მეცნიერების მახასიათებლები

მეცნიერება არის ცოდნის, ტექნიკისა და პროცესების ერთობლიობა, რომელიც მიზნად ისახავს ბუნებრივი მოვლენების აღმოჩენას და მათგან სარგებელს. თავისი ფუნქციისთვის ის იყენებს დადებით პროცესებს, რომლებიც კვლევისა და თეორიების შემდეგ აწარმოებს კანონებს, რომლებიც ქმნიან უნივერსალურ კრიტერიუმებს ან კანონებს.

ეს სამეცნიერო ასპექტი განპირობებულია იმით, რომ ადამიანს თავისი ბუნებით აქვს მოთხოვნილება მოძებნოს საგნების და ფენომენების მიზეზი, რაც მას ეძებს მეცნიერების მახასიათებლები და მისი საბოლოო მთავრდება.

მეცნიერების ძირითადი მახასიათებლები:

ძირითადი მეცნიერება.- საბაზო მეცნიერება არის ფენომენის პირველადი ემპირიული ახსნა, რომელიც ყოველდღიურ გარემოში ხდება.

Გამოყენებითი მეცნიერება.- ეს არის მეცნიერება, რომელიც გათვლილია ხალხის, ინდუსტრიებისა და ზოგადად საზოგადოების სასარგებლოდ, იგი მოიცავს მრავალ ქვედანაყოფს და წარმოადგენს თანამედროვე ცივილიზებული საზოგადოების საფუძველს.}

Ნატურალური მეცნიერება.- ასევე ბიოლოგიურ მეცნიერებათა ჩათვლით; ეს მეცნიერებები მოიცავს ბუნებაში არსებულ ხილულ ბუნებრივ პროცესებს, რომელთა ფოკუსირება ერთ – ერთია შეისწავლეთ და შეისწავლეთ, შემდეგ კი გადადის ზოგად სამსახურში, როდესაც ხდება მისი გარდაქმნა სამრეწველო.

ფსიქოლოგიური მეცნიერებები.- ეს მეცნიერებები სოციალური რეჟიმის მეცნიერებებია, იგი სწავლობს როგორც ფსიქიკურ მოვლენებს, ასევე ტვინის ქიმიურ მოვლენებს, ეს ყველაფერი ადამიანის სარგებლობის მისაღწევად და მისი პროცესების აღმოჩენისთვისაც კი ადამიანისთვის უმეცრებისგან.

ზუსტი მეცნიერებები.- ამ მეცნიერებებს ევალებათ კვლევის ჩატარება და მათემატიკური და ფიზიკური პროცესების მართვა, როგორც მატერიაში, ასევე

ყალბი მეცნიერება.- ეს მეცნიერებები მოიცავს ყველა დარგს და ემყარება იმ ფაქტს, რომ რაღაც სიმართლეა, სანამ არ არსებობს წინააღმდეგობა, ეს შეიძლება აიხსნას ჰერბალიზმში და ჰომეოპათია, რომელსაც შეუძლია გავლენა იქონიოს როგორც უარყოფითად, ასევე უარყოფითად მის ნაერთებზე, ნამდვილად არ იცის რეალური შედეგები, ხდება მეცნიერების ნაწილი დოგმატური.

Მეცნიერული მეთოდი.- სამეცნიერო მეთოდი არის მთელი რიგი პროცესებისა, რომლებიც ლოგიკური დეკანტურით წარმოქმნიან დადებით შედეგს, რომელსაც შეუძლია კანონის ფორმულირება. ნაბიჯები, რომლებიც უნდა დაიცვათ, მართალია ყოველთვის არ არის ერთი და იგივე, მაგრამ შეჯამებულია შემდეგნაირად:

დან) დაკვირვება.- ამ ეტაპზე ფენომენებს განიხილავენ, ან მეცნიერული მეთოდებით პირდაპირ, ან მხოლოდ პირადი დაკვირვების საშუალებით.
ბ) მიდგომა.- აქ არის პრობლემა, მისი ცვლილებები და თვალსაჩინო განსხვავებები.
გ) ჰიპოათეზები ან თეორიები.- ამ ნაბიჯით წარმოიქმნება ჰიპოთეზები, რომლებიც წარმოადგენს ნაწილობრივ დასკვნებს, რომლებიც მიგვიყვანს შესაძლო შედეგებისა და მოსალოდნელი სარგებლის ლოგიკურ თეორიებამდე.
დ) ექსპერიმენტი.- ექსპერიმენტი არის პროცესი, რომლითაც ისინი ცდილობენ შეამოწმოთ ყველა ადრე ნასწავლი პროცესი. ექსპერიმენტებით, შედეგები მიიღება ან ნაწილობრივი, ან საბოლოო.
და) შედეგები.- ექსპერიმენტის შემდეგ მიიღება შედეგები, რომლებიც უნდა ჩაიწეროს და შეინახოს ისე, რომ ექსპერიმენტის სხვადასხვა გამეორების შემდეგ შეძლონ შესაბამისი დასკვნის მითითება.
ვ) Კანონი.- ეს სამეცნიერო მეთოდის ბოლო საფეხურია და ამ კანონში, რომელსაც მეცნიერულად მოჰყვება (მაგრამ რაც საბოლოოდ დააკლდება მანამ, სანამ არ დამტკიცდება სხვა რამ), და რომ ფენომენი და შედეგები იმუშავებენ დასკვნითი

ოკულტური მეცნიერებები.- ისინი წარმოადგენენ რწმენათა რიგს, რომლებიც იცვლებიან რწმენასა და მისტიციზმს შორის, ისინი ძირითადად დოგმატური ცნებებია რომ შეიძინეს მისტიკური და მაგიური დატვირთვა, რომელშიც ემპირიული ალქიმიის საშუალებით ისინი ადგენენ, როგორც მაგია.