Definitie van de wetten van Mendel

Gregor Johann Mendel was een Oostenrijkse monnik en natuuronderzoeker dat zou neerkomen op het nageslacht voor zijn bijdrage aan de gebied van erfenisgeneticagedurende de 19e eeuw. Product van zijn studie en onderzoek deed de telefoontjes De wetten van Mendel dat zal ons hierna behandelen en dat is precies de oertheorie waarop genetica is gebaseerd.

Het is vermeldenswaard dat toen Mendel dit werk in het jaar publiceerde 1866 het zou niet de weerslag hebben die zijn conclusies echt verdienden, maar het zou vele jaren later zijn, 34 jaar om precies te zijn, dat die wetten van de borst zouden worden afgestoft door de botanici Hugo Marie de Vrie, Carl Correns en Erich von Tschermak.

Opgemerkt moet worden dat de bijdrage van Mendel in de wetenschap wordt beschouwd als een mijlpaal die vergelijkbaar zou kunnen zijn met de behaalde Newton met zijn wetten op het gebied van de natuurkunde. Maar daarnaast zijn de wetten van Mendel opmerkelijk, niet alleen vanuit theoretisch oogpunt, maar ook: die ook vanuit epistemologisch en methodologisch oogpunt hebben geweten hoe een voor en na te markeren, zonder Twijfels. Omdat het belang van methodisch en nauwkeurig experimenteren wordt benadrukt en vervolgens de verkregen resultaten kwantitatief teniet worden gedaan dankzij de

statistieken, wat een zeer benaderend panorama oplevert, en dat zou natuurlijk de wetenschap van die jaren verbazen.

Dan, De wetten van Mendel zijn een reeks basisregels die de overdragen van genetische overerving van de organismen ouders voor hun kinderen en zijn ook de pijler en basis van de genetica.

Ondertussen zouden de drie wetten het resultaat zijn van de experimenten die Mendel uitvoerde met het kruisen van planten.

De eerste wet wordt vermeld als: Wet van de uniformiteit van de hybriden van de eerste kinderlijke generatie en stelt dat als twee zuivere rassen worden gekruist, de nakomelingen van de eerste generatie allemaal hetzelfde zullen zijn fysiek en genetisch en fysiek gelijk aan een van hun ouders, ongeacht de richting van het kruis.

De tweede wet genaamd Wet van de scheiding van karakters in de tweede kinderlijke generatie geeft aan dat op het moment van de vorming van gameten elk allel van het ene paar wordt van het andere gescheiden om de te bepalen Grondwet genetica. Dit is dat de moederlijke en vaderlijke allelen gecombineerd voorkomen in de betreffende afstammeling en zorgen voor de variatie.

En de derde wet, Wet van de onafhankelijkheid van erfelijke kenmerken die stelt dat de verschillende eigenschappen onafhankelijk van elkaar zullen worden geërfd en dat er geen relatie tussen hen zal zijn. Het overervingspatroon van de ene eigenschap heeft bijvoorbeeld geen invloed op de andere.

Onderwerpen in de wetten van Mendel