Concept in definitie ABC

De nadruk is dat dwingen van uitdrukking intonatie waarmee wordt gezocht om het belang van wat er wordt gezegd of gelezen te vergroten enhance.

We zeggen bepaalde woorden met grotere intensiteit om meer belang aan onze uitspraken te geven. Wanneer dit gebeurt, zeggen we dat we onze uitdrukkingen benadrukken. Evenzo benadrukken we een actie wanneer we het met meer interesse doen. Wat betreft de oorsprong, deze term komt van het Grieks, specifiek van nadruk, wat zich vertaalt als zien zien. "Juan benadrukte dat de groep overeenstemming heeft bereikt met de bevoegdheid".

in communicatie

Bij het overbrengen van ideeën gebruiken we geen vlakke en neutrale spraak met dezelfde intonatie. Sommige woorden of uitdrukkingen worden zelfs met meer kracht uitgesproken, hetzij door de toon van de stem, hetzij door de gebaren die we gebruiken. We benadrukken wat we communiceren om iemand te verleiden of te overtuigen. Hiermee strategie we proberen de aandacht van onze gesprekspartner

. Een verkoper, een politicus of een leraar moet effectief zijn in het gebruik van taal en daarvoor is het noodzakelijk om goed te spreken en tegelijkertijd de sleutelwoorden te laten schijnen. Met andere woorden, wat we zeggen is net zo belangrijk als hoe we het zeggen.

In de kunst van welsprekendheid Er zijn veel factoren rekening houden met: het vermogen om zich in te leven in anderen, dat de toespraak onderhoudend en suggestief is en het juiste taalgebruik. En dit alles moet gepaard gaan met enkele stellaire momenten waarin de nadruk wordt gelegd op de boodschap die wordt gecommuniceerd.

Deze technieken zijn bekend bij experts in communicatie en ze kunnen worden geleerd. In het geval van politieke bijeenkomsten is het heel gebruikelijk dat de politicus op bepaalde momenten van de toespraak de aandacht van de aanwezigen probeert te trekken en hiervoor zijn boodschap zal benadrukken.

De nadrukkelijke persoon

Iedereen die de neiging heeft zijn uitspraken te overdrijven, is een nadrukkelijk persoon en daarom pedant, pompeus en zelfingenomen. Het tegenovergestelde van nadrukkelijk zou natuurlijk zijn. Soms kan het nodig zijn om nadrukkelijk te spreken, maar meestal heeft het de voorkeur om op een natuurlijke manier te communiceren.

Nadruk als beeldspraak

Aan literatuur en in de dagelijkse communicatie wordt nadruk gebruikt wanneer iets op een zeer suggestieve manier wordt bevestigd, op een manier dat een boodschap met een speciale intensiteit wordt begrepen. Uitspraken als "je bent nogal een vrouw" of "je bent een kampioen gemaakt" zijn dus illustratieve voorbeelden van nadruk.

Ook wordt nadruk gezien als een manier om synecdoche; terwijl de synecdoche een andere stijlfiguur is waarin: een deel van iets wordt gebruikt om een ​​geheel te vertegenwoordigen, het geheel wordt gebruikt door een enkel onderdeel, de soort wordt gebruikt door het geslacht en vice versa en het materiaal waaruit iets is gemaakt wordt gebruikt door de ding.

Met andere woorden, de synecdoche is een retorische toestemming waaruit we het deel van een geheel kunnen uitdrukken en het blijkt ook een van de meest voorkomende manieren te zijn om een ​​fictief personage te karakteriseren; zo wordt het personage herhaaldelijk beschreven door een enkel kenmerk van zijn lichaam, zoals de ogen, de handen, die de persoon in kwestie zullen vertegenwoordigen.

In de uitdrukking "Maria is volwassen", het woord volwassene verwijst niet naar de mens die de wettelijke leeftijd heeft bereikt, maar naar de reeks eigenschappen die eigen zijn aan het volwassen zijn; op deze manier wordt de volwassenheid van de vrouw in kwestie benadrukt, wat het doel van de zin was.

Onderwerpen met nadruk