Definitie van Frankfurter Schule

De School de Frankurt zinspeelt op een marxistisch geïnspireerde Duitse filosofische stroming die begon in de jaren 1920. Deze stroom van gedachte had als meest illustere vertegenwoordigers de filosoof Horkheimer, Theodor W. Adorno, Walter Benjamin, Erich Fromm, Herbert Marcuse en later Jurgen Habernas. Zijn intellectuele activiteit werd geassocieerd met het Institute of Institute Onderzoek Social, een entiteit verbonden aan de Universiteit van Frankfurt. Om hun reflecties te verspreiden, gebruikten de promotors van deze stroming een denktijdschrift genaamd Zeitschrift.

Toen de nationaal-socialisten in 1933 aan de macht kwamen, werden leden van de Frankfurter Schule gedwongen te emigreren naar andere landen, met name de Verenigde Staten.

Algemene kenmerken van de Frankfurter Schule

De verschillende filosofen hiervan beweging werden geïnspireerd door de gedachte van Karl Mark met de bedoeling om het aan te passen aan de historische coördinaten van zijn tijd, met name de nazisme en het meest directe gevolg daarvan, de Tweede Wereldoorlog.

Frankfurters delen een globale visie, die in filosofie Het heeft de naam Critical Theory of Society gekregen, die bestaat uit het actualiseren en herzien van de marxistische theorie. Een van zijn grootste zorgen was de veroordeling van nieuwe vormen van overheersing (bijvoorbeeld consumentisme) of vormen van rationaliteit beschermd door de enkele gedachte.

Filosofen van de Frankfurter Schule zien filosofie niet als theoretische speculatie, maar als een project van sociale transformatie. In die zin hadden ze een houding strijdlustig met betrekking tot de rol van wetenschap en technologie, omdat ze meenden dat er nieuwe vormen van overheersing van de mens in verborgen lagen. Aan de andere kant hekelden ze dat de samenleving werd onderworpen aan bedrieglijke bevrijdingsprocessen. Ze begrepen dat de menselijke rede de emancipatie van individuen en van de samenleving als geheel moet zoeken.

Ze reflecteerden op belangrijke kwesties in cultuur en samenleving: de ideeën van de Verlichting, het gezin, vrijheid, autoritarisme, vooroordelen of het zelf.

De Frankfurters behielden een kritische houding ten opzichte van de westerse cultuur en pleitten voor een sociale transformatie op basis van een humanisme vernieuwde en nieuwe ethische en culturele benaderingen. Sommige leden van de Frankfurter Schule promootten zelfs tegenculturele bewegingen van de jaren zestig (de oppositie) tot de oorlog in Vietnam, kritiek op de Amerikaanse droom, de verdediging van burgerrechten en de aanklacht tegen de verschillende autoritarismes).

Kortom, de Frankfurter Schule was een filosofische stroming met een welomschreven project: reflecteren op de samenleving met als doel een sociale verandering met een emancipatorische dimensie.

Foto's: iStock - Shelley Gammon / Anna Bryukhanova