Definitie van dialectisch materialisme

Materialisme Y dialectiek zijn twee fundamentele termen in de geschiedenis van de filosofie westers. Beiden waren versmolten in de marxistische doctrine en werden het filosofische systeem dat leidde tot het communistische model dat in de 20e eeuw werd ontwikkeld.

Voor Marx en Engels

Al in het oude Griekenland ontwikkelde zich een materialistische doctrine. Democritus van Abdera in de 5e eeuw voor Christus. C beweerde dat de natuur als geheel kan worden verklaard uit een combinatie van atomen. Met het verstrijken van de tijd ontwikkelde de moderne wetenschap een materialistisch model van het mechanistische type volgens welke de natuur een geordend systeem is dat werkt alsof het een machine is.

Het concept van dialectiek gaat terug tot Socrates en Plato. Beide denkers begrepen dat het kennisproces onderhevig is aan een constante kritische herziening van concepten en een dergelijke procedure is het begin van dialectiek.

Anderzijds wordt voor Hegel de dialectiek het mechanisme dat de veranderingsprocessen in de geschiedenis verklaart (een stelling gaat

conflict met een tegengesteld idee of antithese en beide worden overwonnen door een nieuw idee of synthese).

De Hegeliaanse dialectiek heeft een idealistische en dus niet-materialistische benadering.

Dialectisch materialisme in de marxistische filosofie

Marx en Engels begrepen dat de mens de samenleving kan transformeren. In die zin is de sociale werkelijkheid aan verandering onderhevig. In feite is het kapitalistische systeem het resultaat van een historisch transformatieproces (de klassen De bourgeoisie zegevierde over de adel en ontwikkelde een kapitalistisch productiesysteem gebaseerd op de exploitatie).

Om de sociale onevenwichtigheden die kenmerkend zijn voor dit systeem te overwinnen, stelde Marx voor: beweging emancipatorisch waarin een nieuwe maatschappelijke klasse, het proletariaat, zich definitief zou opdringen aan de bourgeoisie.

Voor Marx heeft dit veranderingsproces een dialectische betekenis van het Hegeliaanse type (de stellingen van het proletariaat zijn tegengesteld aan de stellingen van de bourgeoisie en resulteren in een klassenloze samenleving). De dialectische dimensie bij Marx is niet idealistisch, omdat ze gebaseerd is op de materiële elementen waaruit de sociale realiteit (machines, het kapitalistische productiemodel en het daaruit voortvloeiende klassenverschil) sociaal).

Kortom, Marx' dialectisch materialisme wordt geprojecteerd op de historische realiteit van de mensheid. Evenzo is dit wereldbeeld van de werkelijkheid de theoretisch kader die het mogelijk maakt om revolutionaire verandering naar een nieuw sociaal model te bevorderen. De filosofische visie van marxisme Het is niet speculatief of beschrijvend van aard, maar is bedoeld om een ​​werkelijke verandering in de sociale orde teweeg te brengen.

Foto Fotolia: nalidsa

Onderwerpen in dialectisch materialisme