Definitie van politieke strijdbaarheid

Het concept dat we hieronder zullen behandelen, heeft een speciaal gebruik in de reikwijdte van politiekomdat daardoor deafstamming en de toewijding van een individu aan een bepaald ideologie of politieke groepering en dat motiveert hem dan om deelnemen in ieder geval waarin het wordt gepromoot en verdedigd. Ook zo sterk lidmaatschap kan leiden tot deelname actief is bij een verkiezingsvergadering of bij de uitoefening van een functie.

Militantisme heeft normaal gesproken de bedoeling om een ​​verandering op politiek niveau te bevorderen ten gunste van een bepaalde politieke positie die wordt gepromoot en verdedigd.

Ondertussen wordt politieke strijd geleverd vanuit een a politieke partij, en kan zich op de meest uiteenlopende manieren manifesteren: het houden van partijbijeenkomsten, publicatie van documenten waarin het standpunt wordt uitgedrukt over onderwerpen die van belang zijn, verklaringen afleggen aan de pers ter verdediging van de ideologie waarmee ze zijn toegewijd, het bevorderen van bepaalde acties die de ideologische positie versterken van de politieke groep waartoe men behoort, het leiden van marsen of acties in het voordeel van een vooraanstaande politieke figuur die tot de partij behoort om samen te werken aan hun kennis en politieke groei met het oog op een verkiezing, onder andere

Uit het voorgaande volgt dat politieke strijdbaarheid een belangrijk onderdeel blijkt te zijn van de partij die bewapend is in opdracht van een politieke groepering, En zonder angst voor overdrijving hangt het er in veel gevallen van af dat de partij groeit en erin slaagt zowel haar politieke kaders als haar voorstellen op te dringen.

Ondertussen, de persoon die een strijd voert, dat wil zeggen, die een droogte of die is aangesloten bij een politieke partij wordt een militant genoemd.

Opgemerkt moet worden dat het concept van politieke strijdbaarheid ook wordt gebruikt om de set van militanten van een bepaalde politieke ruimte.