კონცეფცია განმარტება ABC

სემიოტიკა არის მეცნიერება o დისციპლინა რომელიც დაინტერესებულია სხვადასხვა და კონკრეტულ სიტუაციებში ადამიანის მიერ შექმნილი სხვადასხვა ტიპის სიმბოლოების შესწავლით. ეს კვლევა ეფუძნება იმ მნიშვნელობების ანალიზს, რაც თითოეული ტიპის სიმბოლოს შეიძლება ჰქონდეს და როგორ შეიძლება ეს მნიშვნელობა განსხვავდებოდეს დროსა და სივრცეში.

შეგიძლიათ განიხილოთ სემიოტიკა (ან ასევე ცნობილი როგორც სემიოლოგია) როგორც ძალიან მნიშვნელოვანი განყოფილება ანთროპოლოგია ვინაიდან მისი ნამუშევრები ეხება ამჟამინდელი ადამიანის კულტურისა და სხვა დროის კულტურას. ტერმინი სემიოტიკა ბერძნულიდან მოდის სემიიოტიკოსი, რაც ნიშნავს "ნიშნის თარჯიმანს".

ეს გულისხმობს, რომ იგი შეეცდება ახსნას, თუ რა გზით იყენებენ არსებები ნიშნებს, მათ სამყაროს გასაგებად მათ გარშემო და, რა თქმა უნდა, სხვა ადამიანებთან ურთიერთობაც, რა თქმა უნდა, ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი მოქმედებაა ნებისმიერი

გამოკვლევა, რომელიც ფორმალიზებს სემიოტიკას მნიშვნელობის ატრიბუციასთან დაკავშირებით, სასარგებლოდ გამოიყენება სამეცნიერო სიბრტყე, კონტექსტი, რომელშიც ცოდნის გენერირების გზა სასიცოცხლო მნიშვნელობით გამოირჩევა.

ნიშანი ეხება რაიმეს და აღნიშნავს მის გონებრივ გამოსახულებას

სემიოტიკისთვის ნიშანი ყოველთვის რაღაცას ეხება. ამასობაში, ეს ნიშანი ადამიანის გონებაში რაიმე კონკრეტულს შეეხება. ამრიგად, სიტყვა მაგიდა არის ნიშანი, რომელიც გონებრივად მოგვმართავს ამ ავეჯის ფიგურაზე ტყე და ჭამდა.

კულტურის ერთ-ერთი ყველაზე რთული და საინტერესო ელემენტია სიმბოლოებისა და ფორმების ერთობლიობა, რომელსაც ადამიანები ქმნიან სხვადასხვა სიტუაციებში ან ვითარებაში.

სიმბოლოების თითოეული ნაკრები გამოიყენება ტიპის მოვლენების ან ფენომენების, შესაბამისად, მისი მნიშვნელობის ან მისი მნიშვნელობებისთვის ინტერპრეტაცია ეს არის სრულიად განსაკუთრებული და სპეციფიკური. სიმბოლოები მეტ-ნაკლებად თვითნებური ან სუბიექტური გამოსახულებებია ამ ფენომენებისა და იგივე დაბადებას უკავშირდება ადამიანის საჭიროებას, რომ ასეთი ფენომენები ინტეგრირდეს ენა.

შემდეგ სემიოტიკა დაინტერესდება გააანალიზოს რატომ შეიძლება ამ სიმბოლოებს ჰქონდეს მნიშვნელობა მომენტში ან სივრცეში და შეიცვალოს, ან შენარჩუნდეს დროთა განმავლობაში, თუ ეს ასე იქნებოდა. ეს არის ანთროპოლოგების, ენის სპეციალისტების, არქეოლოგების და სხვა მეცნიერების ამოცანა, რომლებიც მუშაობენ კულტურის საკითხებზე. სემიოტიკა ითვლება სხვადასხვა ანთროპოლოგების დაკვირვების შედეგად და ენის სპეციალისტებმა, რომლებმაც შენიშნეს, რომ სხვადასხვა სიმბოლოები (არა მხოლოდ გრაფიკა, არამედ ასევე) ენა, ფიქრობდა ან ემოციური ფორმები) მეორდებოდა სხვადასხვა სივრცეში და ერთიდაიგივე ან განსხვავებული მნიშვნელობა ჰქონდა თითოეული საზოგადოების შესაბამისად.

ადამიანები მუდმივად იყენებენ ნიშნებს და აღქმულ თითოეულ საკითხს მნიშვნელობას ანიჭებენ. ამ არსებობის გათვალისწინებით, ცოდნის პროცესის დასაწყისში სემიოტიკას შესაბამისი ადგილი უკავია და, მაგალითად, შესასწავლია ნიშნის მიმართ ღრმა მიდგომა, რომელიც მისი შესწავლის ობიექტია.

ენათმეცნიერის ფერდინანდ დე სოსიურის ფუნდამენტური წვლილი

შვეიცარიაში დაბადებულმა ენათმეცნიერმა ფერდინანდ დე სოსიურმა უდიდესი წვლილი შეიტანა სემიოტიკაში. მან ჩაატარა კურსები ენობრივ ნიშანზე და ამ საკითხს სწორედ პერსპექტივიდან მიუახლოვდნენ ენათმეცნიერება.

სოსური ეწინააღმდეგებოდა ნიშნის უნიტალურ სუბიექტად განხილვას, რის შედეგადაც იგი განიხილებოდა ენა როგორც სიტყვების სია, რომლებიც შეესაბამება გარკვეულ საგნებს. მისი წინადადებაა, რომ ცნებები წინ უსწრებენ ნიშნებს და ამ გაგებით ის არის, რომ იგი გვთავაზობს ამ ერთიანობას ენათმეცნიერება შედგება ორი ელემენტისგან, ერთი მხრივ კონცეფციისგან, ხოლო მეორეს მხრივ აკუსტიკური გამოსახულებისგან საქართველოს

კონცეფცია დაარქივებულია გარკვეული ენის მოსაუბრეების გონებაში და ამრიგად, მაგიდის კონცეფციაა გამოიხატება, როგორც შემდეგი მახასიათებლებისგან შემდგარი კომპლექტი: ავეჯი, ხე, მართკუთხა, კვადრატი, ნახმარი ჭამა. ამასობაში, აკუსტიკური გამოსახულება არის ანაბეჭდი, რომელსაც ეს სიტყვა ტოვებს ჩვენს ფსიქიკაში.