Literair Script VoorbeeldScript

De literair schrift Het is een soort fictiescript dat geen technische specificaties bevat; dat wil zeggen, het bevat geen specificaties met betrekking tot camerabewegingen, opnamen, licht- of landschapsdetails, geluidseffecten, enz.

Een van de belangrijkste kenmerken van het script dat de elementen en de structuur definieert, is dat: het is geschreven om mee naar de film te gaanof, goed, naar de televisie. Een script als zodanig is niet het artistieke eindproduct; het legt de basis voor het maken van een film.

Het literaire schrift het is een verhalende en fictieve tekst. Het vertelt geen feiten van de werkelijkheid, zoals documentaire scripts doen, maar eerder denkbeeldige gebeurtenissen. Meestal wordt een verhaal verteld waarin een bepaald aantal personages tussenbeide komt die geconfronteerd worden met bepaalde situaties of conflicten. Een literair script, dus heeft een verhalend plot op de achtergrond; een verhaal dat je wilt vertellen.

In tegenstelling tot literatuur is in het schrift de literaire of esthetische omgang met de taal niet het belangrijkste, al zijn er scenaristen die literair schrijven. In het literaire schrift is het belangrijkste:

audiovisueel vertellen. Namelijk, een script wordt in beelden gedacht dat later zal worden meegenomen naar de cinematografische taal.

In een literair schrift het is overgeleverd, dan, visueel; zodat wat wordt gelezen, alles wat wordt beschreven en verteld, beelden suggereert.

Dat is de reden subjectieve problemen worden niet in een script verteld, als gedachten en ideeën van de personages. Subjectieve zaken, zoals de emoties van de personages of hun gedachten, worden over het algemeen in beelden vertaald; hoewel de gedachten van de personages ook kunnen worden uitgedrukt met middelen zoals voice-over.

Bij het schrijven van een literair schrift is het dan ook erg belangrijk om er rekening mee te houden dat zowel de afbeeldingen als de de dialogen van de personages, moeten de kijker alle concepten en ideeën overbrengen die je wilt handvat.

10 Voorbeelden van literair schrift:

1. Filmscript fragment Het labyrint van de pan van Guillermo del Toro:

2. DUISTERNIS

Een lief slaapliedje, neuriënd door een vrouwenstem.

OPDRUK:

SPANJE, 1944

En dan: VIJFDE JAAR VREDE.

De adem van een kind: moeilijk, vol pijn.

OPENEN IN ZWART:

1. BUITEN. LABYRINT - NACHT

IN DE CLOSE-UP, OFELIA's gezicht: 10 jaar oud, grote, natte ogen, zwart haar als een raafvleugel.

Het ligt op de vuile grond. Een dikke stroom bloed sijpelt uit zijn neus. Maar het stroomt in omgekeerde richting, achteruit, naar de neus.

Druppel voor druppel verdwijnt het bloed en neemt je huid de vlek op, zodat deze niet vervuild is.

VERTELLER STEM

Er wordt gezegd dat lang, lang geleden, in de wereld
ondergronds waar geen leugen of pijn is ...

Naast haar, op de grond liggend, ligt een sprookjesboek. De lucht beweegt zijn bladeren. Steeds sneller.

We merken dat de pagina's van het boek ook naar achteren bewegen totdat hun omslagen worden gesloten.

Ofelia's pupillen verwijden zich.

CAMERA betreedt een van hen.

1. DE DUISTERNIS OPNIEUW

Het beeld van een zwarte spiegel, zwevend in het absolute niets. Ongedefinieerde texturen en vormen worden weerspiegeld op het oppervlak.

Het oppervlak explodeert, als een plas zwarte vloeistof.

Hij slikt de camera in en dwaalt enkele ogenblikken door de duisternis. In de verte: het geluid van een verre, ondergrondse wind.

VERTELLER STEM

(ga door)

... leefde er een mooie prinses die droomde van de mensenwereld.

Je kunt nauwelijks het silhouet van een kasteel onderscheiden. Hier, een donjon? Daar, een standbeeld, een kantelen, verlichte ramen? Sommige droge bladeren kruisen het frame.

VERTELLER STEM

Hij droomde van de blauwe lucht, de zachte bries en de felle zon.

Tot slot worden de vochtige wanden van een ARTISAN WELL gedefinieerd.

VERTELLER STEM

Eenmaal buiten verblindde het zonlicht haar...

