Definitie van Ovipariteit (Oviparous)

Ovipariteit is een Een manier van reproductie die wordt gekenmerkt doordat het vrouwtje van dit of dat soorten legt eieren, dan embryo- buiten het lichaam ervan. In tegenstelling tot wat er met die gebeurt soorten levendbarend waarin de embryonale ontwikkeling van jongen plaatsvindt in het lichaam en ze verlaten het lichaam op het moment van de bevalling. Ondertussen vindt bij ovipaar de geboorte plaats wanneer het ei uitkomt. De vogels, reptielen, vissen, insecten zij zijn de belangrijkste vertegenwoordigers van dit type reproductie.

Kortom, het vrouwtje zal de eieren in een externe omgeving afzetten, normaal beschermd tegen roofdieren en in omstandigheden van veiligheid, en precies daar vindt de ontwikkeling van het embryo plaats die eindigt met het uitkomen van het ei, zoals we al hebben opgemerkt. De schaal is uitgebroed en de baby komt naar buiten, a foto zeker bekend bij mensen die we vaak in de natuur zelf zien of het is ook een situatie die sterk vertegenwoordigd is in de media communicatie beelden.

Zelfs het ei zelf, dat uit een stevige en stijve structuur bestaat, fungeert dankzij deze als de belangrijkste beschermer van de jongen Kenmerken.

De grootte van de eieren varieert van soort tot soort, omdat vrouwelijke struisvogels bijvoorbeeld meestal de grootste eieren van de ovipaar-klasse afwerpen.

Wat ook enorm varieert, is het aantal eieren dat een soort kan leggen, in sommige gevallen honderden zeeschildpadden en in andere gevallen veel minder.

Het is vermeldenswaard dat de ovipaar hun eieren op het oppervlak kunnen leggen, net als reptielen en insecten, of ze kunnen het in de Water. In het eerste geval worden ze na een interne bevruchting op de aangegeven plaats afgezet, in het tweede geval worden de eitjes onbevrucht gelegd.