Concept in definitie ABC

Er wordt gezegd dat een persoon seculier is wanneer hun overtuigingen en waarden volledig onafhankelijk zijn van een religie. In die zin is secularisme een intellectuele houding en Moreel. Deze houding bestaat uit het verdedigen van de autonomie van het individu met betrekking tot de verschillende religieuze belijdenissen.

Algemene Overwegingen

Secularisme pretendeert niet een stroming te zijn die in strijd is met religie, maar deze benadering benadrukt de scheiding die zou moeten bestaan ​​tussen religie en andere sferen, zoals religie. politiek Golf onderwijs.

In het secularisme wordt een duidelijke scheiding tussen de staat en de kerk verdedigd. In de meeste constitutionele teksten is deze scheiding expliciet vastgelegd en op deze manier is het de bedoeling dat er geen geloofsovertuiging kan worden opgelegd aan het geheel van de bevolking. Degenen die zichzelf als seculier beschouwen, begrijpen dat de religieuze voorkeuren van individuen deel moeten uitmaken van hun privéleven en daarom mag er geen enkele inmenging zijn tussen de burgerlijke sfeer en de religieus.

Het is ook geïnspireerd door de vrijheid van uitdrukking. Er moet rekening mee worden gehouden dat religieuze benaderingen in Europa en in de wereld in het algemeen als verklaringsmodel hebben gediend voor elk type geloof of benadering. Het is de moeite waard eraan te denken dat de wetenschappelijke theorie van evolutie aanvankelijk in strijd met de bijbelse traditie.

Het idee van secularisme moet niet worden verward met atheïsme

Een atheïst ontkent het bestaan ​​van God, terwijl de leek van mening is dat politieke macht moet vertegenwoordigen de bevolking als geheel, ongeacht de religie van de meerderheid in de bevolking als geheel de gemeenschap.

Het tegenovergestelde idee van secularisme zou confessionalisme zijn. Deze verdedigt dat de principes waarmee een staat is georganiseerd in overeenstemming moeten zijn met sommige overtuigingen van een bepaalde religie.

Tegenwoordig verklaart de Spaanse staat zich niet-confessioneel, maar eeuwenlang heeft de Spaanse staat zich georganiseerd volgens de principes van de katholieke belijdenis.

De oorsprong van het seculiere denken

Vanaf de Verlichting in de achttiende eeuw begonnen sommige filosofen analyseren de coëxistentie tussen politieke macht en religieuze macht door de geschiedenis heen.

Filosofen als Voltaire en Kant beweerden dat de nauwe relatie tussen politiek en religie onvermijdelijk leidde tot dogmatische en totalitaire standpunten. Op deze manier beweerde het secularisme dat de staat als instelling dat het de hele gemeenschap vertegenwoordigt, hoeft niet afhankelijk te zijn van morele criteria van een religieuze orde.

Foto: Fotolia - swillklitch