Definitie van NSDAP (Nazi-partij)

Als iemand van ons werd gevraagd naar de "Nazi-partij", zouden we waarschijnlijk antwoorden dat het de partij was die door Adolf Hitler was opgericht. Grote fout, hoewel de Duitse dictator (van Oostenrijkse afkomst) het politiek in zijn eigen voordeel gebruikte.

Het directe precedent van de NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij) was de DAP (Deutsche Arbeiterpartei, Duitse Arbeiderspartij)

Opgericht door een kleine groep werknemers (er waren er bijvoorbeeld twee van het spoorvervoer), was de DAP een van de vele groepen en partijen opgericht na de Eerste Wereldoorlog (in het bijzonder deze, 1919) die de heropleving van Duitsland nastreefden het omarmen van ultranationalistische, pan-germanistische postulaten (vereniging van alle Duitstalige en culturele gebieden, inclusief Oostenrijk) en antisemieten.

Hitler trad pas in 1920 toe tot de DAP, en het was bijna een toevalstreffer.

Na de oorlog had Hitler zich weer bij het leger gevoegd, en in die tijd was hij bezig met spionage die infiltraties en follow-ups uitvoert op politieke groeperingen die de autoriteiten in overweging namen gevaarlijk. En het was in deze taak dat de DAP werd toegewezen.

Tijdens een van de bijeenkomsten van de partij in een brouwerij in München stond Hitler tegenover een van de sprekers, en zijn argumenten waren net zo overtuigend voor de aanwezigen, en zijn charisma bleek zodanig dat hij zo'n indruk op de aanwezigen maakte dat de partijleiding aangeboden om mee te doen.

Hitler had een voordeel in hun dialectische confrontatie, aangezien hij jarenlang zorgvuldig zijn racistische en supremacistische argumenten had bewaakt.

De ervaren korporaal van de oorlog had ook geen gebrek aan politieke aspiraties, dus aarzelde hij niet om het leger te verlaten en zich bij die beginnende beweging, waarop hij lidmaatschapskaart nummer 55 had, hoewel hij later de mythe zou cultiveren dat hij zich tussen de oprichters bevond.

Aanvankelijk had hij ook geen relevante functie, hij begon te werken in nevenfuncties onder de leiding, maar zijn oratorische vaardigheden en een persoonlijkheid overweldigend en dat de bewondering van de aanhangers van de partij opwekte en nieuwe verblindde, maakte hem tot het meest zichtbare en populaire gezicht van de DAP, wiens leiderschap 1921 zou komen.

Juist toen hij aan de macht kwam in de partij, veranderde hij de naam waaronder hij in de toekomst bekend zou staan ​​en had: NSDAP.

Laten we eens kijken naar de transformatie van de naam waaraan het nationalisme wordt toegevoegd, in dit geval opgevat als pangermanisme, terwijl de socialisme het is iets logisch aangezien het een theoretisch arbeiderspartij is.

Echter, in de praktijk en eenmaal met de teugels van de partij in handen, zal Hitler pleiten voor het volgen van de strategie van Benito Mussolini (die hij bewonderde) om zijn boodschap aan te passen en aan te passen tot een transversale beweging die alle klassen en sociale lagen bereikt.

De nieuwe NSDAP breekt ook met haar ligging aan de deelstaat Beieren, met de bedoeling om eerste te worden een Duitse politieke macht en later transnationaal naar alle Germaanse gebieden en zelfs meer even Daar.

Een goed voorbeeld hiervan is de Oostenrijkse NSDAP (die haar rol zal spelen in alle sociaal-politieke bewegingen die uiteindelijk zullen leiden tot de Anschluss, de annexatie van Oostenrijk door Duitsland), of die van het Sudetenland (dat hetzelfde zal doen in deze Tsjechische regio om de terugkeer naar het Reich te vergemakkelijken).

Het symbool van de NSDAP is de oproep swastika of swastika werd gebruikt voordat Hitler aan de macht kwam binnen de partij, omdat het een symbool was dat werd gebruikt wijdverbreid in het pan-Duitse nationalisme, maar het was de toekomstige dictator die het zijn uiteindelijke vorm naar zijn smaak gaf persoonlijk.

Andere organisaties bestonden naast elkaar binnen de NSDAP, zoals de SA (Sturmabteilung) en de SS (Schutzstaffel)

Elk van deze beschermden hun eigen belangen, die nog steeds die van hun leiders waren, in een conflict die constant zal zijn, zelfs na het aan de macht komen van de NSDAP, waardoor het verloop van de oorlog.

Zo waren de SA de meest radicale, paramilitaire milities die onder leiding van Ernst Röhm pleitten voor een revolutie blijft de zuiverste principes opleggen van ideologie Nationaal-socialistisch, iets dat Hitler en anderen niet aan de macht had.

Daarom werden de SA in één klap uitgeschakeld in de call Nacht van de lange messen, die de SA onder bevel van de SS in de weg stonden.

Deze laatste organisatie werd precies geboren als tegenwicht voor de SA en vormde uiteindelijk een verborgen staat binnen de Duitse staat zelf.

Met het aan de macht komen van Hitler begint de geschiedenis van de NSDAP als een "enkele partij" zich eerst te vermengen met die van Duitsland zelf, later die van het Reich en aan het einde de dynamiek van de oorlog.

Het plan van Hitler en de nazi-hiërarchen was om de bevolking Duits in toegewijde volgelingen van nazismeen zelfs de eigen strijdkrachten van de SS versterken (de Waffen SS) als plaatsvervanger van het leger, om soldaten te laten indoctrineren in het fanatisme van het nazisme.

Het is voor dit alles dat de NSDAP na de oorlog tot criminele organisatie wordt verklaard en bij wet verboden in Duitsland.

Echter, zowel in Duitsland als in andere landen van de wereld bestaan ​​sinds de naoorlogse periode politieke krachten die een deel van de erfenis van haat en fanatisme van de NSDAP hebben geërfd, hoewel gelukkig geen enkele met commandanten onder hun hoede om de macht te grijpen op dezelfde manier als de nationaal-socialisten in het midden van de jaren negentig in Duitsland deden. dertig.

Hoewel we al weten dat de mens het enige dier is dat twee keer over dezelfde steen kan struikelen, zullen we dus alert moeten zijn...

Foto: Fotolia - Ingenieur

Problemen in NSDAP (Nazi-partij)