Concept in definitie ABC

Het woord theocratie verwijst naar regeringen die zijn gebaseerd op de overtuiging dat de God die de officiële religie regeert ook verantwoordelijk is voor het besturen van aspecten van het leven politiek, economisch en cultureel.

Degene die de politieke en religieuze beslissingen neemt, is dezelfde persoon. Er is geen scheiding tussen staat en religie

Met andere woorden, theocratie (van het Grieks, teo 'God' en cracia 'regering') is een regering waarin degene die de macht uitoefent onder zijn bevel de politieke en religieuze kwesties tegelijkertijd, waarbij doorgaans beslissingen worden genomen die beide aspecten betreffen en parallel aan elkaar lopen naar zijn ideologie.

In dit soort management is het dus God die zijn macht uitoefent en de beslissingen neemt, of als dat niet lukt, manifesteert God zelf zijn Gezag via ministers of vertegenwoordigers die namens hem optreden. In dit systeem is er geen scheiding of scheiding tussen de staat en de instelling religieus.

Zeer wijdverbreide staatsvorm tijdens de oudheid en de middeleeuwen

Theocratie is misschien wel een van de oudste vormen van bestuur die sinds het begin der tijden op onze planeet hebben bestaan, als men bedenkt dat tijdens In de oudheid en de middeleeuwen namen de religies van de wereld een centrale plaats in en dat waren, kortom, degenen die het dagelijks leven, sociale praktijken, tradities en de manieren van denken van elke samenleving.

De farao stamde af van de goden en dit stelde hem in staat om als politiek en religieus gezag uit te oefenen

In die zin werden beschavingen zoals het oude Egypte of sommige van Mesopotamië en de Hebreeën, onder andere, gekenmerkt door het hebben van regeringen waarin de De belangrijkste heerser was tegelijkertijd de hoogste religieuze vertegenwoordiger, die alle beslissingen nam en bovendien de enige die de God in kwestie in de wereld vertegenwoordigde aards. In veel gevallen werd de koning of farao beschouwd als een directe afstammeling van de goden, nadat hij bij zijn geboorte goddelijke genade had verdiend om over zijn volk te heersen. De farao's van het oude Egypte waren niet alleen de belangrijkste politieke leiders, maar dat waren ze ook beschouwd als de directe representatie van goddelijkheid op aarde en veronderstelde functies priesterlijk.

Tegenwoordig een verouderde staatsvorm

Theocratieën zijn politieke systemen die tegenwoordig worden besproken sinds de huidige democratische of parlementaire vormen, die streven naar een open vertegenwoordiging en deelname De politiek van de samenleving als geheel wordt beschouwd als irrationele en achterhaalde vormen van bestuur.

In de theocratie is er geen machtswisseling, dat wil zeggen, niemand kan zich voor wat dan ook kandidaat stellen, er zijn geen directe verkiezingen van vertegenwoordigers door middel van volksstemming.

de uitzonderingen

Het is echter normaal dat veel staten in het Midden-Oosten, sommige in Afrika en zelfs het Vaticaan, afstappen van het theocratische idee dat wie hen regeert rechtstreeks verbonden is met de god van hun geloof.

In de huidige democratische systemen is er een duidelijke scheiding van religie en staat

Aan de andere kant, in de democratische systemen die overheersen in de politieke kaart In onze tijd is er een duidelijk onderscheid tussen politieke macht en religieuze macht, dat wil zeggen, politieke autoriteit gaat aan de ene kant en religieuze autoriteit aan de andere kant. Er is een duidelijke splitsing in de politieke en religieuze sferen, geen van beide heeft inmenging in de andere.

In die staten waar de christelijke religie de officiële religie is, is er bijvoorbeeld geen interventie van de kerk in regeringsbeslissingen, sterker nog, het zou zeer afgekeurd worden en het zou in twijfel worden getrokken als de kerk tussenbeide komt in een politiek besluit van de regering, zelfs als het niet adequaat is.

Als nu wordt aangenomen dat de kerk als religieuze instelling in sommige opzichten tussenbeide komt en haar mening geeft als een sociale actor van een gemeenschap en Als zodanig kan en mag het niet worden gecensureerd en zijn conclusies worden aanvaard, maar geen van beiden zal in staat zijn tussen te komen in de beslissingen van de andere manier.

Welnu, hoewel theocratie, zoals we aangaven, geen vorm van bestuur is die momenteel wijdverbreid is zoals het is. jaren geleden was, zijn er uitzonderingen, zoals het Vaticaan, waarin het blijft functioneren zoals in zijn... oorsprong. De paus, de hoogste autoriteit van de katholieke kerk, is ook het staatshoofd van het Vaticaan.

Onderwerpen in theocratie