გიბრალტარის განმარტება: ისტორიული დავა
Miscellanea / / July 04, 2021
გიილიმ ალსინა გონსალესის ავტორი, მარტში 2018
ესპანეთის მიერ პრეტენზიული ბრიტანული მიწა, გიბრალტარი მიწის პატარა ნაკვეთია, რომელიც სტრატეგიულად მდებარეობს ნახევარკუნძულზე იბერიული, ისე, რომ მისი ფლობა საშუალებას იძლევა გააკონტროლოს ხომალდების გადასვლა ხმელთაშუა ზღვიდან ატლანტიკურში ან პირიქით.
კრუნჩხვითი და ცნობისმოყვარე ისტორიის და წარმოშობის ნაზავის გამო, მოსახლეობა გიბრალტარმა შეიმუშავა მახასიათებლები ერი და, ფაქტობრივად, ლანიტოსი (გიბრალტარის არაოფიციალური სახელი) აღნიშნავს მათ მიწას, როგორც მათ ქვეყანას ან ერს.
გიბრალტარი მდებარეობს ალგესირას ყურის აღმოსავლეთით, ამავე სახელწოდების ქალაქის მოპირდაპირედ, ნახევარკუნძულის ფორმის, რომელიც ხმელეთით აკავშირებს ესპანეთთან საზღვარზე.
აქვს დებულება ტერიტორია საზღვარგარეთ ბრიტანეთი, საკუთარი ავტონომიური მთავრობითა და პარლამენტით, რომლებსაც აქვთ იურისდიქცია ტერიტორიის შიდა საქმეებზე, ხოლო პოლიტიკა საგარეო ან თავდაცვის სფერო გაერთიანებული სამეფოს პასუხისმგებლობაა.
გიბრალტარი უძველესი დროიდან იყო ნახევარკუნძულს და, შესაბამისად, ევროპასა და აფრიკას შორის გადასასვლელი ადგილი.
ეს აშკარაა მრავალრიცხოვან ნაშთებში, რომლებიც აღმოჩენილია მღვიმეებში.
მისი გეოგრაფიული ნიშანია კლდე, დიდი კლდოვანი ნაგებობა, რომელშიც ბუნებრივი გამოქვაბულებია და რომ იგი ასევე გამოიყენებოდა მღვიმეების გასასხურებლად მის მიერ ოკუპანტების მიერ იცავდა.
კლდე, რომელიც დომინირებს ამ ტერიტორიაზე, კლასიკურ ანტიკურ ხანაში იყო ბერძნების მიერ ჰერკულესის ერთ-ერთი საყრდენი.
მისი ისტორიული აქტუალობა სათავეს იღებს რომის იმპერიისა და ვიზიგოტური სამეფოს დაშლის შემდეგ, რაც მუსლიმანთა ძალების ნახევარკუნძულზე შესასვლელი პუნქტია.
სწორედ მაჰმადიანები შექმნიან დასახლებას, რაც წარმოშობს გიბრალტარის ამჟამინდელ ქალაქს. 1462 წელს ის დაიკავებს კასტილიის ჯარებს Reconquest– ის სახელით ცნობილი პროცესის განმავლობაში.
მე -18 საუკუნემდე გიბრალტარი ისტორიის თვალში შეუმჩნეველი რჩებოდა, მაგრამ ეს იქნებოდა ესპანური მემკვიდრეობის ომი, რომელიც მას პირველ გვერდზე დაუბრუნებდა.
1704 წელს მოკავშირეთა ფლოტი ავსტრიელი ერცჰერცოგ კარლოსის მომსახურებას - ესპანეთის ტახტის პრეტენდენტს - გიბრალტარში დაეშვა და მოედანი დაიპყრო.
ეს მოქმედება საშუალებას მისცემს ავსტრალისტულ მხარეს ომის დასრულებამდე შეინარჩუნონ კონტროლი ამ სტრატეგიულ ბასტიონზე. ფლოტში, ბრიტანული და ჰოლანდიური ხომალდებისგან შედგებოდა, კატალონიელი ჯარისკაცების ბატალიონიც შედიოდა, ვინც იყო ხელმძღვანელობდა შეტევას ლა კალეტას სანაპიროზე, რომელიც მას შემდეგ ცნობილია, როგორც კატალონიური ყურე (ყურის ყურე) კატალონიელები).
მშვიდობიანი მოსახლეობის უმეტესი ნაწილი გიბრალტარს დატოვებს მეზობელი ტერიტორიებისკენ, რის შემდეგაც გაჩნდება ქალაქები სან როკი და ლა ლინეა.
უიტრეხტის 1713 წლის ხელშეკრულება, რომელმაც ომი თითქმის დასრულდა (კატალონია მარტო დარჩება წინააღმდეგობა ბურბონის ძალების წინააღმდეგ), ასევე გიბრალტარის ბედს ბეჭდავს, როგორც ბრიტანეთის საკუთრებას.
