Definitie van sociale onaangepastheid

De sociale onaangepastheid is de onvermogen dat een persoon manifesteert bij het aanpassen aan een bepaalde situatie binnen de milieu waarin het leeft en zich ontwikkeltbijvoorbeeld een onaangepastheid persoonlijk, sommige conflict met het middel, mislukking onder meer op sociale prikkels. De persoon die zich in de situatie van sociale onaangepastheid bevindt, zal er zeker bij zijn marge van de normaal sociaal, gedrag vertonen dat totaal niet in overeenstemming is met de geldende sociale richtlijnen.

De bovengenoemde onaangepastheid omvat zowel psychische, sociale als fysieke aspecten en is een fenomeen dat is ervaren in alle samenlevingen die deel uitmaken van de planeet aarde.

De persoon die het niet eens is met uw sociale omgeving het wordt meestal genoemd sociaal buitenbeentje en in de meeste situaties zal zijn afwijkende en opstandige gedrag ten opzichte van de overeengekomen sociale regels hem naar een situatie van marginalisering leiden.

Ondertussen zal ongepast, onaangepast gedrag worden bepaald op basis van wat als normaal wordt beschouwd in de betreffende samenleving wordt dan wat buiten deze normale parameters valt als onaangepast beschouwd Sociaal.

Traditioneel zullen degenen die niet zijn aangepast aan de samenleving waarin ze leven dat wel zijn vanwege bepaalde omstandigheden die zich in hun leven hebben voorgedaan, zoals: destructief familie, slecht gezelschap of omdat de samenleving het zelf afwijst als gevolg van seks, religie en de cultuur waarin het past.

Daarom is het concept dat rechtstreeks in tegenspraak is met dat van sociale onaangepastheid, dat van sociale aanpassing; het aangepaste individu aanvaardt en voldoet aan alle voorwaarden en gedragingen die worden gesteld door de samenleving waarin hij deelneemt.