Het verloren Romeinse legioen

Carras (huidig ​​Harrán, Turkije), 8 mei 53 a. C. De slag bij Carras is voorbij. Generaal Marcus Licinius Crassus, de rijkste man in Rome (en een van de rijkste in de geschiedenis van de wereld) en een van de triumvirs samen met Caesar en Pompey heeft niet alleen de strijd verloren, maar ook zijn levenslang.

Maar voor een deel van die van zijn legioensoldaten die het overleefden, begon een nieuw leven dat hen onsterfelijkheid zou geven in de vorm van een legende. Het onwaarschijnlijke maar geloofwaardige verhaal van het verloren legioen begon.

Het zogenaamde Lost Legion, en dat nooit door de geschiedenis is gecertificeerd - we hebben alleen aanwijzingen die in die richting wijzen - zou een verzameling zijn gevormd door de Romeinse gevangenen die na de slag bij Carras door de Parthen waren genomen en die hun dagen zouden hebben beëindigd door zich in China te vestigen keizerlijk.

Hoe vond deze overdracht van mensen tussen zo gescheiden landen en culturen plaats in een tijd waarin lange reizen niet vaak voorkwamen?

Er bestonden contacten tussen China en Rome in de klassieke tijd van het laatstgenoemde rijk, en producten zoals Chinese zijde bereikten de Eeuwige Stad. Zelfs in vroegere tijden maakten de veroveringen van Alexander de Grote het mogelijk dat Griekse munten werden gevonden in landen zo ver weg als India. De wereld was toen al groot, maar kleiner dan we ons voorstellen.

Zoals ik al zei, namen de Parthen na de Romeinse nederlaag ongeveer 10.000 Romeinse gevangenen gevangen, dus de vraag rees al snel: wat te doen met hen?

In die tijd ondergingen krijgsgevangenen verschillende lotgevallen: slavernij, geofferd worden aan de goden van de overwinnaars of eenvoudigweg gedood, of opnieuw in dienst genomen als hun eigen troepen. De Parthen hielden vast aan de laatste optie.

Men hoeft echter geen expert in militaire zaken te zijn om te denken dat het niet verstandig is om troepen bestaande uit gevangenen te confronteren met hun voormalige strijdmakkers... dus was het in die tijd gebruikelijk om de soldaten naar een ander front te verplaatsen, aan de andere kant van het rijk, en dat werd ook door de Parthen gedaan.

Veel recenter ontdekten Amerikaanse soldaten die op 6 juni 1944 in Normandië landden, Koreaanse soldaten in de rijen van de as ...

De belangrijkste attractie van de gevangengenomen Romeinen was dat ze de beste infanterie van die tijd waren: gedisciplineerd, getraind en zeer capabel. Orodes II, de Parthische koning, dacht niet twee keer na, dus wees hij hen toe aan de meest oostelijke grens van het rijk, de provincie Bactrië, het huidige Afghanistan.

Op deze manier zou elke verleiding tot desertie door deze troepen worden geëlimineerd met de onmogelijkheid om naar huis terug te keren.

Het is hier al, vanaf het moment van zijn gevangenneming en zijn bestemming naar het oosten van het Parthische rijk, waar de geschiedenis plaats maakt voor loutere indicaties die niet volledig zijn bevestigd, en voor legendes.

Het spoor van deze strijders was dermate verloren dat, hoewel het vredesakkoord getekend na de De oorlog tussen de Parthen en de Romeinen voorzag de terugkeer van deze gevangenen, hun spoor was al verloren gegaan van de alles.

En dit is zo omdat ze mogelijk opnieuw gevangen werden genomen na een nieuwe strijd, dit keer tegen de nomadische stammen die circuleerden door de aangrenzende gebieden van het Parthische rijk.

Volgens de Amerikaanse historicus en sinoloog (China-expert) Homer Hasenpflug Dubs zou dit "verloren legioen" in 36 v.Chr. worden vermeld in de kronieken van de Chinese Han-dynastie. C.

