Concept in definitie ABC

De term heuvel is degene die wordt gebruikt om die relatief kleine geografische formaties aan te duiden die hoger zijn dan de duidelijk maar ze behoren tot de laagste in vergelijking met de heuvels en bergen. De heuvels kunnen natuurlijk of op een natuurlijke manier worden gevormd. kunstmatig door de actie van mens of dier. In beide gevallen zijn de heuvels meestal afgerond aan de punt vanwege de erosie die veel meer effect op hen heeft dan op andere formaties zoals de hierboven genoemde.

Er wordt aangenomen dat de heuvels een van de kleinste en laagste landformaties zijn die er zijn, in hun lage hoogte gevolgd door de vlaktes (precies, de vlakke landen die geen hoogte hebben). Normaal gesproken zijn de heuvels formaties die zijn gegenereerd door de beweging tektonisch op dezelfde manier als bij bergen of heuvels, alleen dat zulke bewegingen minder krachtig zijn en dus geen grote hoogten bereiken. In de meeste gevallen kunnen de heuvels gemakkelijk door mensen worden overgestoken zonder dat er speciale voertuigen of uitrusting nodig zijn.

Een andere van de Kenmerken typisch voor de heuvels is het feit dat ze normaal niet te vinden zijn naast een complex van heuvels of heuvels als niet dat het meestal kleine verhogingen zijn die geïsoleerd worden gehouden, zodat ze zich onderscheiden van de rest van de land. De heuvels, vanwege hun hoogte hoger dan de vlakte en ook vanwege hun gemakkelijke bereikbaarheid, zijn meestal ruimtes waarin huizen en kleine wooncomplexen omdat ze veiliger en beter beschermd zijn tegen overstromingen of mogelijke geografische complicaties die zich kunnen voordoen in de vlak. Heuvels kunnen verschillen in hun vegetatie vanwege het type weer of bioom waarin ze zich bevinden, sommige volledig groen en andere gemaakt van zand of met weinig vegetatie.