ლექსების მაგალითი მსგავსი

მსგავსი, ანუ შედარებაც არის რიტორიკული ფიგურა, რომელშიც შედარებულია ორი ელემენტი, რომ ერთს მისცეს მეორის თვისებები. ამ თვალსაზრისით, მსგავსი არის მეტაფორის მსგავსი, მაგრამ განსხვავება იმაშია, რომ მსგავსი ფორმირდება შედარებითი სტრუქტურიდან, ანუ საჭიროა კავშირი (მაგალითად, Რა) და მეტაფორაში არანაირი კავშირი არ არსებობს:

• "Შენი თვალები ვარსკვლავებივით რომ ანათებენ ჩემს ღამეს”(აქ არის მსგავსი, რომელშიც თვალები შედარებულია ვარსკვლავების სიკაშკაშესთან).
• "Შენი თვალები ვარსკვლავი”(ეს რიტორიკული ფიგურა მეტაფორაა, რადგან შედარებითი სტრუქტურა არ არის ჩამოყალიბებული)

მსგავსება ლექსებში ყველაზე მეტად გამოყენებული რიტორიკული ფიგურაა, ასე რომ ძალზე გავრცელებული იქნება მისი პოვნა ერთზე მეტ სტროფში.

სიმილის სტრუქტურა

მსგავსი იქმნება შედარებითი ზმნიზედებისა და შედარებითი ფრაზებისგან:

• Რა: "Თქვენი ტუჩები შადრევანივით, რომელიც ჩემს სულს კვებავს”.
• ისეთი როგორიცაა: "იმ მოხუცის სიარული, ისევე, როგორც ხის ტოტები ტრიალებს”.
• რომელი: "მან ის წავიდა რომელი გემი კურსის გარეშე”
• Ისევე, როგორც: "Მიყვარხარ ისევე როგორც ქვიშას უყვარს ტალღები”

ლექსების 20 მაგალითი სიმილეებით

1. Შენი თვალები ორი ვარსკვლავივით
   მათ გაანათეს ჩემი სევდიანი ღამე,
   და ყველაზე მარტოხელა მდელოებზე
   შენ გამოჩნდი რომელ მგელს პირი
   რომ გატაცებული იყო ჩემი ვნება.
   შენი ხელები ორი მოქცევის მსგავსად
   ისინი მცემდნენ ჩემს სულს, სანამ მე არ დავდუმდი,
   და შენს თვალებში დიდება მესმოდა
   მარადიული ბედნიერების რა სამოთხეა დედამიწაზე.
   
2. თვალები დამრჩა ორი უმიზნო ჩიტივით
   ვინც არ იცის სად უნდა გამოიყურებოდეს.
   დავკარგე ნაბიჯების გარკვევა და ფეხები მიცურავს
   დედამიწაზე ჯაჭვების გარეშე ორი მოჩვენებასავით,
   ორი სიყვარულის მსგავსად, რომლებიც დაბრუნდნენ უკან დაბრუნების გარეშე.
   ჩემმა სულმა არ იცის ბილიკები, რომლებიც წინ დგას,
   და განიცდის პერსპექტივებს, რომლებიც სულ უფრო და უფრო იზრდება,
   ახსნის გარეშე. მე დავრჩი როგორც ზღვა ჰორიზონტის გარეშე,
   ქარივით რომ უბერავს ახსნის მოთხოვნის გარეშე.
   
3. მიყვარხარ რამდენად საშიში რამ უყვართ ამქვეყნად,
   მიყვარხარ ჩქარად და შორიდან, შენს სილამაზეზე ვფიქრობ
   მგელივით ღრიალი ღამით.
   ჩემი ტუჩები რომელიც მოგზაურმა უდაბნოში დაკარგა
   ისინი ეძებენ თქვენს პირში როგორც მისტიკური ოაზისი, საიდანაც
   ისინი ამ მსოფლიოს საოცრებებს სვამენ.
   მიყვარხარ როგორ უყვართ დიდი რამ,
   როგორ ცხოვრობენ უდიდესი ტრაგედიები,
   გულს აძლევს სიკვდილს ბოლო მომენტში,
   შენი სიყვარულის მკლავებიდან.
   ჩემი ტუჩები რომელი თესლი ახლახან დაირგო
   ისინი ეძებენ შენი თვალების სიცოცხლეს,
   რომ ყოველდღე აღორძინდეს აღთქმით
   ამ მარადიული სიყვარულის.
   
4. მოსახლეობა თავის მიწაშია ჩადებული ფესვების მსგავსად, რომელთა გაცემაც არ სურთ,
   ქვის მსგავსად, რომელიც შთანთქავს მდინარეს, დარჩება მის არხში,
   ამრიგად, ისინი იცავენ რა არის მათი უფლება,
   რაც მათ წინაპრებმა სისხლითა და ძალისხმევით ააშენეს,
   და სახე გიგანტებივით ღია ყბებით
   ნებისმიერ უცხოელს, ვისაც სურს წაართვას თავისი მიწა.
   
