Concept in definitie ABC

In economische termen wordt de markt het scenario genoemd (fysiek of virtueel) waar een gereguleerde set van transacties en uitwisselingen van goederen en diensten tussen kopende en verkopende partijen met een diploma van bevoegdheid tussen de deelnemers op basis van het vraag- en aanbodmechanisme.

Er zijn verschillende soorten markten: zoals detailhandelaren of groothandels, die voor grondstoffen en halffabricaten, maar ook markten voor voorraden of beurzen.

Door de geschiedenis heen zijn er verschillende soorten markten ontstaan: de eerste functioneerde door middel van ruilhandel, dat wil zeggen de uitwisseling rechtstreeks van goederen door de waardering ervan. Dit systeem bestuurde de economie gedurende een groot deel van zijn geschiedenis, hoewel het circuit naast het gebruik van gouden en zilveren munten bestond. Met de opkomst van geld in a Formaat modern (in munten en bankbiljetten, zoals gebruikt door het Mongoolse rijk en het middeleeuwse China, met

importeren van het idee naar Europa in de tijd van Marco Polo) gaf aanleiding tot transacties via codes van handel op nationaal en internationaal niveau, waarbij steeds meer gebruik wordt gemaakt van communicatie en tussenpersonen complex. Het huidige economische model vereist een gecompliceerde onderlinge relatie waarin de verschillende valuta elkaar kruisen nationale, lokale en internationale obligatiesystemen, het beurscircuit en douanebewegingen, importeren en exporteren tussen landen en handelsblokken.

EEN vrije concurrentie markt het is ideaal wanneer er zoveel onderling verbonden economische actoren zijn dat geen enkele de zekerheid over de uiteindelijke prijs van een goed of dienst kan verstoren; dan zou de markt zichzelf reguleren. Dit principe wordt ondersteund door de liberalisme ontstond in moderne en hedendaagse tijden en vormt het meest wijdverbreide marktsysteem in ontwikkelde landen.

Wanneer er monopolies (één producent) of oligopolies (een verminderd aantal producenten) zijn, staat het systeem onder spanning en heet onvolmaakt concurrerende markt, aangezien de producenten groot genoeg zijn om invloed uit te oefenen op de prijzen. De socialistische en communistische economische systemen zijn gebaseerd op een enkele producent/effector (de staat); het risico op totalitarisme is in deze gevallen erg groot. Anderzijds zijn er marktmodellen waarbij de staat niet de enige betrokken actor is, maar veeleer ingrijpt als regulator of modulator van de activiteit. Deze methode wordt in veel landen of multinationale instellingen met wisselend succes toegepast.

De markt voor perfecte concurrentie het heeft niet alleen een groot aantal verkopers en verkopers die de invloed van elk op de uiteindelijke prijs voorkomen, maar ook heeft producthomogeniteit, markttransparantie, vrijheid van binnenkomst en vertrek van bedrijven, vrije toegang tot informatie en naar de middelen en winst gelijk aan nul op de lange termijn.

Wanneer de markt er niet in slaagt om economische efficiëntie te bereiken, bijvoorbeeld omdat het aanbod van een goed of dienst niet effectief is, wordt gezegd dat het wordt geproduceerd een van de zogenaamde "marktfalen". Deze crises kunnen verschillende oorzaken hebben. Wanneer een van de componenten die een markt vormen (producenten, staat, consumenten, importeurs, exporteurs ...) niet correct is wordt beheerd of een rol vervult die het niet aankan, kan marktfalen leiden tot grote verstoringen in het leven van bedrijven. mensen. Daarom is het interessant om te postuleren dat de markt op zichzelf geen goede of slechte entiteit is, maar eerder dat administratie en regulering voor het algemeen welzijn zal bepalen of de verschillende financiële bewegingen een bevredigend resultaat hebben voor de samenleving als geheel.

Marktonderwerpen