Definitie van voorraden

Voorraden zijn voor aan- en verkoop bestemde goederen die de doel om een ​​soort van te produceren krijgen.

Ruilgoederen staan ​​bekend als die waarden behorend tot het financiële actief in een instelling, waarvan het vermogen om te worden gebruikt bij koop-verkooptransacties de entiteit in staat stelt in ruil waarde te verkrijgen. Een typisch geval van ruilgoed zijn de goederen die een bedrijf produceert.

Voor een bepaalde entiteit moeten de voorraden materiële activa zijn die zij bezit om tijdens de activiteit van die entiteit op de markt te worden gebracht. Ruilgoederen kunnen goederen zijn die het bedrijf produceert, maar het zijn ook goederen die juist voor wederverkoop worden aangekocht. Een ruilgoed kan worden gevonden in het midden van het proces van productie, in de begin- of eindfase, en kan ter plaatse of onderweg worden gelokaliseerd.

In een bedrijf is elk goed een hulpbron en een potentieel goed ruilen voor zover het een economisch nut heeft en bezit:

een waarde of ruil of gebruik. De eerste is geclassificeerd als nettowaarde van realisatie, Ondertussen heeft hij tweede is de economische gebruikswaarde. Een bepaald ruilgoed bestaat uit de verkoopwaarde verminderd met de kosten van deze operatie.

Elk actief vormt een economische hulpbron voor het bedrijf, dat wil zeggen, het heeft een economisch nut, of het nu geld is, het kan erin worden omgezet, het zijn goederen die naar verwachting zullen worden verkocht of gebruikt; technisch zouden ze een ruil- en/of gebruikswaarde hebben.

Een voorbeeld is handelswaar die is gepland voor wederverkoop, omdat ze een hoge ruilwaarde hebben, maar geen nut hebben. In plaats daarvan, een meubelstuk of iets dergelijks heeft zowel ruil- als gebruikswaarde.

Een goed dat al zijn waarde en ruil en gebruik verliest, is niet langer een bezit van het bedrijf.

Onderwerpen in valuta