დიდი ბრიტანეთის დიდი სტრატეგიული მნიშვნელობის ტერიტორიების არჩევის სურვილით (როგორც ამას ჰონგ კონგითაც გამოხატავდნენ) ისინი ესპანეთის გვირგვინიდან მიიღებენ მენორკას (რომელიც მოგვიანებით აღდგება) და გიბრალტარის პესიას სამუდამოდ.
უტრეხის ხელშეკრულებაში ნათქვამია, რომ თუ დიდი ბრიტანეთი ოდესმე გადაწყვეტს გიბრალტარენას ტერიტორიის დათმობას, ის გადავა ესპანეთის გვირგვინის ხელში.
ესპანეთი არასდროს იტყვის უარს გიბრალტარის აღდგენაზე, ჯერ სამხედრო, შემდეგ კი დიპლომატიური საშუალებებით.
ვინაიდან იბერიის ქვეყანა ინგლისის (და დამატებით, დიდი ბრიტანეთის) ერთ-ერთი დიდი ტრადიციული მტერია, გიბრალტარი ესპანეთის მონარქიის პრიორიტეტული მიზანი იქნება.
პირველი მცდელობა იქნება 1727 წელი, ხოლო მეორე მოხდება 1779 და 1783 წლებში, ისარგებლოს იმ ფაქტით, რომ გრან ბრიტანეთი დამოუკიდებლობის ომში ჩაფლული იყო თავისი ამერიკული კოლონიებისგან (რაც მოგვიანებით გახდებოდა შეერთებული შტატები) გაერთიანებული).
ორივე მცდელობა, რომელიც კლდის ალყისგან შედგებოდა, წარუმატებლად დასრულდა, მაგრამ - და განსაკუთრებით მეორეც - დიდ ზიანს მიაყენა მოსახლეობას.
გიბრალტარი კიდევ ერთხელ მოიპოვებს აქტუალობას მეორე მსოფლიო ომის დროს, როგორც სტრატეგიული მდებარეობის ბაზა.
კლდე, რომელზეც ახალი გვირაბები გაბურღეს საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად კონფლიქტი, მოქმედებდა როგორც ჩაძირული "თვითმფრინავის გადამზიდავი" და იყო, მაგალითად, ოპერაცია ჩირაღდნის, თავდასხმა ვიშის საფრანგეთის საკუთრება ჩრდილოეთ აფრიკაში, აგრეთვე გემების საწვავის და შეკეთების საფუძველი და წყალქვეშა ნავები.
ასევე ამავე პერიოდიდან გაფართოვდა პრიმიტიული სადესანტო ზოლი, რომელიც იქნება ამჟამინდელი აეროპორტის ბირთვი როგორც სამოქალაქო, ისე სამხედრო გამოყენებისათვის.
ესპანეთის ხელისუფლება ჩივის, რომ გიბრალტარიელი ქალები იღებენ "არავის მამულს", რომელიც ამ ორს შორის მდებარეობს საზღვრები და, გარდა ამისა, "ქმნიან" ახალ მიწებს იურისდიქციურ წყლებში კლდეებისა და ნიადაგების ჩაშვების საფუძველზე Ესპანური. ამ "ახალი მიწის" ნაწილი გამოყენებული იქნება ახალი საჰაერო ზოლის ასაშენებლად.
მეორე მსოფლიო ომის დროს გიბრალტარის სტრატეგიულმა მნიშვნელობამ აიძულა გერმანელები მოედნის დაპყრობის გეგმების შემუშავებაში.
მიუხედავად იმისა, რომ ეს არასოდეს განხორციელდება, რადგან ესპანეთთან დიქტატორის საუბრებში ფრანკო ამტკიცებს, რომ ეს უნდა იყოს ესპანეთის ჯარები, გერმანიის ლოგისტიკური დახმარებით, რომლებიც იპყრობენ მოედანი.
ჰიტლერი, თავის მხრივ, სკეპტიკურად უყურებს ესპანეთის არმიის შესაძლებლობებს და ამათ შორის ფრანკოს რეჟიმის მოთხოვნები გამორიცხავს ესპანეთთან ალიანსს, რომელიც ხელს შეუშლის ომში შესვლას ქვეყანა
ფრანკოს დიქტატურის პერიოდში, გიბრალტარის ტერიტორიული პრეტენზია ესპანეთის ხელისუფლების განმეორებადი თემა გახდა.
ეს პრეტენზია აშკარად გაკეთდა როგორც რეჟიმის მიერ ორგანიზებული დემონსტრაციების დროს, ასევე დიპლომატიური საქმიანობის დროს, რომელშიც შედიოდა პრეტენზია გაერთიანებული ერების ორგანიზაციისადმი, რომელმაც გამოსცა სხვადასხვა რეზოლუციები, რომლითაც მოითხოვება მოლაპარაკებების დაწყება უბედურება
ბრიტანეთის მხრიდან და გიბრალტარის სტრატეგიული პოზიციის გათვალისწინებით, ნება საკმაოდ სუსტი იყო.
