Concept in definitie ABC

In de wereld zijn er duizenden talen en dialecten. Deze realiteit maakt het moeilijk om communicatie, vooral op internationaal niveau. Aan het einde van de 19e eeuw had een Poolse oogarts genaamd Ludwik Lejzer Zamenhof een briljant idee om de communicatie tussen de bewoners van de planeet te verbeteren: het creëren van een universele taal. Deze taal heette aanvankelijk Linguo Internacio, maar werd al snel Esperanto genoemd.

Esperanto was niet bedoeld of bedoeld om bestaande talen te vervangen, omdat het bedoeld is om een ​​aanvullend middel te bieden om het begrip op supranationaal niveau te vergemakkelijken.

Het constituerende document van deze taal is de Verklaring van Boulogne, die in 1905 werd gepubliceerd. Er verschijnen verschillende secties in de inhoud: het doel hiervan taal hulp, zijn Grammatica en een specifiek woordenboek.

Esperanto is niet alleen een taal, maar gaat gepaard met enkele idealen. Het is dus bedoeld om een ​​neutrale taal te creëren die het begrip bevordert tussen mensen die verschillende talen spreken. Aan de andere kant, de

beweging Esperanto benadrukt één omstandigheid: de nieuwe taal heeft geen dominante bedoeling en wil ook geen gereedschap van kracht. Zoals gespecificeerd in de Verklaring van Boulogne, is Esperanto: erfgoed van de mensheid.

Details observeren

- De droogte De initiële opleiding van Zamenhof werd ondersteund door zijn vrouw en vrienden van school. De eerste schetsen van het project werden echter door zijn vader verbrand terwijl hij niet thuis was en aan zijn medische studie begon.

- Het initiatief van een universele taal was niet het enige dat de maker ervan had, aangezien Zamenhof ook aan werkte twee projecten met een internationale focus: een gemeenschappelijke munt voor de hele wereld en een nieuwe religie universeel.

- Onder de belangrijkste kenmerken valt er één op: u kunt leren zeer snel (naar schatting is het met 150 uur studie mogelijk om het normaal te spreken).

- Twee van de eerste intellectuelen die het nieuwe taalproject steunden, waren de Russische schrijver Leon Tolstoj en de Franse schrijver Jules Verne.

- Vanaf 1910 verspreidde het Esperanto zich over de hele wereld (in Frankrijk werd aangeraden het te gebruiken voor publicaties van een wetenschapper, in landen als China of Bulgarije begonnen ze op scholen te studeren, de onderwijsautoriteiten van Brazilië promootten hun gebruik in de correspondentie en de Volkenbond stelde voor om Esperanto als hulptaal te ondersteunen).

- Met het aan de macht komen van de nazi's in Duitsland werd het gebruik van deze taal verboden.

- In 1966 ging in Argentinië een nieuw project van start: een paspoortservice zodat de Esperantisten van over de hele wereld kunnen gratis verblijven in de huizen van andere gebruikers van de nieuwe taal. Momenteel bestaat deze service in 89 landen en Frankrijk is het land met de meeste geregistreerde gebruikers (119).

- Naar schatting maken momenteel 2 miljoen mensen deel uit van de Esperanto-gemeenschap.

- De meeste taalkundigen zijn van mening dat deze hulptaal met internationale projectie zijn doel niet heeft bereikt, omdat het niet gemakkelijk is om een ​​gemeenschap te overtuigen een nieuwe taal te adopteren.

Foto Fotolia: Drutska

Onderwerpen in het Esperanto