Chinese bronnen beschrijven hoe ze, in de achtervolging van enkele Hunnomaden, bij een heel eigenaardig fort kwamen, in een vierhoekige vorm en met muren van hout. De troepen die de Chinezen ontmoetten waren, zoals deze kronieken beschrijven, zeer goed georganiseerd, samengesteld uit: door zeer gedisciplineerde en geharde zuigelingen, en die waren georganiseerd in een vreemde formatie die leek op schalen van vis.

Deze beschrijvingen passen enerzijds bij de palissaden van een Romeins militair kamp en anderzijds bij een formatie van testudo, de beroemde Romeinse schildpad die hoge bescherming bood aan de soldaten die hem vormden.

Terwijl de nomaden van de steppen vochten paard, vochten de troepen die tegenover de Chinezen stonden te voet, een belangrijk en merkwaardig detail.

De Chinese kroniek spreekt over ongeveer 1.000 gevangenen die ze hebben gemaakt onder de beschreven soldaten, waardoor we ons afvragen wat er met de overige 9.000 is gebeurd en waar deze 1.000 vandaan komen.

Waarschijnlijk waren de duizend die door de Chinezen gevangen waren genomen, op hun beurt gevangen genomen door de Hunnen, of vrijwillig gedeserteerd om zich bij hun troepen aan te sluiten. gelederen voor het geval de Parthen zouden besluiten hen te elimineren of hun leven te verbeteren, aangezien men zich kan voorstellen dat ze als gevangenen van de Parthen niet erg goed zouden zijn verdragen.

Alles wat we in dit verband kunnen zeggen, is puur en eenvoudig vermoeden. Het zijn de "verloren jaren" van het verloren legioen (de overtolligheid waard).

Hoe het ook zij, en onder de indruk van de moed en ervaring van die soldaten, besloten de Chinezen hen aan hun zijde te werven, dus vestigden ze hen in hun territorium.

En dat staat er goed in gedocumenteerd kroniek China, wat aangeeft dat die duizend buitenlandse strijders werden hervestigd in de Provincie van Gansu, waar ze de stad Li Jien zouden vinden.

Daar zouden ze zich definitief hebben gevestigd, vermengd met de bevolking lokaal en met nakomelingen.

Welk bewijs ondersteunt deze theorie?

We hebben van archeologische overblijfselen (munten, overblijfselen van een houten palissade - iets zeldzaams in keizerlijk China, waar ze werkten met andere elementen zoals een klei-, of een legionairshelm) tot sporen van DNA in de lokale bevolking die daarop zouden wijzen richting.

Wat betreft archeologische overblijfselen, zoals ik al eerder heb gezegd, waren commerciële contacten tussen China en Rome niet zeldzaam, dus het zou mogelijk zijn om... hypothese dat het een handelspost was waar Romeinse voorwerpen arriveerden. Dit verklaart echter niet de houten palissade.

Het verklaart evenmin dat de lokale bevolking een gemiddelde lengte heeft die hoger is dan die van de rest van het land, en eigenschappen zoals een lichtere huid, blond en rood haar, of groene of blauwe ogen. Een genetische studie die in 2005 werd uitgevoerd, onthult de Europese afkomst in een groot percentage van de lokale bevolking.

Er zijn ook een honderdtal graven in de stad die de stoffelijke overschotten bevatten van mannen van rond de 1,80 meter, erg hoog voor die tijd en plaats.

We hebben nog een aanwijzing waarmee we het Romeinse verleden van deze Chinese bevolking kunnen aanvoelen: zijn naam, Li Jien, zou een vervorming zijn fonetiek van het woord "legioen", en het was de naam waaronder Rome in China bekend stond ...

Dus de laatste rustplaats van het verloren legioen van Crassus zou een ander Rome zijn, dit, in de... hart- uit China.

Fotolia-foto's: ASuruwataRi / Rudall30

Thema's in Het verloren Romeinse legioen