სახელშეკრულებო პასუხისმგებლობის განმარტება

როდესაც ხელშეკრულებას ვაფორმებთ, ვიძენთ ვალდებულებას, ანუ ა პასუხისმგებლობა სავალდებულო შესაბამისობა. ამ ტიპის პასუხისმგებლობა ეხება იმ სიტუაციებს, როდესაც არსებობს რაიმე სახის კავშირი ორ მხარეს შორის, მაგალითად დამსაქმებელი და თანამშრომელი, რომლებიც ხელს აწერენ ხელშეკრულებას შრომა ან ორი პარტნიორი, რომლებსაც აქვთ საერთო პარტნიორობა.

ძირითადი ცნებები, რომლებიც წარმოადგენს სამოქალაქო სამართლის ფარგლებში სახელშეკრულებო პასუხისმგებლობის ნაწილს

პასუხისმგებლობის იდეა უკავშირდება იურიდიულ შედეგებს, რომლებიც ნაკისრია ვინმეს მიერ ჩადენილ უკანონო ქმედებასთან ან მოვალის მიერ მისი დარღვევისას. ვალდებულება კრედიტორის წინაშე.

ხდება თაღლითობა, როდესაც ხელშეკრულება შეგნებულად ირღვევა, ანუ იმის ცოდნა, რომ ხელშეკრულებაში მოცემულია გარკვეული ვალდებულებები.

დანაშაული არსებობს მაშინ, როდესაც ქმედება ხდება გაუცნობიერებლად და უნებლიეთ დაარღვიოს ხელშეკრულებით ნაკისრი პასუხისმგებლობა (მაგალითად, თუ თანამშრომელი მას ეძინა სამუშაო დღის განმავლობაში, მისი მოქმედება დამნაშავეა, მაგრამ არა მავნე). ცხადია, ამ სფეროში

მართალი განხილულია დანაშაულის სხვადასხვა დონე, რაც დამოკიდებულია ნეგატიურ შედეგებზე.

პასუხისმგებლობა მეურვეობაზე (საპროტესტო მეურვეობა საქართველოში რომაული კანონი) სადავო ცნებაა, რადგან იგი გულისხმობს ნებისგან დამოუკიდებელ მოვლენებს (მაგალითად, ქურდობა ა დაარსება და შესაბამისად პასუხისმგებლობა დამოკიდებული).

ზოგიერთ შემთხვევაში, სახელშეკრულებო პასუხისმგებლობა ქრება, რადგან ითვლება, რომ არსებობს მიზეზი ძალა ორდერებზე მეტი (მაგალითად, შეიარაღებული ძარცვის ქვეშ მყოფი პირი არ აკისრებს რაიმე პასუხისმგებლობას).

ფაქტობრივი მოვალის ან მოვალის ფაქტი, კრიტერიუმი, რომლის მიხედვითაც პასუხისმგებლობის შესრულება მკაცრად უნდა შეფასდეს და არა შესაძლო შედეგები (მაგალითად, თუ კეთილსინდისიერად შევასრულებ ცხოველის გაყიდვას, მაგრამ შემდგომში მყიდველის მიერ შეძენილი ცხოველი გარდაიცვალა).

ექსტრა სახელშეკრულებო სამოქალაქო პასუხისმგებლობა

ზოგადი კრიტერიუმის თანახმად, ის ადამიანი, რომელიც თაღლითობით ან ბრალით სხვისთვის ზიანს აყენებს, ვალდებულია აუნაზღაუროს მას. ამ ტიპის პასუხისმგებლობა არის არაკონტრაქციული, რადგან ორ პირს შორის არ არსებობს რაიმე სახის ხელშეკრულება ან სამართლებრივი ურთიერთობა, რომელიც მათ ავალდებულებს.

იმისათვის, რომ ინდივიდმა აწამოს, უნდა არსებობდეს ოთხი გარემოება

1) მოქმედება,

2) თაღლითობა ან დანაშაული,

3) მიზეზობრივი კავშირი განხორციელებულ მოქმედებასა და მის შედეგებს შორის და

4) მიყენებული ზიანის რეალობა.

ფოტო: Fotolia - jemastock

თემები სახელშეკრულებო პასუხისმგებლობაში