Concept in definitie ABC

In de kern van eukaryote cellen bevindt zich een stof, nucleïne. Deze structuur geeft de naam aan nucleïnezuren of nucleotiden. Nucleotiden zijn macromoleculen van grote complexiteitZe bestaan ​​uit drie andere moleculen: fosforzuur, pentose of koolhydraat met vijf koolstofatomen (het kan ribose of deoxyribose zijn) en stikstofbasen.

De structuur van een nucleotide

De nucleotiden van a cel Ze zijn de combinatie van een stikstofbase en een soort suiker. De vijf meest voorkomende stikstofbasen zijn adenine, thymine, uracil, guanine en cytosine. Het zijn allemaal platte en complementaire structuren (adenine bindt bijvoorbeeld altijd met tinine of uracil).

Wat suikers betreft, komt ribose het meest voor in de nucleotiden die in de RNA van cellen en deoxyribose komt het meest voor in de nucleotiden in de DNA. Daarom bestaan ​​nucleotiden uit een stikstofbase (bijvoorbeeld adenine) en een suiker zoals deoxyribose.

De stikstofbase is aan een suiker gebonden via een binding die de n-glycosidebinding wordt genoemd. Deze binding of unie wordt tot stand gebracht tussen koolstofnummer 1 van ribose of deoxyribose en, aan de andere kant, stikstof 1 van de base of stikstof 9. De

molecuul resulterend wordt nucleoside genoemd. Zodra het nucleoside is gevormd, wordt het fosforzuur eraan toegevoegd en is het nucleotide definitief gestructureerd.

De studie van nucleotiden is essentieel in de biologische studie van levende wezens

Ten eerste bepalen deze structuren de vorming van DNA en RNA. Ten tweede zijn nucleïnezuren zenders van Energie essentieel voor cellen om goed te functioneren (bijvoorbeeld tijdens het proces van fotosynthese van de planten). Ten slotte kunnen nucleotiden deel uitmaken van co-enzymen, dat wil zeggen organische moleculen die deelnemen aan chemische reacties die worden gekatalyseerd door enzymen.

ATP is een nucleotide met zeer specifieke functies

ATP (een acroniem in het Engels dat overeenkomt met adenosinetrifosfaat) slaat de energie op die een levend organisme uit de externe omgeving haalt. Op deze manier stelt dit molecuul een organisme in staat om al zijn vitale functies uit te voeren.

In feite is ATP betrokken bij de anabole en metabolische reacties die in elk lichaam voorkomen. In die zin hebben cellen mechanismen nodig om bevoorraden energie en ATP is het nucleotide dat verantwoordelijk is voor deze functie.

Foto's: Fotolia - YakobchukOlena / Alex

Nucleotide-onderwerpen