Een wenteltrap leidt rechtstreeks naar het daglicht waar het beeld

SMELT NAAR WIT

1. Fragment van het script "En je moeder ook" door Carlos Cuarón en Alfonso Cuarón

1. INT. SLAAPKAMER - ANA'S HUIS - NACHT 

Een tienerpaar bedrijft de liefde: TENOCH ITURBIDE, 17, blank, doorgeslagen en zelfverzekerd; en ANA MORELOS, ook 17 jaar oud, donkere ogen, slanke, berekenende brunette.

Met enige ophef voert hij het tempo op en komt tot een orgasme; ze doet alsof ze de hare is, liefdevol en medeplichtig.

Even later trekt Tenoch zich ademloos terug en schudt haar van zich af. Ana kruipt naast hem en zucht.

TENOCH

Zet hem daar niet met een Italiaans ding?

ANA

Oh liefde. Hoe denk je?

TENOCH

Of met een fucking gringo backpacker backpack

ANA

Niet! Bruto!

TENOCH

Of met een fucking Frans.

ANA

Niet!

TENOCH

Of met een Mexicaanse huarachudo, zo'n die kettingen verkoopt aan de blauwe kust, hè?

ANA

Ja, Tenoch!

TENOCH

Met niemand.

ANA

Natuurlijk met niemand, Teno.

TENOCH

Beloof me

ANA

Ik beloof je.

TENOCH

Wat?

ANA

Je weet wel.

TENOCH

Dat weet ik?

ANA

(langzaam)

Nee... Ik ga... Neuken... Een nnn... Geen Chinees!

Ze lacht 

TENOCH

Werkelijk!

ANA

Vertrouw je me niet, Tenoch?

TENOCH

Ja natuurlijk.

ANA

Dan?

TENOCH

Beloof me

ANA

En jij?

TENOCH

Ik beloof je.

ANA

Laten we kijken?

TENOCH

Beide samen.

Heel serieus, Ana en Tenoch staan ​​oog in oog. Met alle plechtigheid:

ANA EN TENOCH

Ik beloof je dat ik niet ga neuken...

(ze gaan los) ad libitum)

… Een Poolse, Canadese, Thaise, Argentijnse, Deense, Spaanse…

De twee vallen elkaar lachend aan. Hij zit bovenop haar in de opmaat naar een nieuwe omgang. Het geluid verdwijnt. ALLEEN DE STEM VAN DE VERTELLER WORDT GEHOORD.

VERTELLER (VO)

Ana's moeder was een Franse gescheiden vrouw, lerares aan het Centre for Foreign Studies. Hij had er geen bezwaar tegen dat Tenoch bij zijn dochter bleef slapen.

1. INT. KAMER - CECILIA'S HUIS - OCHTEND

 JULIO ZAPATA, ook 17, slungelig bruin, harig met een vleugje ontevredenheid, ziet er gekrompen en misplaatst uit terwijl hij op een bank zit te wachten.

 MANUEL HUERTA, Cecilia's vader, JULIO's vriendin, 48 jaar oud, een stijf en verlegen mannetje, praat aan de telefoon.

 VERTELLER (VO) vervolg

Bij Julio was het anders. Hij was slechts tot het avondeten bij Cecilia en moest 's ochtends terugkomen om de familie te vergezellen om haar naar het vliegveld te brengen.

Manuel kijkt vanuit zijn ooghoek naar Julio.

 VERTELLER (VO)

Zelfs als ze dat nooit deed, vreesde Cecilia's vader, een specialist in kinderallergieën, dat de relatie van zijn dochter met Julio te ver zou gaan. Aan de andere kant verwelkomde de moeder, een psycholoog, de verkering, die ze als onschuldig beschreef.

 GELUID TERUGKEER. Manuel hangt op, pakt zijn krant en slaat hem open.

Enter MARU, moeder van Cecilia, 43 jaar oud, een naïeve dame.

 MARU

Het is een zaak! Kan het paspoort niet vinden!

 MANUEL

(schud je hoofd)

Het vliegtuig gaat haar verlaten.

Er wordt een kreet GEHOORD van Cecilia:

CECILIA (OS)

Juli! Sta op, oké? Alstublieft'! Help me het paspoort te vinden!

Twijfelachtig ziet Julio Manuel, die zijn neutrale uitdrukking niet verandert.

MARU

(vinger knippen)

Maar ga je gang, Julito, we hebben haast, jochie!

