Definitie van systeemtheorie

Het woord systeem komt van het Griekse systema en daarmee wordt de vereniging van elementen op een gecoördineerde manier uitgedrukt. Zo krijgen een fiets, een levend organisme, een samenleving of een bedrijf deze naam, omdat ze allemaal een structuur presenteren waarin hun verschillende elementen een unie onderhouden.

Het is een verklaringsmodel dat in de twintigste eeuw opkwam op het gebied van natuurwetenschappen en zich naar andere sferen verspreidde

Het was de Oostenrijkse filosoof en bioloog Ludwing Von Bertalanfy die als eerste de algemene systeemtheorie ontwikkelde. Zijn postulaten bevestigen dat: organismen levend aanwezig a dimensie samenhangend en tegelijkertijd open.

In die zin hebben de natuur in het algemeen en organismen in het bijzonder een aantal kenmerken:

1) elk wezen is geïntegreerd in een groter geheel,

2) de relatiestructuren van een globaliteit hebben de neiging om hun identiteit,

3) de wijziging in één aspect of een onderdeel raakt het geheel,

4) er is een constante uitwisseling van informatie tussen de elementen of delen van een systeem en

5) de functies van een globaliteit die niet meer operationeel zijn, worden overgenomen door andere partijen.

Aan synthese, alles wat in de natuur bestaat, heeft een nauwe relatie tussen de verschillende samenstellende elementen. Wat in Bertalanfy's visie relevant is, zijn niet de onderdelen van een systeem, maar de globale structuur ervan. Met andere woorden, bij het bestuderen van het leven gebruik je geen a focus zuiver biologisch of chemisch van een reeks componenten, maar de analyse wordt voorgesteld rekening houdend met de eigenschappen, functies en organisatie van de natuur of het organisme.

Dit verklaringsmodel werd uitgebreid met cybernetica, op een heel bijzondere manier met de feedbackmechanismen die een Balans bij systemen.

Volgens de theorie van autopoëse die is blootgelegd door Humberto Maturana, is er in systemen het vermogen om spontaan hun samenstellende elementen te reproduceren. In de sfeer van sociologie, heeft deze theorie ons in staat gesteld om de rol van menselijke groepen beter te begrijpen. In de psychologie Dit model is gebruikt om individuele rollen binnen een gezinsstructuur uit te leggen.

Het fenomeen onderwijs vanuit dit paradigma begrijpen

In een educatief centrum zijn er een aantal elementen: studenten, docenten, pedagogische programma's, staatswetten en het administratieve systeem.

Al deze delen werken op een gecoördineerde manier alsof ze een levend organisme zijn in een constant proces van transformatie.

Geen enkel onderdeel of element van een onderwijsmodel is volledig onafhankelijk, dus alles als geheel werkt als een globaal systeem.

Fotolia-foto's: Mejn / CurvaBezier

Onderwerpen in systeemtheorie