Definitie van Holocaustontkenning

Toen Amerikaanse troepen het concentratiekamp Dachau ontdekten en bezetten, waren ze geschokt door wat ze daar aantroffen. Snel geïnformeerd, Dwight D. Eisenhower, toen opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten en toekomstige president van de Verenigde Staten, reisde naar het toneel en liet, eveneens diep geschokt en geschokt, de geweten wat de Amerikaanse soldaten zagen, inclusief het dwingen van de bewoners van de bevolking buurman om het veld te bezoeken en de verschrikkingen te zien die daar waren begaan.

Waarom wilde Eisenhower dat getuigen en al die barbaarsheid werd gedocumenteerd? Nou omdat, zoals hij heel treffend zei, in de toekomst zouden er mensen zijn die alles zouden proberen te ontkennen. En zo is het ook geweest, Holocaust-ontkenners bestaan.

Ontkenning van de Holocaust is een denkrichting die, zoals de naam al doet vermoeden, de uitroeiing van joden in gebieden bezet door as-troepen in WO II Wereld.

Normaal gesproken is deze stroom van

gedachte, gesteund door historici die weinig geloofwaardigheid verdienen bij de overgrote meerderheid van de gemeenschap van historici, verbindt de Holocaust, die volgens hen is uitgevonden, om een ​​basis te bieden voor de beweging Zionistisch en daarmee aandringen op de vorming van de staat Israël.

Het is waar dat de oprichting van deze staat in 1948 veel te danken heeft aan de Holocaust vanwege de schaamte die de vrouwen voelden. eigen winnende krachten van de Tweede Wereldoorlog, en hoewel het enige tegenstand had, ook tegen de conjunctuur partner-politiek wereldwijd, en andere redenen.

In sommige gevallen betwisten ontkenners het dodental en werken ze aan vooroorlogse Joodse volkstellingen.

Zijn argument in dit geval is dat, als we de doden tijdens de Shoah (naam gegeven aan de Holocaust in het Hebreeuws) bij de overlevenden optellen, Zowel degenen die bleven om in Europa te wonen als degenen die naar Israël emigreerden, overtreft dit aantal dat van de Joden die vóór de vuurzee.

Om deze ongelijkheid te begrijpen, moet men zich ervan bewust zijn dat niet alle landen een volkstelling van Joden waren, niet alle landen waren algemene vooroordelen tegen hen (Deense en Finse samenlevingen, om twee voorbeelden te noemen, waren voor die tijd exemplarisch), en de rassenwetten en -criteria die door de Reich hield rekening met "half-joden" die op veel plaatsen niet waren geïntegreerd in de joodse gemeenschap en daarom rekende het hen niet tot de ze.

We kunnen aannemen dat ontkenning precies op hetzelfde moment begon na het einde van de oorlog in Europa, in 1945, of zelfs eerder, als nazi-hiërarchen die ontkenden de feiten en de ze geminimaliseerd.

De stellingen van de denialisten suggereren dat de regering Nazi-Duitsland had geen plannen om de massamoord op de Joodse bevolking van de gebied Europeaan die hij bezette, noch ontwikkelde hij ze, zelfs de media niet.

De documenten die nu worden bewaard in het Wannsee Interpretation Centre (in het huis aan het gelijknamige meer waar de hiërarchische vergadering plaatsvond nazi's die in 1942 besloten de uitroeiing uit te voeren), maken duidelijk dat het naziregime de wil had (om op te lossen wat ze ze riepen "het joodse probleem”) En zocht de middelen om de uitroeiing te systematiseren.

De moeilijkheid om enig bewijs te krijgen van wat de Holocaust was (hoewel er veel zijn) is te wijten aan het feit dat vanaf het moment Toen het lot van de oorlog ongunstig begon te worden voor de strijdkrachten van de as, gaven de Reichshiërarchen opdracht tot de vernietiging van de gehele documentatie.

In 1958 richtte Willis Carto de Liberty Lobby op in de Verenigde Staten, een politieke groepering die de Holocaust ontkent en die verschillende teksten publiceert die deze ontkennen. Daarnaast is het ook een organisatie die de rechten van de Afro-Amerikaanse bevolking aanvalt, en een openlijk blanke supremacist.

Een andere beroemde ontkenner is de Britse schrijver David Irving, een historicus die geen geschiedenis heeft gestudeerd of een graad in geschiedenis heeft behaald. de zaak, en dat hij bekend staat om het vervalsen van bewijs en het manipuleren van de verklaringen van getuigen, die hij verkeerd voorstelt om zijn argumenten.

Over Irving is zelfs een film gemaakt, Ontkenning (ontkenning), wat zijn rechtszaak verklaart tegen historicus Deborah Lipstadt en Penguin Books wegens laster, en gewonnen door Lipstadt en Penguin Books als beklaagden.

En misschien wel het meest bekende geval van ontkenning van de Holocaust vandaag was de uitspraak van de politicus: Frans extreemrechts en oprichter van het Front National, Jean Marie Le Pen, die de gaskamers doorstreepte van "anekdote uit de geschiedenis”.

In 2006 organiseerde de regering van Iran een bijeenkomst van ontkenners in Teheran. Iran is een van de landen die geen diplomatieke betrekkingen met Israël erkent of onderhoudt.

Ontkenning is een doctrine die in sommige landen wordt vervolgd en in andere wordt beschermd door de vrijheid van meningsuiting.

Er zijn landen die de ontkenning van de Holocaust strafrechtelijk veroordelen, in een of andere vorm en in een of andere vorm. wet. Onder hen zijn Duitsland en Oostenrijk, maar ook Frankrijk, België, Polen, Canada of Zwitserland.

Onder de landen die ontkenning van de Holocaust niet strafbaar stellen in hun strafwetboek, hebben we Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

Eisenhower wist dat er in de toekomst mensen zouden zijn die zouden proberen de concentratiekampen en de Holocaust te weerleggen. Hij was niet verkeerd. Om deze reden wilde hij persoonlijk de velden bezoeken en verslag doen van wat hij had gezien, evenals de getuigenissen van degenen die het overleefden.

Tegenwoordig houden ontkenningstheorieën nauwelijks stand, hoewel veel mensen ze nog steeds geloven.

Foto's: Fotolia - Berchtesgaden / Manuela Manay

Onderwerpen in Holocaustontkenning