1. Script "Het spookhuis."

1. BUITEN. HUIS - DAG

In een straat in een middenklassebuurt staan ​​meerdere huizen, van gemiddelde grootte, heel dicht bij elkaar. Een van de huizen onderscheidt zich van de andere door zijn verwaarloosde en verlaten staat. JOSUÉ, 10, erg lang voor zijn leeftijd en mager, en SAMUEL, 11, een beetje te zwaar, met krullend en verward haar, spelen met een voetbal.

Josué gooit een bal naar Samuel en hij, die als keeper optreedt voor het verlaten huis, redt de bal met beide handen.

SAMUEL

Wat een geweldige portier, dames en heren!

Samuel geeft de bal terug aan Josué. Hij doet wat pirouettes en trucjes met de bal en raakt Samuel opnieuw. De bal gaat over het hoofd van Samuel, raakt een van de ramen van het verlaten huis en breekt het. De bal blijft in huis.

SAMUEL

Jij bent zo onnozel! En nu?

Samuel kijkt wantrouwend naar het huis.

SAMUEL

Jij gaat voor de bal.

JOSUE

Wees geen lafaard. Gaan!

SAMUEL

Je gooide het weg, en je gaat ervoor.

JOSUE

(op spottende toon)

Je bent een kip, je bent een kip, je bent een kip, je bent een kip.

SAMUEL

(boos)

Hou je mond! Hen jij.

Samuel loopt naar het huis en Josué loopt achter hem aan.

1. INT. HUIS - DAG

Het huis van binnen ziet er sinister uit. Er zijn spinnenwebben, oude schilderijen aan de muren, ratten die over de vloer lopen. Het ziet er erg oud en vies uit.

Samuel en Josué dwalen door het donkere huis, maar kunnen de bal nergens vinden. De kapotte ruiten liggen bezaaid over de vloer, bezaaid met afval en stof, maar er is geen spoor van de bal.

Plots valt de voordeur met een GROTE STUITING dicht. De kinderen rennen bang om te proberen de deur te openen, maar ze kunnen het niet. Het is verzegeld. Josué en Samuel lijken steeds wanhopiger.

De vrienden draaien zich plotseling om, alsof ze tegelijkertijd hetzelfde hebben gedacht.

SAMUEL EN JOSUÉ

Venster!

De vrienden gaan naar het raam en kijken vol afgrijzen hoe het raam niet meer kapot is. Zelfs stof hoopt zich op op het oppervlak van het glas.

Plots valt er iets tegen het raam en breekt het. De bal, dezelfde bal waarmee ze op straat speelden, raakt de borst van Samuel en stuitert op de grond.

De kinderen kijken de straat af en zien met afgrijzen twee kinderen naar het huis kijken. Kinderen zijn precies zoals zij; met dezelfde kleren en dezelfde gezichten.

1. Korte filmscript "De juwelendieven"

1. INT. HUIS - NACHT

Drie DIEVEN (jongeren, ongeveer 20 tot 24 jaar oud, met capuchon en gekleed in donkergekleurde kleding) halen laden, meubels en voorwerpen uit de kamers van een huis op zoek naar juwelen. De dieven zijn JOEL, MATEO en ARNULFO 

ARNULFO

Er goed uitzien! De juwelen moeten hier in de buurt zijn. In deze rijke huizen zijn er altijd juwelen. Snel!

Mannen gaan met meer snelheid en angst door kamers. Als ze passeren, laten ze alles op de grond.

JOEL

Snel! Zoek snel.

1. BUITEN. HUIS / GARAGE - NACHT 

Een luxe auto arriveert bij het huis en staat geparkeerd in de garage. DANIEL (een man van ongeveer 35 jaar oud, harig en groot) stapt uit de auto. Hij heeft een pistool in de broek van zijn elegante pak gestopt.

Daniël kijkt op en ziet de lichten aan in een van de bovenkamers van het huis. Hij trekt zijn pistool en gaat met opgeheven pistool het huis binnen.

1. INT. HUIS / STUDIO 

Joel, Mateo en Arnulfo verwijderen de laden, de boekenkast en het meubilair van de studeerkamer wanneer Daniel binnenkomt met het pistool omhoog.

DANIEL

Ik ga ze vermoorden!

De dieven kijken Daniël verbaasd aan. Mateo herkent Daniel, hoewel hij nog steeds niet beseft dat een van de dieven zijn oude overvalpartner was.