ამას უნდა დაემატოს გიბრალტარიელი ხალხის ნულოვანი ნება, რომელმაც ორ რეფერენდუმზე (1967 და 2002 წლებში) უარი თქვა ესპანეთის სუვერენიტეტად ქცევაზე დიდი უპირატესობით, 99% -ზე მეტი ორივე შემთხვევაში.
გიბრალტარისა და ესპანეთის საზღვარმა არაერთხელ განიცადა პოლიტიკური კლიმატი, რომელიც არ შეუწყობდა ხელს გაგება, ისეთი ეპიზოდებით, როგორიცაა "La Verja" - ს დახურვა, რამაც დაბლოკა მიწის კონტაქტი ორს შორის ქვეყნები.
რადგან ბევრია საზღვარგარეთული ქორწინება და, შესაბამისად, ოჯახები, სახმელეთო საზღვრის დახურვამ სირთულეები გამოიწვია კომუნიკაცია, იმ დონემდე, რომ საქმეში - მართალია, ახსნილია თავად გმირების ნაცნობობით - ნათესავის დაკრძალვაზე ესპანური, ოჯახი მას მოუწია ნავით ტანჟირისკენ გაემართა, ხოლო მეორე ალჟესირასკენ მიემართა, რომ ხაზის ხაზამდე მისულიყო კონცეფცია და იგივე გზა უკან, მოგზაურობა, რომელსაც ფეხით, გიბრალტარიდან, ბევრად მეტი არ დასჭირდებოდა ვიდრე ნახევარი საათი.
ევროკავშირში ესპანეთის შესვლისთანავე ვითარება ნორმალიზდება, რადგან დიდი ბრიტანეთიც კავშირის ნაწილია.
ამასთან, ბოლოდროინდელმა Brexit- მა კიდევ ერთხელ დააყენა ეჭვის ქვეშ მყოფი სიტუაცია, როგორც გიბრალტარში, ასევე მასსა და ესპანეთს შორის ურთიერთობის მომავალი.
გიბრალტარმა მასიურად მისცა ხმა ამ ვარიანტს რჩება, დარჩი ევროკავშირში. მაგრამ Brexit– მა უნდა წაიღოს ტერიტორია, ისევე როგორც დანარჩენი ბრიტანეთი, ამ კავშირიდან.
ვინაიდან ყველაფერი ჯერ კიდევ არ არის მოსალაპარაკებელი, შესაძლებელია გიბრალტარისთვის კონკრეტული კომპრომისული გადაწყვეტის პოვნა მოხდეს, რასაც უეჭველად ეწინააღმდეგება ესპანეთი, რომელსაც სურს აიძულოს ინტეგრაცია გიბრალტარის მის ეროვნულ ტერიტორიაზე.
გიბრალტარს აქვს საკუთარი ვალუტა, გიბრალტარის ფუნტი (უდრის გირვანქა სტერლინგს) და თუნდაც საკუთარი ენით, ე.წ. სადა
ეს არის ნაზავი ესპანურსა და ინგლისურს შორის, ევოლუცია ძალიან სწრაფად - იმის წყალობით, რომ გიბრალტარი მცირე მოსახლეობაა, 30 – დან 35000 – მდე მოსახლე.
ამჟამად და ყოველი დღის ერთი დღის განმავლობაში, გიბრალტარში ხალხის რიცხვი შეიძლება გაორმაგდეს ადვილად მისი მოსახლეობა, რადგან ესპანეთიდან შემოდის მუშების დიდი რაოდენობა, რასაც უნდა დაემატოს ტურისტები.
ტურიზმი, სატრანზიტო გემების, სათამაშო და, განსაკუთრებით, ონლაინ სათამაშო თამაშები, ისევე როგორც საბანკო მომსახურება, შემოსავლის ძირითადი წყაროა გიბრალტარი.
ადრე, ძირითადი წყარო შემოსავალი იყვნენ სამხედროები და მიუხედავად იმისა, რომ გიბრალტარი სტრატეგიულ წერტილად რჩება მრავალი თვალსაზრისით (კლდის გარკვეული ნაწილები კვლავ ხელმისაწვდომია მხოლოდ ჯარისკაცებს აღარ გააჩნიათ, ამდენ ინფრასტრუქტურას ან პერსონალს აღარ ჰყავს შემცირდა.
გიბრალტარი არის ადგილი დიდი და კრუნჩხვითი ისტორიით, ბრწყინვალე დღევანდელობით და გარკვეული გაურკვევლობით მომავალი, მაგალითად, ევროკავშირთან ურთიერთობა.
ფოტოები: Fotolia - Juulijs / Malajscy
გიბრალტარის საკითხები: ისტორიული დავა