Definitie van Meringue (chloor en lounge)

Oosten geslacht musical van Dominicaanse oorsprong is gericht op de dans. In die zin kan worden gezegd dat het de nationale dans van de Dominicanen is.

Historische oorsprong en basischoreografie

Er is geen enkele versie van zijn verre oorsprong. Sommige historici bevestigen dat het voortkwam uit de Creoolse melodieën van de 19e eeuw die verband hielden met de militaire triomfen van de Dominicanen op de Haïtianen. Er wordt ook beweerd dat de slaven die op de bietenvelden werkten, de eersten waren die op het nieuwe ritme dansten.

Volgens andere versies komt het uit de muziek- Cubaans. Er wordt ook vermeld dat het afkomstig is van een dans genaamd URPA, die een beweging beton genaamd meringue.

In ieder geval rond 1850 kwam deze nieuwe dansstijl in de mode. tegen die tijd debat in de nationale pers en terwijl sommigen de zuiverheid van het graf verdedigden, verdedigden anderen de merengue. De moralisten van de negentiende eeuw waren zeer kritisch, omdat ze het te sensueel en provocerend vonden.

De choreografie van de dans bestaat uit a it verplaatsing tussen man en vrouw. Ze gaan allebei rond met allerlei technische ornamenten, ook wel vazen ​​genoemd. Er zijn drie fundamentele stappen: de stap, het lichaam en de drukte. In het begin was deze dans bij uitstek populair, vooral in landelijke gebieden. Met het verstrijken van de tijd heeft de hele Dominicaanse samenleving het als een nationale dans aangenomen.

De folkloristische modaliteit

Deze versie is de meest typische en staat ook bekend als "Perico Riplao". Het is een traditionele dans waarin de culturele elementen van de Dominicanen worden gecombineerd: Afrikaanse ritmes, Spaanse muziek en Taino-cultuur. Het merengue-dansritme wordt begeleid door enkele instrumenten: de marimba, de güira en de accordeon.

Deze versie maakt deel uit van de identiteit Dominicaans en is zeer aanwezig bij allerlei soorten feesten, vooral bruiloften en volksfeesten.

De salonmodus

Net als andere muzikale genres en dansen, introduceerde de merengue veranderingen. In die zin bereikte het nieuwe ritme de steden en kwamen er nieuwe instrumenten bij (eerst de saxofoon en later de piano en blaasinstrumenten).

Om de showavonden op te fleuren, werd een typisch element van de jaren '30 en '40 van de 20e eeuw geïntroduceerd, het grote orkest van de Big Band-stijl. Tegenwoordig is het een zeer populaire stijldans over de hele wereld. Er zijn zelfs gespecialiseerde academies waar beginners het proberen leren de unieke bewegingen van de heupen of de bochten met gekruiste handen.

Op een gevorderd niveau is de choreografie complexer en bevat bewegingen zoals de "jongenstunnel", de "dappere golf" of de "balans".

Foto: Fotolia - sababa66