კონცეფცია განმარტება ABC

კონცეფცია, რომელიც ამ შეხედულებისამებრ გვაინტერესებს, ექსკლუზიურად გამოიყენება დონეზე პოლიტიკა და იმ დემოკრატიულ სისტემებში, რომელთა თვალსაჩინო მახასიათებელია ხელისუფლების დანაწილება: Მინდობილობის ძალა, აღმასრულებელი ძალა ი საკანონმდებლო ძალა ორპალატიანი ტიპი.
ზუსტად ამ უკანასკნელს ეკუთვნის და წარმოადგენს სენატორი.

პიროვნება, რომელიც დაკავშირებულია პოლიტიკასთან და რომელიც არის სენატის ნაწილი მას შემდეგ, რაც აირჩევა პირდაპირი ხალხის ხმის მიცემის ან კომპეტენტური ორგანოს დანიშვნის შემდეგ

სენატორი ეს ისაა სენატის ან სენატის ინდივიდუალური წევრი, ან ზემო პალატა, როგორც სენატს ასევე ესპანურენოვან სამყაროს ზოგიერთ ნაწილში უწოდებენ და განასხვავებენ მას ქვედა პალატისგან, რომელიც შედგება დეპუტატებისგან, რომლებიც ხელისუფლების სხვა ფუნდამენტური კომპონენტებია საკანონმდებლო.

სენატი არის საკანონმდებლო ხელისუფლების ზედა პალატაშეესაბამება ეს ასამბლეას, კონგრესს ან პარლამენტს; ზოგადად, ის არსებობს იმ ქვეყნებში, რომლებსაც აქვთ ფედერალური ორგანიზაცია, ანუ თითოეული ერის ტერიტორიულ დაყოფას ჰყავს საკუთარი მთავრობა და წარმომადგენლები (დეპუტატები და სენატორები).

მსოფლიოს თითქმის ყველა ერში, რომლებიც რეაგირებენ მმართველობის დემოკრატიულ ფორმას, ანუ პირდაპირ მონაწილეობა ხალხის გადასაწყვეტად ვინ იქნება მათი წარმომადგენელი, სენატორებს ირჩევენ საყოველთაო საარჩევნო უფლების საფუძველზე შესაბამისი თემის მაცხოვრებლები.

ნებისმიერ შემთხვევაში, უნდა განვმარტოთ, რომ არსებობს ქვეყნები, სადაც ხელისუფლება ნიშნავს სენატორებს ან არსებობს სენატორი უვადოდ, ანუ ის ამ თანამდებობას დაიკავებს სიკვდილამდე.

წარმოადგენს პროვინციას, საიდანაც იგი წარმოშობით არის. მანდატების ხანგრძლივობა და მოთხოვნები

იმავდროულად, სენატის მიერ ჩატარებული წევრების რაოდენობა მჭიდრო კავშირში იქნება იმ რეგიონების ან პროვინციების რაოდენობასთან, სადაც ქვეყანა დაყოფილია.

დამოკიდებულია კანონმდებლობა რაც შეესაბამება, სენატორი თანამდებობაზე რჩება ოთხიდან რვა წლამდე მას შემდეგ, რაც იგი აირჩევა ხალხის ხმით, თუმცა პალატა მონაცვლეობით განახლდება გარკვეული რაოდენობის წლების გათვალისწინებით, რაც ცვალებადია ქვეყნისა და მისი კონსტიტუცია ამას ეროვნული ნაკარნახევი.

სენატორები, ისევე როგორც დეპუტატებთან ერთად, არიან ხალხის წარმომადგენლები, ანუ ხალხი ირჩევს მათ, რომ იყოს მათი ხმა და მისცეს ხმა მათი ინტერესების დაცვასა და იმ პოლიტიკის პოპულარიზაციას ემსახურება, რაც გულისხმობს ცხოვრების უკეთეს ხარისხს და კეთილდღეობას მთელი საზოგადოებისათვის, რომელსაც ისინი წარმოადგენენ, თუმცა განსხვავება სენატორებსა და დეპუტატებს შორის იმაშია, რომ პირველი დაიცავს იმ პროვინციის ან რეგიონის ინტერესებსა და უფლებებს, რომელთათვისაც ისინი აირჩნენ, შემდეგ, მისი ინიციატივები მიზნად ისახავს მხოლოდ ინტერესების დაცვას და პროვინციების გაუმჯობესებისკენ მიმართული ინიციატივების პოპულარიზაციას წარმოდგენა.

ეს შეიძლება მოხდეს, სინამდვილეში ბევრჯერ მოხდა, რომ დეპუტატები ამტკიცებენ პროექტს, მაგრამ ეს სენატი უარყოფს მას, თუ მიიჩნევენ, რომ ეს ზიანს აყენებს პროვინციას, რაც წარმოდგენა.

სენატორების შეხვედრა ხორციელდება კონგრესის ან პარლამენტის მუშაობის სახელმძღვანელო მითითებებით და იმ ოთახში, რომელსაც სენატსაც უწოდებენ.
სენატორები თავიანთ სკამებზე სხედან და ყოველთვის, როცა სხდომა გაიმართება, ისინი იმ ადგილებიდან ისაუბრებენ, რომ გამოამჟღავნონ განიხილონ თავიანთი წინადადებები, ან თუ ეს არ მოხდეს, წარმოადგინონ თავიანთი არგუმენტები რომელიმე პროექტზე კენჭისყრის დროს კანონი.

სხდომებს უძღვება სენატის პრეზიდენტი, რომელიც ჩვეულებრივ თანამდებობას იკავებს საკითხის ერის ვიცე-პრეზიდენტი.

მოთხოვნებს ან პირობებს შორის, რომლებიც საჭიროა სენატორის კანდიდატურაში მონაწილეობის მისაღებად, არის: ეს ბუნებრივია, ან თუნდაც გარკვეული იმ პროვინციაში ცხოვრების წლების რაოდენობა, რომელზეც აპირებთ განცხადებას, იყოს 18 წელზე მეტი ასაკის და ჩაირიცხეთ ჯგუფში პოლიტიკა.

სენატის აქტუალობა ძველ რომში

არ შეგვიძლია უგულებელვყოთ, რომ სენატორისა და სენატის ფიგურას დიდი ხანია აქვს კაცობრიობის ისტორია, განსაკუთრებით აქტუალური იყო ძველ რომში.

როდესაც რომის მონარქია მოქმედებდა, სენატი შედგებოდა ასი ხელმძღვანელისგან ოჯახიეს იყო კოლეგიალური ორგანო, რომელიც მეფე რომულუსმა შექმნა.
მას ჰქონდა საკონსულტაციო ფუნქცია და მას ასევე ევალებოდა გადაწყვეტილებების დამტკიცება, რომლებიც მიიღეს მოქალაქეთა ასამბლეაში.

სენატორებს ირჩევდა მეფე პირდაპირ და მათი თანამდებობები იყო მთელი ცხოვრების განმავლობაში.
ამასობაში, თუ მეფე მოკვდებოდა, ხუთი დღის განმავლობაში თითოეულს ევალებოდა ამ თანამდებობის დაკავება, დაწყებული უძველესიდან და ახალი მეფის დანიშვნამდე.

რომის რესპუბლიკის დროს სხეული იზრდებოდა რიცხოვნობით და პოლიტიკური მნიშვნელობით.

თემები სენატორში