Concept in definitie ABC

Het bijvoeglijk naamwoord onheilspellend komt van het Latijnse woord ominosus, wat letterlijk slechte voortekenen betekent. Wat de betekenis ervan betreft, het geeft aan dat iets of iemand door sommigen verachtelijk is reden. Er zijn veel synonieme woorden, zoals afschuwelijk, gemeen, laakbaar, weerzinwekkend, verfoeilijk, sinister of abject. Het is een gecultiveerd woord dat niet vaak wordt gebruikt in de taal spreektaal. Het meest voorkomende gebruik is in juridische terminologie, waar ongewenst en illegaal gedrag onheilspellend gedrag wordt genoemd.

Contexten waarin het wordt gebruikt

Gewelddadig en agressief gedrag wordt over het algemeen door de meerderheid van de samenleving afgewezen. Ze worden zeer negatief gewaardeerd omdat: geweld uiting van minachting, haat en agressiviteit. In die zin kan elke vorm van geweld worden geclassificeerd als een gedrag onheilspellend.

Een respectloze houding ten opzichte van anderen is ook onheilspellend, zoals het geval is bij pesten of pesten, pesten arbeid of pesterijen, dierenmishandeling, enz.

Soms worden sommige perioden in de geschiedenis gekenmerkt door drama en geweld

In die zin wordt in de geschiedenis van Spanje het label van "het onheilspellende decennium" gebruikt om te verwijzen naar het herstel van het absolutisme tussen 1823 en 1833.

Ongelukkige en tragische situaties kunnen ook worden gekwalificeerd met dit bijvoeglijk naamwoord. Zo wordt er gezegd dat "het het meest onheilspellende jaar was voor Venezuela" of er wordt gesproken over het "onheilspellende jaar". gevolg van de besmetting milieu".

In de meeste samenlevingen worden bepaalde handelingen als taboe beschouwd, dat wil zeggen, iets ondraaglijks en onheilspellends, zoals: incest, de ontheiliging van heilige plaatsen, het gebruik van bepaalde woorden of bepaalde misdaden.

Alles wat als onheilspellend wordt beschouwd, veroorzaakt schaamte en ongemak

Hoewel de taalcontexten waarin dit adjectief wordt gebruikt divers zijn, is er één element dat ze allemaal gemeen hebben, de schaamte die onheilspellende houdingen voortbrengen.

Menselijk gedrag heeft twee tegengestelde uitersten. Er zijn nobele en deugdzame gedragingen en andere die het slechtste van de mens uitdrukken. Alles dat als onheilspellend is geclassificeerd, wordt iets dat een bedreiging vormt voor de waardigheid van mensen. Om deze reden is het logisch dat dit adjectief in juridische taal wordt gebruikt om ongewenst gedrag te kwalificeren dat een algemene afwijzing uitlokt.

Foto's: Fotolia - Liusa / Andrey Kiselev