Definitie van geologische tijdperken

EEN het was geologisch is een geo-chronologische eenheid, een tijdverdeling die wordt gebruikt in de historische geologie om de geologische tijdschaal te bepalen.

Tijdverdeling die de geologie gebruikt om de geschiedenis van de planeet en de soorten die erop zijn gestapt en er vandaag de dag bewonen, te bestuderen en te begrijpen

Het bestaat uit tijdsperioden van miljoenen jaren en de classificatie Het wordt uitgevoerd in relatie tot verschillende factoren, zodat de studie en het begrip van de veranderingen, zowel geologisch als biologisch, die zich op de planeet hebben voorgedaan gedurende haar gehele verhaal.

Opgemerkt moet worden dat de basiseenheid leeftijd is en in aflopende volgorde zou de vastgestelde hiërarchie zijn: leeftijd, tijdperk, periode, tijdperk, eon.

Het tijdperk, van zijn kant, impliceert een extreem lange tijd, dat wil zeggen, miljoenen jaren, die op hun beurt zowel biologische als geologische processen omvatten.

Ondertussen is de geschiedenis van onze planeet aarde opgedeeld in tijdperken om daarmee het begrip van de

evolutie van de wereld en de wezens waaruit deze bestaat.

De tijdperken en hun belangrijkste kenmerken: Precambrium, Paleozoïcum, Mesozoïcum en Cenozoïcum

De geologische tijdperken zijn vier, het precambrische tijdperk Het wordt beschouwd als de langste van de stadia van de aarde, die ongeveer 4.027 miljoen jaar heeft geduurd en daarin werden substantiële vragen gesteld zoals: vorming van de lithosfeer, de hydrosfeer, de oceanen en de atmosfeer die de ontwikkeling van leven mogelijk zouden maken.

Ook aanwezig waren algen, schimmels en de eerste bacteriën gedurende deze periode; Het is vermeldenswaard dat de levensvormen uiterst eenvoudig waren in vergelijking met latere tijden.

Volgens de studies die later resulteerden, werd geconcludeerd dat deze eerste vormen van zeeleven degenen waren die genereerde zuurstof en diende als startpunt voor mariene soorten om te evolueren en überhaupt afhankelijk te zijn van hetzelfde.

Het Paleozoïcum of Primaire Tijdperk Het overspande meer dan 290 miljoen jaar en een van de hoogtepunten is dat de aarde daarin is verdeeld in een klein aantal continenten.

Toen dit tijdperk begon, bevonden de continenten zich ten zuiden van de evenaar en begonnen zich in kleinere delen te verdelen en zouden de processen van ijstijd ondergaan.

Wat de dieren betreft, die van schelpen of exoskeletten waren er in overvloed, waaronder een aantal van de levende wezens die in het water leefden kwam naar de aarde, zoals het geval is bij weekdieren en vissen en dit maakte plaats voor de verschijning van de eerste reptielen en amfibieën.

Op dit moment verschenen onder andere vissen, weekdieren, amfibieën, reptielen.

De leeftijd Mesozoïcum of secundair en ook wel bekend als het tijdperk van de dinosaurussen, duurde ongeveer 186 miljoen jaar en produceerde er geen beweging orogeen; de continenten bereikten hun huidige uiterlijk.

De weer werd gekenmerkt door zijn warmte waardoor de fabelachtige evolutie en diversificatie van dieren begon te verschijnen eerste exemplaren van zoogdieren en vogels, een feit dat ervoor zorgde dat dit tijdperk het meest relevant werd op het moment van studies paleontologisch.

De continentale breuk van Pangea zal worden gegenereerd, de eerste van de supercontinenten die uiteindelijk in kleinere zullen uiteenvallen

Noord-Amerika gescheiden van Afrika en India en Zuid-Amerika deed hetzelfde met betrekking tot Antarctica.

En de was Cenozoïcum of Tertiair Het begon ongeveer 65 miljoen jaar geleden en strekt zich uit tot op de dag van vandaag.

Een van de meest opvallende van dit tijdperk is de ijstijd, de botsing van Azië met India en Arabië met Eurazië die aanleiding gaf tot de alpiene plooiing die de grote bergketens van Zuid-Europa heeft voortgebracht en Azië.

Na het verdwijnen van de dinosauriërs hebben de meest complexe levensvormen de overhand: zoogdieren, hogere primaten, de homo sapiens en de mens.

De fundamentele rol van paleontologie

Paleontologie is de discipline die zich bezighoudt met de studie van vroegere levende wezens uit het onderzoek van fossiele overblijfselen, en het is bijvoorbeeld een fundamentele poot bij het bepalen van wat er is gebeurd en de kenmerken van elk van de tijdperken die we hebben geïdentificeerd.

De fossiele resten zijn in de loop der jaren bewaard gebleven door de mineralen die ze hebben kunnen verstenen.

Er wordt aangenomen dat de aarde een leeftijd heeft van meer dan vierduizend vijfhonderd miljoen jaar, terwijl wetenschappen zoals de bovengenoemde paleontologie en anderen die zich bezighouden met de studie van onze planeet, hebben hun onderzoek gericht op de rotsen en fossielen die ze vonden.

Dankzij de rotsen konden we precies de leeftijd van de planeet weten, de temperaturen die in elk van de tijdperken aanhielden, de bewegingen die plaatsvonden in de aardkorst en de variaties die de verdeling van land en water produceerden.

Onderwerpen in geologische tijdperken