MATTHEW

Daniël?

DANIEL

Wat doe je verdomme in mijn huis?

MATTHEW

(gieren van het lachen)

Man, woon je hier echt? (pauze)… Ja, je hebt het goed gedaan.

DANIEL

(laat het pistool zakken)

Van alle huizen in de stad besluit jij een dief te komen beroven. Je zult niets vinden.

JOEL

Wat is dit in hemelsnaam? Mateo, je zei dat er hier juwelen zouden zijn.

MATTHEW

Dat is wat mijn contacten me vertelden...

Daniël heft het pistool nog een keer op en schenkt ze drieën een boze glimlach.

DANIEL

Leg alles wat je van waarde hebt op tafel en ga mijn huis uit. Snel! Hun horloges, portemonnees, mobiele telefoons… Alles!

De drie mannen leggen de voorwerpen op tafel en verlaten het huis onder begeleiding van Daniël, die het pistool op hen richt.

DANIEL

Als ik ze hier weer in de buurt zie, zal ik niet aarzelen om ze door hun hoofd te schieten.

1. Fragment van het script "Chicogrande" van Ricardo Garibay

BUITEN. BOS MANIER 

GELUID: Een eindeloze schreeuw van een man.

STEM BUTCH

Waar is Villa, waar, waar, waar, waar, waar, waar, waar...

In GEWELDIGE AANPAK een ruiter in galop. Galopperen tot het paard barst, recht voor de camera, alsof het zich in de lens gaat nestelen.

Ruiter: kapotte hoed, lekkende bult, gescheurde broek, Mauser, patroonriemen, revolvers, bajonet, kapmes, dolk en stof, zweet en dikke baarden.

Boven deze afbeelding verschijnt de TITEL VAN DE FILM:

CAMERA neemt het tegenovergestelde STANDPUNT in en blijft gefixeerd: zodat hij plotseling, alsof Big Boy uit de CAMERA komt, hem ziet galopperen over het trottoir, en het STAR CREDIT verschijnt:

Net wanneer Chicogrande de horizonlijn bereikt, waar de helling afdaalt, stolt het beeld.

De andere CREDITS en TITLES van de film gaan over deze PHOTOFIX heen.

De afbeelding is geanimeerd. Big Boy verdwijnt van de heuvel. Op weg naar een kleine vallei waar Pancho Villa hem opwacht, op enige afstand omringd door zijn mensen. Op het moment dat hij met zijn generaal het paard strijkt.

AANPAK Villa - Chicogrande:

GROTE JONGEN

Mijn generaal. De Ramiro Rezendes. Ze hebben hem levend gevangen. En de gringo's zijn gearriveerd.

Villa wordt naar hem gegooid en beweegt zijn rijdier boos, alsof hij hem op dit moment wilde laten boeten voor het slechte nieuws.

GROTE JONGEN

Mijn generaal, een wespennest gringo's!

EXTERIEUR RANCHERÍA - DAG 

Veld in nederlaag. Op de achtergrond het grootste huis van de ranchería. dampen Gewond. Mannen genezen, vrouwen koken. Slapende mannen. Vermoeidheid. Droefheid. norsheid. Veel perfect uitgeruste gringo-paarden en soldaten wachten waakzaam, vijandig, minachtend.

Uit het hoofdgebouw komt een intermitterend en verschrikkelijk geschreeuw en niemand heeft er last van.

Opening, CÁMARA is begonnen met een DOLLY die de hele scène opneemt; en vanaf dat moment hebben twee Carrancista-officieren het hoofdgebouw verlaten en lopen ze over het veld in een gewelddadige discussie, wat duidelijk wordt wanneer ze de CAMERA tegenkomen.

OFFICILE

Ja, als dat het is. Maar hij is Mexicaans als hij een Villarista is, waarom zou hij het dan aan de gringo's geven.

OFFICILE TWEE

Het gaat over het grijpen van Villa, kijk, zo niet hoe, vertel me dan hoe!

OFFICILE

Jeetje, luitenant!

OFFICILE TWEE

De gringo's vallen Columbus aan en ik mijn mannen. Kijk hoe we passen!

Voorbij lopen. CAMERA richting het grote huis. Hij komt binnen en gaat door donkere, rokende kamers, binnengevallen door afschuwelijk geschreeuw, geschreeuw van één man.