5. ჩემი გული შენი მტაცებელი დარჩა,
   თითქოს ჩემი სულიდან უხილავი ძალა ამოიყვანა
   ჩვენი ცხოვრება იგივე ბედს უკავშირდება,
   და ჩვენ ვიზიარებთ წარმოშობის წერტილს.
   როცა ხელებს მიქნევ
   ნარკომანივით, და ეს არარსებობა მაშინებს,
   იცის რომ შეიძლება შენი დაკარგვა
   დარჩი ჩემთან ერთად მთელი ცხოვრება და ერთად
   მოდით გავეცნოთ ამ სამყაროს საიდუმლოებებს.
   ყოველთვის მივესალმები ჩემს მკლავებში,
   როგორც ზღვა ნაზივით დარწმუნებულია გარკვევით
   ათასწლეული.
   
6. ფრაგერი ”ფედერიკო გარსია ლორკას მიერ” ტირილი იგნასიო სანჩეს მეხიასთვის ”
   ოთახი იტანჯებოდა ტანჯვით
   შუადღის ხუთ საათზე.
   შორიდან განგრენა მოდის
   შუადღის ხუთ საათზე.
   
   შროშანის მაგისტრალი მწვანე ინგლისურით
   შუადღის ხუთ საათზე.
   ჭრილობები ისინი მზესავით დაიწვნენ
   შუადღის ხუთ საათზე,
   ხალხმა ფანჯრები გატეხა
   შუადღის ხუთ საათზე.
   
7. პაბლო ნერუდას "პოემა 4"
   დილით სავსეა ქარიშხალით
   ზაფხულის გულში.
   მშვიდობით თეთრი ცხვირსახოცებივით ღრუბლები მოგზაურობენ,
   ქარი მათ მოძრაობს ხელებით.
   ქარის უთვალავი გული
   სიყვარულში სიჩუმის გამო ცემა.
   ხეების ხეობა, საორკესტრო და ღვთაებრივი,
   როგორც ომებითა და სიმღერებით სავსე ენა.
   ქარი, რომელიც ნაგავს სწრაფად ძარცვავს
   და გადააქცევს ჩიტების საცემი ისრებს.
   ქარი, რომელიც მას ტალღაში აცლის ქაფის გარეშე
   და უწონო ნივთიერება და დახრილი ხანძრები.
   ის წყდება და მისი კოცნის მოცულობა იძირება
   იბრძოდა ზაფხულის ქარის კარიბჭესთან.
   
8. გაბრიელ მისტრალის "დესველადა"
   როგორც მე დედოფალი ვარ და მათხოვარიც ვიყავიახლა
   მე ვცხოვრობ სუფთა კანკალში, რომ მიმატოვებ,
   და მკითხა, მკრთალი, ყოველ საათში:
   ისევ ჩემთან ხარ? ოჰ, არ წახვიდე! "
   მსურს მსვლელობა ღიმილით გავაკეთო
   და ენდობა ახლა, რაც მოხვედი;
   მაგრამ ძილშიც კი მეშინია
   და სიზმრებს შორის ვეკითხები: "არ წახვედი?"
   
9. რუბენ დარიოს "Leconte de Lisle"
   მარადიული მუზების სუვერენული სამეფო
   თქვენ მოგზაურობთ, დიდი შთაგონების სუნთქვით,
   როგორც ამაყი რაჯა თავის ინდურ სპილოზე
   თავისი სამფლობელოების მეშვეობით იგი უხეში ქარიდან ჟღერს.
   შენს სიმღერაში გაქვს ოკეანის ექოსავით;
   თქვენს პოეზიაში ჩანს ჯუნგლები და ლომი;
   ველური შუქი ასხივებს თქვენს ხელში მყოფ ლირას
   ჩაასხით მისი ხმამაღალი, ძლიერი ვიბრაცია.
   თქვენ ფაქიერმა იცის საიდუმლოებები და ავატარები;
   თქვენს სულს აღმოსავლეთმა საერო საიდუმლოებები მისცა,
   ლეგენდარული ხედვები და აღმოსავლური სული.
   შენი ლექსი დედამიწიდან წვნიანით იკვებება;
   Ramayanas ანათებს თქვენს საცხოვრებელ სტროფს,
   შენ კოლოსალური ტყის ენაზე მღერი.
   
10. გაბრიელა მისტრალის "სიმდიდრე"
    მე მაქვს ერთგული ნეტარება
    და დაკარგული ნეტარება:
    ფრჩხილი ვარდივით,
    სხვა ეკალივით.
    რისგან მომპარეს
    მე არ გამათავისუფლეს;
    მე ერთგული ბედნიერება მაქვს
    და დაკარგული ბედნიერება,
    და მე მდიდარი ვარ მეწამულით
    და სევდა.
    ოჰ, რა საყვარელია ვარდი
    და რა საყვარელია ეკალი!
    ორმაგი კონტურივით
    ორი ტყუპი ხილისგან
    მე ერთგული ბედნიერება მაქვს
    და დაკარგული ნეტარება.
    
