Definitie van Verdrag van Versailles

Na het einde van de Eerste Wereldoorlog kwamen de vertegenwoordigers van de zegevierende naties in de Franse hoofdstad bijeen om overeenstemming te bereiken over een vrede blijven en tegelijkertijd sancties opleggen aan Duitsland, de, natie verliezer. Na zes maanden van debat het bekende Verdrag van Versailles werd ondertekend.

Tijdens de onderhandelingen kon geen van de verslagen landen deelnemen. De leden van de regeringen van Groot-Brittannië, Frankrijk, de Verenigde Staten en Italië waren degenen die de voorwaarden van de overeenkomst oplegden.

Het Verdrag van Versailles was een vernedering voor Duitsland en deze omstandigheid zaaide een zaadje dat uiteindelijk leidde tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Vóór de akkoorden van het Verdrag van Versailles bevond Duitsland zich in een situatie van economische blokkade en gedurende enkele maanden bevolking ze was radeloos terwijl ze wachtte om te weten wat de sancties zouden worden opgelegd door de winnaars.

Het Verdrag van Versailles werd in juni 1919 ondertekend en er werd krachtig gesteld dat Duitsland en zijn Geallieerde landen (het Oostenrijks-Hongaarse rijk en het Ottomaanse rijk) waren het meest verantwoordelijk voor de Grote Oorlog. Duitsland was de grote verslagene, omdat het zijn koloniën in Afrika verloor en verschillende Duitse gebieden werden afgestaan ​​aan Frankrijk, België, Polen en Denemarken.

Om te voorkomen dat Duitsland en Oostenrijk in de toekomst een nieuwe natie zouden kunnen stichten, stelde het Verdrag van Versailles het expliciete verbod op genoemde alliantie (het verlangen naar eenheid tussen Duitsland en Oostenrijk staat bekend onder het woord "anschluss" en werd een realiteit in 1938 toen Duitse troepen zij bezetten de gebied Oostenrijk).

Ongeacht territoriale problemen had Duitsland te lijden onder zware economische sancties

De economische blokkade en de opgelegde sancties leidden tot de economie Duits naar een situatie van ineenstorting en hyperinflatie. De economische crisis veroorzaakte diepe wrok in brede sectoren van de samenleving. In deze historische context ontstond een nieuwe figuur politiek dat zou beslissend zijn in de loop van de gebeurtenissen, Adolf Hitler.

Strikt economisch gezien moest Duitsland een hoge boete betalen aan Frankrijk en Groot-Brittannië, namelijk 226.000 miljoen goudmark. Hoewel dit in de jaren daarna sanctie gedeeltelijk werd verminderd, verhinderde dit niet de verarming van de hele Duitse samenleving. Toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam, was een van zijn verkiezingsbeloftes juist het niet betalen van de schuld.

Foto: Fotolia - Regormark