავად, აღიარა თუ არა ისინი იმ სახელმწიფომ, რომელშიც ისინი ცხოვრობენ.

ადამიანის უფლებათა საყოველთაო დეკლარაცია არ არის სავალდებულო ან სავალდებულო დოკუმენტი; ამასთან, ხელმომწერი სახელმწიფოები თავიანთი სუვერენიტეტის მიმართ, იღებენ ვალდებულებას დაამყარონ სოციალური წესრიგი და საერთაშორისო, სადაც ამ დეკლარაციაში გამოცხადებული უფლებები და თავისუფლებები სრულად არის რეალიზებული ეფექტური

მიუხედავად იმისა, რომ ისინი სავალდებულო არ არის, მათი დარღვევა შეიძლება მოითხოვონ ადამიანის უფლებების დაცვის სპეციალიზირებულ ეროვნულ ან საერთაშორისო ორგანოებში.

ხელმომწერი ქვეყნები ვალდებულნი არიან დაიცვან ან გაითვალისწინონ საერთაშორისო დაცვის ორგანიზაციების რეკომენდაციები.

მათ აქვთ დამახასიათებელი თვისება, რომ ისინი შეუქცევადი და პროგრესული არიან. შეუქცევადი ნიშნავს, რომ თუ რაიმე უფლება მინიჭებულია ადამიანის უფლებათა ჩარჩოს ფარგლებში, ამ უფლების უგულებელყოფა აღარ შეიძლება. პროგრესული ნიშნავს, რომ ახალი უფლებების ან ახალი საერთაშორისო უფლებების ინსტრუმენტების დამატებით (როგორიცაა ბავშვის უფლებების დეკლარაცია) ხდება უფლებების დაცვის ინსტრუმენტების ნაწილი ადამიანები.

გარდა ამისა, ბევრმა ქვეყანამ ადამიანის უფლებათა საყოველთაო დეკლარაცია შეიტანა თავის კონსტიტუციებში, რამაც მის დაცვა სავალდებულო გახადა მათ ტერიტორიაზე. ეს ასეა, მაგალითად, ესპანეთის, არგენტინის ან მექსიკის კონსტიტუციებში.