20 voorbeelden van kosmogonische mythen

Mythen

De mythen Zij zijn fabels of allegorieën die het mogelijk maken om zaken te verklaren die niet objectief waarneembaar zijn voor mensen. Tijdens een heel belangrijk deel van de geschiedenis keken mensen verschijnselen waarvoor ze geen verklaring konden geven, en daarom namen ze hun toevlucht tot verhalen met goden, halfgoden, helden, monsters of fantastische personages.

Het is de aantrekkingskracht die figuren van dit type wakker maken, en de passie van de verhalen die erin slaagden de intergenerationele herhaling van de mythe, wat een fundamentele voorwaarde van zijn essentie is.

Verschillende beschavingen in de geschiedenis bieden een mythologie die zeer opvallend is en de moeite waard om te weten. Het is echter interessant dat veel van deze mythische verhalen zich op hetzelfde richten: problemen, waaruit blijkt dat, hoe verschillend beschavingen ook waren, sommige ideeën evenzeer werden geteisterd alle.

Een daarvan is die van de schepping van de wereld, die een groot aantal verhalen opriep, waaruit bleek dat de mens zich altijd heeft afgevraagd wat hij in de wereld doet, waarvoor hij is gekomen en waarom het is opgericht. De mythen die gericht zijn op het verklaren van de oorsprong van de planeet staan ​​bekend als:

kosmogonische mythen.

Kosmogonische mythen zijn het meest algemeen verspreid en vervullen bij verschillende volkeren een vergelijkbare functie: ze boden een integratieve visie op de wereld, verzekerden ze de psychologische rust van de deelnemers aan het collectieve geloof (aangezien ze de aanwezigheid in de wereld verklaarden vanuit een perspectief dat een verklaring gaf, en dat niet erg veronderstelde) leven op aarde), en tegelijkertijd verlaagden ze bepaalde waarden die leenden voor de garantie van een gezond leven in gemeenschap.

Kenmerken van kosmogonische mythen

De structuur van de kosmogonische mythe gaat meestal uit van het idee van een stoornis of originele chaos, een situatie waarin de wereld niet werd gevormd: de knoop van de geschiedenis is precies de groepering van ongeordende elementen voor de effectieve constitutie van de wereld.

De creatieve agent van de wereld zoals we die kennen is altijd een God, of een mysterieuze en vreemde kracht: de verschijningen vinden plaats, en altijd zijn de verschijningen die het eerst plaatsvinden die van de fysieke Meden, noodzakelijk voor het leven. De meest fascinerende mythologieën zijn die over de abstracte concepten in uiterlijk, begiftigd met hun eigen goddelijkheid.

Het is ook essentieel voor de karakterisering van deze mythen om na te denken over de relatie die ze hebben met mensen en goden: bij sommige gelegenheden De relatie is er een van onderwerping, terwijl het bij andere een soort contract is waarbij mensen in harmonie met zichzelf en met elkaar moeten leven. land.

In geen geval stelt de mythologie een totale vrijheid van handelen voor mannen voor, omdat juist de mythen het leven van de mensen in de gemeenschap probeerden te ordenen.

Cadeau

De kosmogonische mythen ze bieden een interpretatie van de oorsprong van het leven op aarde, dat in sommige gevallen ver weg is en in andere gevallen vergelijkbaar. Hoe dan ook, voor alle beschavingen die hebben geprobeerd verklaringen te vinden voor de meest dringende zorgen van het leven op aarde, is de oorsprong van de planeet essentieel.

De oerknaltheorie en wetenschappelijke verklaringen overheersen in onze tijd, en kosmologische mythen lijken te zijn achtergelaten, als een ansichtkaart van een tijdperk en van een gedrag dat de mens heeft besloten op te geven.

Voorbeelden van kosmogonische mythen

1. De theogonie, door Hesiodus
2. De Popol Vuh, de consolidatie van de hele Maya-kosmogonie.
3. De set van orfische theogonieën, van Orpheus.
4. De Romeinse scheppingsmythe, met een wereldmaker.
5. De Japanse kosmogonie, waarbij de goden twee goddelijke wezens tot bestaan ​​roepen.
6. Volgens een Mesopotamische mythe is de mens als plant geboren.
7. De Inca-kosmogonie, die uitgaat van een situatie waarin er maar één god was en vervolgens naar polytheïsme ging.
8. Het gemeenschappelijke waterige principe van de hele Egyptische mythologie, waar alleen de non bestond en al het andere stilte was.
9. De Nahuatl-kosmogonie, met een unieke god die vier kinderen had (Tezcatlipoca) waaruit de wereld is voortgekomen.
10. De oorsprong van de wereld voor de Kelten, met een eerste substantie genaamd Manred.
11. De Tibetaanse scheppingsmythe, met een fundamentele dubbele straalscepter genaamd Dorje Gyatram.
12. De Azteekse kosmogonie, die de goden menselijke gaven en gevoelens geeft.
13. De Mormoonse interpretatie van de Genesis-mythe, aangezien de fysieke realiteit eeuwig is en daarom geen oorsprong heeft.
14. De Scandinavische scheppingsmythe, met een groot aantal goden en een cultus van de zon en de maan, zeer invloedrijk in Finland.
15. Creatie voor de Yoruba, met een hemelgod die zijn kinderen vroeg om een ​​nieuw koninkrijk te creëren.
16. De Australische verklaring met een bovennatuurlijke periode die bekend staat als Alchera.
17. De Mapuche-kosmogonie, die de oorsprong lokaliseert in een grote overstroming.
18. De Chinese scheppingsmythe, als een verdeling van de delen van het P'an-Ku-organisme.
19. De joods-christelijke scheppingsmythe, aanwezig in het bijbelboek Genesis.
20. De Tehuelche kosmogonische cyclus met een enkel wezen dat bestond vóór het licht, de zon en de aarde: de God Kóoch.

Zie ook: Voorbeelden van legendes