Definitie van Slag om Koersk

Hoewel sommige moderne historici de aantallen gepantserde voertuigen hebben gekwalificeerd die tussenbeide kwamen in deze confrontatie aan het oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog, de slag om Koersk (stad- van Rusland) wordt nog steeds beschouwd als de grootste tankslag die in de geschiedenis is uitgevochten.

De Slag om Koersk (juli-augustus 1943) zette de Duitse strijdkrachten op tegen het Rode Leger, waarbij speciale nadruk werd gelegd op het gebruik van gepantserde wapens door beide partijen.

Door de Duitsers gedoopt als Operation German Zitadelle (Citadel, in het Duits), was het antwoord op de Duitse nederlaag bij Stalingrad tijdens de winter boven, en het doel was om de Koersk-salient te elimineren, die, naast het vormen van een gevaarlijke inham die in de Duitse front, het maakte de frontlinie ook een paar kilometer langer, met als gevolg een toename van de mannen en materiaal om het te beheersen.

Verder was de vuurzee de laatste poging van het Duitse leger om het offensief aan het oostfront (vanaf vanaf hier zou hij altijd defensief vechten), en werd de voorlaatste grote aanval voor de Slag om de Ardennen.

De Wehrmacht zette ongeveer driekwart miljoen manschappen, meer dan 4.000 tanks en meer dan 2.000 vliegtuigen, waarop het Rode Leger reageerde met meer dan 5.000 tanks, zo'n 1.600 vliegtuigen en bijna twee miljoen Mannen.

Onder de tanks die de Duitsers inzetten waren de Tiger I en de nieuwe Panthers.

Het waren de Duitsers die zouden toeslaan, maar ze zouden dat doen tegen een Sovjetverdediging in de diepte, die op drie verschillende lijnen was opgezet. Deze lijnen bestonden voornamelijk uit anti-tank loopgraven, mijnenvelden en anti-tank artillerie om de opmars van de panzer.

Het doel van deze Sovjet slagorde was om de Duitse aanval aanvankelijk af te zwakken en uit te putten voor het werk en de verliezen van het doordringen van elk van de linies, om in de tegenaanval te gaan later.

In de vroege ochtend van 5 juli 1943 vielen de Duitsers de Koersk-salient aan vanuit het noorden en zuiden van de stad (respectievelijk steden Oriol en Kharkov, beide in Duitse handen).

De strijd ontvouwde zich volgens Sovjetvoorspellingen waarbij de Duitse aanval vanuit de noordelijke en zuidelijke punten werd gestopt door de felle Russische verdediging.

Bijzonder hard waren de acties in Prokhorovka, een stad ten zuiden van Koersk, waarin de drie Waffen-SS-divisies die deelnemen aan de strijd, met verschillende pantserkorpsen Sovjets.

De confrontatie bij Prokhorovka is toevallig de enige gevechtsactie met de hoogste concentratie tanks.

De concentraties van tanks gingen gepaard met grote concentraties luchtvaart, vooral lichte bommenwerpers en aanvalsvliegtuigen. ik meestal, zoals de angstaanjagende Stuka van de Luftwaffe, of de Sovjet Sturmovik, geschikt voor zo velen concentratie van gepantserde media.

Hoewel de Sovjets het slagveld in Prokhorovka moesten verlaten, lieten ze de Duitse troepen zo uitgeput achter dat ze het offensief niet konden voortzetten.

In deze patstelling van de Duitsers, die niet in staat waren de felle Russische verdedigingslinie goed te doorbreken, gebeurde het in Sicilië de geallieerde landing, waardoor het Duitse opperbevel gedwongen werd het offensief te stoppen en troepen terug te trekken om ze naar het schiereiland te sturen Italiaans.

Dit was de dodelijke stoot naar de initiatief Duits, omdat het de tegenaanval op het Rode Leger vergemakkelijkte, die Oriol en Kharkov in de daaropvolgende weken heroverden.

Koersk was de zingen van de zwaan van de Duitse offensieve machine in het oosten. Vanaf deze nederlaag moest de Wehrmacht defensief blijven vechten voor de rest van de oorlog, althans aan het oostfront.

Menselijke en materiële verliezen waren hoger voor de Sovjets, maar ze hadden een hogere het gemak om ze aan te vullen, gezien de grote moeilijkheden die Duitsland ondervond bij het aanvullen van soldaten en materiaal.

Foto's: Fotolia - Leonid Andronov / NNV

Thema's in Slag om Koersk