Concept in definitie ABC

Deliteraire figuren Ze zijn geweldige bondgenoten van de literatuur als het gaat om het presenteren van de woorden van onze taal op een totaal uitzonderlijke en ongewone manier. En we zeggen in de literatuur omdat het juist in deze taak is waar ze het meest schitteren en het effect bereiken dat ze voorstellen.

Ondertussen duidt het concept dat ons nu bezighoudt precies een van die vele aan figuren literair. De oxymoron is een Beeldspraak die is ingeschreven in de grote groep figuren van gedachte, omdat ze precies de betekenis van de termen beïnvloeden, en vooral in de categorie van logische figuren, omdat hun doel is om een ​​logische relatie te leggen tussen de ideeën die in een dezelfde tekst, zijnde de relatie van tegendeel, contrast of antinomie, het klassieke voorstel van dit type.

Omdat de oxymoron twee tegengestelde concepten gebruikt om een ​​ander concept te genereren dat: een nieuwe betekenis en een metaforische inhoud, die van de kant van de ontvanger.

Nu moeten we erop wijzen dat deze literaire figuur altijd bevredigend werkt met de toepassing van een zintuig metaforisch omdat anders, als het letterlijk zou worden genomen, het niet logisch zou zijn wat er wordt gezegd en het zou worden gedecodeerd als: onsamenhangend.

Poëzie is bijvoorbeeld een grote werkgever van dit soort literaire figuren. Zijn kussen voelden als een ijskoud vuur bij het afscheid, is een duidelijk voorbeeld hiervan dat we hebben gemarkeerd, twee concepten die tegengesteld zijn, zoals vuur en ijs om de lezer of ontvanger een metafoor te geven van dat mengsel van gevoelens, droefheid en liefde, die ze voelden bij het afscheid, bijvoorbeeld een geliefde.

Het is ook vermeldenswaard dat deze literaire figuur de auteur in staat stelt bepaalde ideeën, sarcastische en ironische gevoelens, uit te drukken door middel van een uitdrukking dat lijkt a priori weinig logisch.

Het is ook belangrijk dat we vermelden dat de oxymoron niet wordt verward met de antithese en de paradox, iets dat meestal gebeurt. De eerste contrasteert zinnen of termen die een andere betekenis hebben en de tweede verwijst naar een tegenstrijdigheid van iets.