Concept in definitie ABC

Het woord dat we analyseren komt uit het Grieks en wordt gevormd door de wortel chlo, wat massa betekent, en door cratos, wat zich vertaalt als regering. Dus, in zijn letterlijke zin, is ochlocratie de heerschappij van de menigte.

De degeneratie van overheidssystemen

In zijn verhandeling over de Politiek de Griekse filosoof Aristoteles legde de verschillende regeringsvormen bloot, evenals hun overeenkomstige gedegenereerde versies. Het toonde aan dat de monarchie kan leiden tot tirannie, de aristocratie dreigt een oligarchie te worden en de democratie het kan eindigen in demagogie.

Een van de vormen van demagogie is juist ochlocratie. In conventionele demagogie heeft een politicus de vaardigheid retoriek om de mensen te manipuleren, terwijl het in de oclocratie de mensen zijn die het woord nemen en uiteindelijk hun wil opleggen. Het is duidelijk geen regeringsvorm in de gewone zin, maar eerder een sociaal fenomeen dat zich manifesteert wanneer de massa uiteindelijk hun criteria oplegt.

Een korte analyse van de kracht van menigten

In de huidige democratieën maken politieke partijen en instellingen geen goede tijd door, aangezien grote sectoren van de burgerschap ze staan ​​wantrouwend tegenover de conventionele politiek. Zo worden op de een of andere manier brede sociale lagen een nieuwe speler in het openbare leven.

Miljoenen diep ontgoochelde mensen hebben meningen over allerlei zaken van algemeen belang, zelfs als hun informatiebronnen bevooroordeeld zijn. Hoewel deze mensen geen politiek instrument hebben om de realiteit te veranderen, lijdt het geen twijfel dat hun mening uiteindelijk een zeker gewicht krijgt in de samenleving als geheel. Het zit hierin weer sociaal waar het idee van oclocratie naar voren komt.

De dwingen Sociale media hebben de stem van de ontgoochelde volksmassa's vermenigvuldigd. Puur viscerale kritische meningen, diskwalificaties zonder enige vorm van argumentatie en permanente klacht jegens alles zijn enkele van de vormen van communicatie gebruikt door gewone burgers om hun ideeën en zorgen te uiten. Het probleem met deze sociale trend is de irrationaliteit ervan.

Burgers kunnen en moeten deelnemen, commentaar geven of kritiek leveren op alle zaken die van belang zijn algemeen, maar het zou wenselijk zijn dat hun interventies meer waren dan het simpele schreeuwen van de menigte. Anders wordt oclocratie, dat wil zeggen de macht van de volksmassa's, aanwezig.

Soms vindt deze diep gedesillusioneerde massa onderweg een populistische bondgenoot. Er is geen populistische leider zonder een overeenkomstige menigte om hem te steunen.

Foto Fotolia: Bakhtiarzein