Concept in definitie ABC

De stedelijke nederzettingen die in Europa begonnen te ontstaan ​​met de commerciële opening die plaatsvond aan het einde van de Middeleeuwen. Deze stadsdelen waren oorspronkelijk kleine dorpen die, in omvang en bevolking, begon het aantal gebouwen en diensten te ontwikkelen en uit te breiden. De middeleeuwse steden zijn de steden waaruit later de typische steden van de moderne tijd zouden zijn ontstaan.

Omdat Europa in het grootste deel van de Middeleeuwen werd gekenmerkt door het ontwikkelen van bijna uitsluitend landbouwactiviteiten, waren de steden die door de Romeinse rijk ze verloren dwingen en ze verdwenen toen ze werden achtergelaten. Echter, al in de 13e en 14e eeuw de sluiting van de Handel het begon zijn betekenis te verliezen en langzaam begonnen kleine stedelijke centra te ontstaan. Deze stedelijke centra lagen buiten de ruimte van de feodale heerschappij en werden gekenmerkt door het ontvangen van de landbouwproducten die in het gebied zijn geproduceerd om te worden verkocht aan kopers uit andere landen plaatsen. Zo werd wat eerst een klein dorp was, uiteindelijk een

nederzetting anders en veel actiever dan de feodale heerschappij.

Middeleeuwse dorpjes waren erg klein in vergelijking met wat later moderne steden zouden zijn. Dit is zo omdat de groei zeer progressief was. Aanvankelijk waren het alleen centra voor de ontvangst van goederen, maar later kwamen er gebouwen als permanente huizen, bedrijven en tempels bij voor de mensen die er woonden. Normaal gesproken werd het middeleeuwse dorp beschermd en begrensd door wallen of hoge muren. Vaak konden de stadsdelen worden gemaakt naast of nabij een middeleeuws kasteel.

Over het algemeen waren in de gemeente mensen die beroepen hadden die niet gerelateerd waren aan de landbouw zoals ambachtslieden, kooplieden, religieuzen van verschillende soorten, bestuurders, enz. Langzamerhand hadden ze ook ambtenaren nodig die de leiding hadden over de regering daarvan.

Onderwerpen in Burgo