Definitie van Romaanse talen

Talen vertonen een zekere gelijkenis met levende wezens, omdat ze op een bepaald moment worden geboren en zich in de loop van de tijd ontwikkelen en evolueren. In dit transformatieproces sterven sommige talen uit of worden ze getransformeerd.

Latijn is de oorsprong van de verschillende Romaanse talen

Romaanse talen, ook wel Romaanse talen of Neo-Latijnse talen genoemd, vormen a familie taalkunde, aangezien ze allemaal dezelfde oorsprong hebben, het Latijn. De belangrijkste talen die tot deze familie behoren zijn de volgende: Spaans, Italiaans, Frans, Portugees, Catalaans of Roemeens.

De grammaticale structuren van alle hebben opmerkelijke overeenkomsten, aangezien ze uit het Latijn zijn afgeleid.

- Het woord januarius in het Portugees is janeiro, in het Italiaans gennaio, in het Frans janvier en in het Spaans januari.

- Het bijvoeglijk naamwoord bonum in het Latijn, wordt goed in het Spaans, goed in het Italiaans en bon in het Catalaans.

- In het aangrenzende Frans is het voison, in het Portugees vizinho en in het Catalaans veí.

De overeenkomsten tussen de verschillende Romaanse talen zijn van allerlei aard, omdat ze het alfabet, lexicale overeenkomsten en kenmerken delen grammaticaal (de grammaticale overeenkomst tussen zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden is een van de gemeenschappelijke kenmerken van de talen) Romaans).

De meeste etymologieën van de verschillende Romaanse talen komen uit het Latijn en, in mindere mate, uit het Grieks. In die zin moet er rekening mee worden gehouden dat de beschaving Roman is gebaseerd op de waarden en tradities van de Griekse cultuur.

Van de uitbreiding van het Latijn tot de opkomst van Romaanse talen

De Romeinse beschaving breidde haar uitgestrekte domeinen uit over de Middellandse Zee. De militaire aanwezigheid ging gepaard met culturele expansie in grote gebieden. Op deze manier werd het Latijn het belangrijkste voertuig van communicatie op de bassin Middellandse Zee.

Toen de Romeinen zich vermengden met de inheemse volkeren van het Iberisch schiereiland, vond er een proces van overheersing plaats en, uitwisseling cultureel. De inwoners van Hispania leerden de taal van de overheersende beschaving, Latijn.

Zijn manier van spreken was echter eigenaardig, aangezien er een versmelting was tussen de oorspronkelijke moedertalen en het Latijn.

Deze manier van spreken stond bekend als vulgair Latijn en verspreidde zich door heel Hispania

Het Latijn in zijn vulgaire versie is dus de verre oorsprong van het Spaans en de verschillende Romaanse talen.

Terwijl de betreffende volkeren in vulgair Latijn communiceerden, was een minderheid van de bevolking hij gebruikte gecultiveerd Latijn. Deze versie werd ook gebruikt in de schrijven, maar wanneer de Romeinse rijk een langzaam proces van verval van gecultiveerd Latijn begon. Zo werd er rond het jaar 1000 op het Iberisch schiereiland al Spaans gesproken en geschreven in zijn oude versie.

Foto: Fotolia - Aytuncoylum

Onderwerpen in Romaanse talen