Concept in definitie ABC

Sommige mensen hebben grootheidswaanzin en dit leidt tot allerlei overdreven gedrag. Ze geloven dat ze superieur zijn aan anderen, ze liegen over hun eigen realiteit en manipuleren de mensen om hen heen. Dit soort gedrag is een stoornis van de persoonlijkheid bekend als megalomanie. De term komt uit het Grieks, specifiek van het voorvoegsel mega, wat groot betekent en manie, wat gelijk staat aan waanzin.

Megalomanie is, kortom, een psychopathologische aandoening die wordt gekenmerkt door waanideeën en een onevenredig gevoel van eigenwaarde

Vanuit een strikt psychiatrisch oogpunt zijn grootheidswaanideeën een symptoom van armen zelfvertrouwen of het resultaat van een affectief gebrek aan jeugd.

De megalomane wil een ander worden dan hij werkelijk is. Degenen die deze aandoening hebben, zijn zich niet bewust van het beeld dat ze op anderen overbrengen. Hun overtuigingen en overtuigingen zijn belachelijk en in sommige gevallen ongezond. Dit soort wanen kan zowel mannen als vrouwen treffen.

Een profiel van de megalomane

Over het algemeen is het een individu met een veranderlijk, extravagant en tegelijk besluiteloos karakter. Je kunt soms agressief zijn, vooral als iemand je tegenspreekt. De persoon met deze stoornis gebruikt manipulatieve strategieën om zichzelf op te dringen aan anderen. Hij voelt zich bijzonder begaafd en zelfs met een soort bovenmenselijke kracht. Op de een of andere manier zien ze zichzelf als de 'redder van de wereld'. Hun sociale relaties zijn normaal gesproken moeilijk, maar tegelijkertijd zorgt hun charisma ervoor dat anderen zich voelen aantrekkingskracht voor hem. Hij is iemand die geen genoegen neemt met een gewoon leven, maar op zoek is naar macht, rijkdom en maatschappelijk aanzien.

Megalomanie en de persoonlijkheidscultus

Sommige personages in de recente geschiedenis waren megalomane, zoals Hitler, Mussolini, Stalin of Mao. Volgens sommige psychobiografische geleerden zijn personages als Alexander de Grote, Caligula of Napoleon duidelijke voorbeelden van deze pathologie.

De megalomane persoonlijkheid van allemaal is in verband gebracht met een ander fenomeen: de persoonlijkheidscultus. In die zin kan worden bevestigd dat de meeste totalitaire bewegingen in de geschiedenis zijn geleid door een megalomaan individu.

Als megalomanie een pathologie is die bepaalde mensen treft, is de persoonlijkheidscultus een "ziekte" die door de hele samenleving wordt geleden. De relatie tussen beide trends is pervers. De Leider Megalomaan heeft een kudde aanhangers nodig en met propaganda en sociale manipulatietechnieken is het mogelijk om een ​​'redder van het vaderland' te creëren. Tegelijkertijd hebben grote sectoren van de bevolking ze hebben oprechte eerbied voor de persoon die hen leidt. De persoonlijkheidscultus is, kortom, het gevolg logica van megalomanie.

Foto's: Fotolia - totallyjamie / olku