Concept in definitie ABC

Dat wat is gebaseerd op en geassocieerd met ervaring en praktijk

Het woord empirisch wordt in onze taal veel gebruikt als bijvoeglijk naamwoord om te kwalificeren wat is gebaseerd op en geassocieerd met de ervaring, oefenen en observatie van evenementen.

Empirische kennis komt uit ervaring

Normaal gesproken gebruiken we dit woord in verband met kennis, omdat empirische kennis direct contact met het reële impliceert, dat door ervaring wordt bereikt. Alles wat een persoon weet, weet, zonder wetenschappelijke kennis te hebben, is empirische kennis. We weten dat een ijsblokje op de huid een koude schok zal veroorzaken omdat het voelde en hetzelfde gebeurt bijvoorbeeld met vuur, we weten dat als we er dichtbij zijn, er veel warmte ontstaat, omdat we zin…

Empirisme, een filosofische stroming die stelt dat kennis voortkomt uit ieders eigen ervaring en uit niets anders

Het wordt ook aangeduid met de term empirisch voor alles wat eigen is aan of verband houdt met empirisme. Ondertussen duidt het empirisme dat systeem of de filosofische stroming aan die stelt dat kennis voortkomt uit ieders eigen ervaring en uit niets anders.

. Zo zal de aanhanger van dit voorstel empirisch worden genoemd.

Voorrang van ervaring en de zintuigen

Op verzoek van de Filosofie, gaat de filosofische theorie van het empirisme uit van de suprematie van ervaring en perceptie product van zintuigen met betrekking tot kennis en vorming van ideeën en concepten.

Volgens empirisme Om een ​​kennis als geldig te beschouwen, moet deze eerst worden getest door ervaring, dit is dan de kennisbasis.

De waarneming van de wereld zal dan de methode bij uitstek zijn die deze kennistheorie zal gebruiken, en dan blijft de redenering, openbaring en intuïtie, afhankelijk van wat de ervaring in de eerste plaats zegt.

Het ontstaat in de zeventiende eeuw uit de hand van de Engelse denker John Locke

Empirisme ontstaat in de zeventiende eeuw en verbindt zintuiglijke waarneming rechtstreeks met kennisvorming. In die zin kan een kennis die niet door ervaring wordt goedgekeurd, door empirisme niet als waar worden erkend. De basis van empirische kennis is ervaring.

De Engelse denker John Locke wordt beschouwd als de vader van het empirisme , aangezien hij de eerste was die het vasthield en het expliciet aan de hele wereld openbaarde. Locke, die dankzij zijn ideeën in de zeventiende eeuw een zeer belangrijke invloed uitoefende, stelde dat pasgeborenen geboren worden zonder enig idee of kennis. aangeboren en dat het dan de verschillende ervaringen zijn waarmee hij in zijn ontwikkeling te maken krijgt, die sporen op hem zullen nalaten en zijn kennis. Volgens Locke zou niets begrepen kunnen worden als de ervaring niet bemiddelde. Voor haar geweten van de mens is leeg totdat hij geboren is en is gevuld met kennis als resultaat van de ervaring die wordt opgedaan.

Rationalisme, het tegenovergestelde

Voor en in duidelijke oppositie tegen het empirisme dat Locke deed groeien, is derationalisme, wat integendeel inhoudt dat het zo is redeneren het product van kennis en niet de zintuigen, laat staan ​​de ervaring.

Rationalisme, een filosofische stroming die tijdgenoot is van het empirisme, ontwikkelde zich ook in Europa in de zeventiende eeuw, met René Descartes als fundamentele ideoloog. Voor het rationalisme is de enige bron van kennis de rede en verwerpt daarom elke interventie van de zintuigen omdat hij meent dat ze ons kunnen bedriegen.
Hij ontkent Locke ook met betrekking tot aangeboren kennis, aangezien deze bestaan, dat we met kennis zijn geboren, we moeten ze gewoon onthouden terwijl we bezig zijn ontwikkelen.

Onderwerpen in empirisch