20 voorbeelden van co-enzymen

De co-enzymen of cosubstraten ze zijn een klein type molecuul organisch, niet-eiwit van aard, waarvan de functie in het lichaam is om specifieke chemische groepen tussen verschillende between enzymen, zonder zelf deel uit te maken van de structuur. Bijvoorbeeld: co-enzym A, vitamine K, liponzuur.

Het gaat over een activeringsmethode: die co-enzymen verbruikt, die continu worden gerecycled door het metabolisme, waardoor de bestendiging van de cyclus en uitwisseling van chemische groepen met een minimum aan chemische inversie en energiek.

Er is een zeer grote verscheidenheid aan co-enzymen, waarvan sommige gemeenschappelijk zijn voor alle vormen van leven. Velen van hen zijn vitamines of komen van hen.

Voorbeelden van co-enzymen

1. Nicotinamide-adenine-dinucleotide (NADH en NAD+). Deelnemer aan redoxreacties, dit co-enzym wordt in totaal gevonden cellen levende wezens, hetzij als NAD+ (vanaf het begin gemaakt van tryptofaan of asparaginezuur), een oxidatiemiddel en elektronenreceptor; of als NADH (reactieproduct van oxidatie), reductiemiddel en elektronendonor.
instagram story viewer
2. Co-enzym A (CoA). Verantwoordelijk voor de overdracht van acylgroepen die nodig zijn voor verschillende metabole cycli (zoals de synthese en oxidatie van vetzuren), het is een vrij co-enzym dat is afgeleid van vitamine B5. Vlees, paddestoelen en eigeel zijn voedsel rijk aan deze vitamine.
3. Tetrahydrofoliumzuur (Co-enzym F). Bekend als co-enzym F of FH₄ en afgeleid van foliumzuur (vitamine B₉), is vooral belangrijk in de cyclus van de synthese van aminozuren en in het bijzonder purine, door de overdracht van methyl-, formyl-, methyleen- en formiminogroepen. Een tekort aan dit co-enzym veroorzaakt bloedarmoede.
4. Vitamine K. Gekoppeld aan de bloedstollingsfactor, werkt het als een activator van verschillende eiwit plasma en osteocalcine. Het wordt op drie manieren bereikt: Vitamine K₁, overvloedig aanwezig in elk dieet en van plantaardige oorsprong; Vitamine K₂ van bacteriële oorsprong en vitamine K₃ van synthetische oorsprong.
5. Cofactor F420. Afgeleid van flavine en deelnemer aan elektronentransport bij detoxreacties (redox), is van vitaal belang voor tal van processen van methanogenese, sulfitorreductie en ontgifting van zuurstof.
6. Adenosinetrifosfaat (ATP). Dit molecuul wordt door alle levende wezens gebruikt om hun energie te voeden chemische reacties en gebruikt bij de synthese van cellulair RNA. Het is het belangrijkste energieoverdrachtsmolecuul van de ene cel naar de andere.
7. S-adenosylmethionine (SAM). Het was betrokken bij de overdracht van methylgroepen en werd voor het eerst ontdekt in 1952. Het is samengesteld uit ATP en methionine en wordt gebruikt als adjuvans bij de preventie van de ziekte van Alzheimer. In het lichaam wordt het geproduceerd en geconsumeerd door levercellen.
8. Tetrahydrobiopterine (BH4). Ook wel sapropterine of BH. genoemd₄, is een essentieel co-enzym voor de synthese van stikstofmonoxide en hydroxylasen van aromatische aminozuren. Het tekort is gekoppeld aan het verlies van neurotransmitters zoals dopamine of serotonine.
9. Co-enzym Q10 (ubiquinon). Het is ook bekend als ubidecarenon of co-enzym Q, en het is gebruikelijk voor bijna alle bestaande mitochondriale cellen. Het is van vitaal belang voor de aërobe cellulaire ademhaling en genereert 95% van de energie in het menselijk lichaam als ATP. Het wordt beschouwd als een antioxidant en wordt aanbevolen als voedingssupplement, omdat dit co-enzym op oudere leeftijd niet meer kan worden gesynthetiseerd.
10. glutathionion(GSH). Dit tripeptide is een antioxidant en cellulaire beschermer tegen vrije radicalen en andere toxines. Het wordt in wezen gesynthetiseerd in de lever, maar elke menselijke cel kan het maken van andere aminozuren, zoals glycine. Het wordt beschouwd als een waardevolle bondgenoot in de strijd tegen diabetes, verschillende kankerverwekkende processen en neurologische ziekten.
11. Vitamine C (ascorbinezuur). Het is een suikerzuur dat werkt als een krachtige antioxidant en waarvan de naam komt van de ziekte die het tekort veroorzaakt, genaamd scheurbuik. De synthese van dit co-enzym is duur en moeilijk, dus de opname ervan is noodzakelijk via de voeding.
12. Vitamine B₁ (thiamine). Molecuul oplosbaar in water en onoplosbaar in alcohol, noodzakelijk in de voeding van bijna iedereen gewervelde dieren en meer micro-organismen, voor het metabolisme van koolhydraten. Het tekort in het menselijk lichaam leidt tot beriberi-ziekten en het Korsakoff-syndroom.
13. biocytine. Onmisbaar bij de overdracht van kooldioxide, het komt van nature voor in bloedserum en urine. Het wordt in wetenschappelijk onderzoek gebruikt als tinctuur voor zenuwcellen.
14. Vitamine B₂ (riboflavine). Dit geelachtige pigment is de sleutel in de voeding van de dieren, omdat het wordt vereist door alle flavoproteïnen en het energiemetabolisme, lipiden, koolhydraten, eiwitten en aminozuren. Het kan op natuurlijke wijze worden verkregen uit melk, rijst of groene groenten.
15. Vitamine B₆ (pyridoxine). In water oplosbaar co-enzym dat via de urine wordt geëlimineerd, dus het moet via de voeding worden vervangen: onder andere tarwekiemen, granen, eieren, vis en peulvruchten. Het is betrokken bij het metabolisme van neurotransmitters en het heeft een prominente rol in het energiecircuit.
16. Liponzuur. Afgeleid van octaanvetzuur, is het betrokken bij het gebruik van glucose en bij de activering van veel antioxidanten. Het is van plantaardige oorsprong.
17. Vitamine H (biotine). Ook bekend als vitamine B₇ of B₈, is essentieel voor de degradatie van bepaalde vetten en aminozuren, en gesynthetiseerd door talrijke bacteriën darm.
18. Co-enzym B. Het is van vitaal belang bij de redoxreacties die typerend zijn voor de vorming van methaan door microbieel leven.
19. Cytidinetrifosfaat. Sleutel in het metabolisme van levende wezens, het is een hoogenergetisch molecuul, vergelijkbaar met ATP. Het is essentieel voor de synthese van DNA en RNA.
20. Nucleotidesuikers. Suikerdonoren monosachariden, zijn van vitaal belang bij de samenstelling van nucleïnezuren zoals DNA of RNA, door middel van veresteringsprocessen.