Concept in definitie ABC

de epiloog Het is een concept dat in onze taal is gekoppeld aan wat er op het einde is of wat er gebeurt, gebeurt, in laatste instantie en per geval wordt het op die plaats gebruikt, zij het in een toespraak, een literair werk, verslag doen van, test of in ieder geval samenstelling geschreven.

Dat wil zeggen, de epiloog fungeert als een conclusie van het werk of van wat tijdens een conferentie werd onthuld, en is daarom een hervat kort en bevat de meest in het oog springende aspecten van de expositie of het betreffende werk.

Normaal gesproken, als het gaat om lange sluitertijden met veel data en randen, is de epiloog een goed alternatief als het gaat om recapituleren en onder de aandacht van het publiek brengen van het belangrijkste dat werd genoemd, zodat het niet verloren gaat of vergeten wordt in het aangezicht van zovelen informatie.
De epiloog maakt het mogelijk om de meest centrale vraag te benadrukken, zodat deze niet wordt vergeten.

In sommige gevallen wordt de epiloog ook gebruikt om te vertellen wat er na het einde met de personages of de belangrijkste problemen in een verhaal is gebeurd. Als dit of dat personage zou trouwen, als het paar eindelijk een baby kreeg, als de hoofdpersoon de baan vond waar hij naar verlangde, als de hoofdpersoon werd herenigd met zijn vader of als de slechterik in het verhaal een boete kreeg voor zoveel schade, kan dit allemaal een kwestie zijn van het naderen van een epiloog.

Een andere functie die aan de epiloog wordt toegeschreven, is dat deze probeert zo duidelijk en concreet mogelijk te zijn over wat hij blootlegt, bijvoorbeeld door voorbeelden of gegevens te presenteren die een betere begrip van het behandelde onderwerp.

Voor al het bovenstaande wordt bevestigd dat de reden waarom de epiloog aan het einde van a. verschijnt compositie of discours, zal het nooit zinvol zijn om een ​​epiloog voor te stellen zonder dat het verhaal voltooid.

Het tegenovergestelde concept is dat van Voorwoord, die bestaat uit een invoering dat wordt aangeboden aan het begin van een werk of toespraak, waarin bijvoorbeeld kan worden geanticipeerd op enkele te behandelen onderwerpen.