11. ვერ ვხვდები საკუთარ თავს, რამდენიც არ უნდა ვმოძრაობ ძილიანობის გარეშე
    თავი გავიქეცი და ამაში თავს არ ვცნობ
    ხელები რომ მადანაშაულებენ ღამის დარაჯების მსგავსად,
    არც ამ თვალებში, რომლებიც მიყურებენ როგორც პატარა თავის პირველ ასახვას.
    მე ვერ ვხვდები ამ დაბერებულ სხეულში
    ამ ცხოვრებაში, რომელიც ამოწურა ჩემს ჩამოკიდებულ ქუთუთოებში,
    ამ მკერდში რომ ყვირის ერთი ხმის ამოუღებლად
    თითქოს გარეთ ყველაფერი აღმოჩნდა და შიგნით ყველაფერი შეჩერდა.
    მე ვერ ვუმსუბუქებ მზერას იმის გასაგებად, თუ რა სიხარულს ვხედავ დღეს,
    არც მესმის ნახვამდის, სიყვარული, სიცოცხლე და სიკვდილი,
    უცხო ქვეყნის მსგავსად ქუჩებს შორის ვტრიალებ, რომ
    მხოლოდ ჩემი მეხსიერება ამოიცნობს და კიდევ ერთხელ ვჯდები შუადღის სანახავად,
    ფანჯრის ანარეკლში ჩემი უცხოს გვერდით
    
12. ოქტავიო პაზის "ყოველი დღის ცეცხლი"
    ჰაერივით
    აკეთებს და ანადგურებს
    გეოლოგიის გვერდებზე,
    პლანეტარული მაგიდებზე,
    მისი უხილავი შენობები:
    კაცი.
    მისი ენა ძლივს არის მარცვალი,
    მაგრამ იწვის,
    სივრცის პალმებით.
    Syllables არის ინკანდესენტაცია.
    ისინი მცენარეებიც არიან:
    მისი ფესვები
    ისინი არღვევენ სიჩუმეს,
    მისი ტოტები
    ისინი ბგერების სახლებს აშენებენ.
    სინლატები:
    ისინი უკავშირებენ და ხსნიან კავშირს,
    ისინი თამაშობენ
    მსგავსებასა და განსხვავებულობას.
    სინლატები:
    ისინი მწიფდებიან ფრონტებზე,
    ისინი ყვავის პირში.
    მისი ფესვები
    ღამით სვამენ, მსუბუქად ჭამენ.
    იდიომები:
    ანათებს ხეებს
    წვიმის ფოთლების.
    ელვისებური მცენარეები,
    ექოს გეომეტრიები:
    ფურცელზე
    ლექსი შესრულებულია
    დღის მსგავსად
    სივრცის პალმაზე.
    
    
13. ალეხანდრა პიზარნიკის "სარკის ბილიკები" (ფრაგმენტი)
    მე
    და უპირველეს ყოვლისა უდანაშაულოდ გამოიყურება. თითქოს არაფერი მომხდარა, რაც მართალია.
    II
    მაგრამ მინდა მოგხედოთ სანამ თქვენი სახე არ აშორებს ჩემს შიშს პირიდან ჩიტივით
    ღამის მკვეთრი.
    III
    ვარდისფერი ცარცის გოგონასავით ძალიან ძველ კედელზე, რომელიც წვიმამ მოულოდნელად წაშალა.
    IV
    მოსწონს, როდესაც ყვავილი იხსნება და უხსნის გულს, რომელიც მას არ აქვს.
    ვ
    ჩემი სხეულისა და ხმის ყველა ჟესტი, რომ შემეძინა შესაწირავი, თაიგული, რომელიც ტოვებს
    ქარი ზღურბლზე.
    ნახა
    დაფარეთ თქვენი სახის მეხსიერება ნიღაბით, ვინ იქნებით და დააშინეთ გოგონა, რომელიც იყავით.
    VII
    ორი ღამე ნისლით გაიფანტა. ეს არის ცივი საკვების სეზონი.
    VIII
    და წყურვილი, მეხსიერება მახსოვს წყლით, მე ძირს, სიღრმეში, ჭაში, დავლიე, მახსოვს.
    IX
    შემოდგომა როგორც ცხოველი დაჭრილი იმ ადგილას, რომელიც უნდა ყოფილიყო გამოცხადებისთვის.
    X
    ვის არ სურს რამე. არ არის რამე. შეკერილი პირი. ნაკერი ქუთუთოები. Დამავიწყდა.
    ქარის შიგნით. ყველაფერი დახურულია და ქარი შიგნით.
    
14. შენი არყოფნა მტანჯავს როგორც სულის სიღრმეში ჩარჩენილი ჭრილობა,
    და მე მახსოვს შენი მეხსიერება პატიმარივით, რომელიც თავის ჯაჭვებს მიათრევს,
    მსჯავრდება სამუდამოდ ხეტიალში და ტირის შენი სახელი ჩემს ოცნებებში და ჩემს კოშმარებში.