Definitie van de wet van Coulomb

in de natuurkunde wet Coulomb om de te berekenen dwingen tussen twee ladingen die in rust zijn. Het is een fundamentele wet op het gebied van elektriciteit en van magnetisme. Tegelijkertijd is het volledig verbonden met een ander, de wet van de zwaartekracht die door Newton is verkondigd.

De verklaring van de wet en de gevolgen ervan

Het postulaat is het volgende: de kracht die wordt uitgeoefend tussen twee verschillende elektrische ladingen is recht evenredig met de vermenigvuldiging van beide ladingen en is tegelijkertijd omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand die de Stoppen.

De formulering van de wet van Coulomb houdt in dat als er twee ladingen met hetzelfde teken zijn, ze elkaar afstoten, dat wil zeggen dat ze weggaan. Integendeel, als we twee ladingen van verschillend teken hebben, trekken ze allebei aan. Op deze manier wordt de elektrische kracht van aantrekkingskracht of afstoting hangt af van twee factoren: de intensiteit van de elektrische lading en de afstand tussen de twee.

Opgemerkt moet worden dat de wet van Coulomb alleen van toepassing is op ladingen in rust in een bepaald referentiekader dat homogeen en isotroop is (zodat het medium homogeen moet dezelfde eigenschappen hebben in elk van zijn delen en om isotroop te zijn is het noodzakelijk dat de eigenschappen niet afhankelijk zijn van de richting van meten).

De 18e eeuw en elektriciteit

Elektriciteit is een natuurkundig fenomeen dat verband houdt met de interactie tussen twee deeltjes, protonen en elektronen. De aantrekkingskracht die tussen de twee bestaat, maakt het mogelijk om allerlei fenomenen te verklaren. In die zin toonde de wetenschapper Benjamin Franklin tegen het midden van de achttiende eeuw aan dat bliksem van stormen in de natuur eigenlijk een vorm van elektriciteit was.

De Franse natuurkundige Charles Coulomb (1736-1806) was de eerste wetenschapper die elektrische krachten kwantificeerde en de verkregen resultaten werden weerspiegeld in de wet die zijn naam draagt. Deze wet wordt beschouwd als een fundamenteel principe van elektromagnetisme en elektrostatica.

Gedurende de achttiende eeuw waren er allerlei theoretische en praktische ontwikkelingen op het gebied van elektriciteit: de eerste elektrische condensatoren, de uitvinding van de bliksemafleider of een uitvinding van Coulomb zelf om de kracht tussen ladingen nauwkeurig te meten elektrisch. Deze en vele andere vorderingen vormden de basis voor de ontwikkeling van de Industriële revolutie.

De uitvinding van Coulomb voor het nauwkeurig bepalen van de intensiteit van elektrische ladingen staat bekend als de balans koppel en de eenheid van elektrische lading wordt een coulomb genoemd (een coulomb is de hoeveelheid lading die wordt gedragen door een stroom van één ampère gedurende één seconde).

Foto: Fotolia - Kuno