20 voorbeelden van figuratieve kunst

We verstaan ​​onder: figuratieve kunst iemand wiens voorstellingen de neiging hebben om identificeerbare objecten en herkenbare beelden te zijn, in tegenstelling tot wat wordt nagestreefd door de abstracte kunst. Bijvoorbeeld: portretten, landschapsarchitectuur, surrealisme. Dit is niet noodzakelijkerwijs een vorm van realisme, aangezien waarheidsgetrouwheid slechts een van de representatiestrategieën van de figuren is, en het is ook mogelijk idealisering, schematisme, karikatuur, symboliek of enig perspectief dat het vermogen om figuren te herkennen niet verandert vertegenwoordigd.

Deze classificatie komt vaak voor in de schilderkunst en beeldhouwkunst, inclusief decoratieve en beeldende kunst, zoals film of fotografie; maar programmatische muziek en figuratieve literatuur worden ook vaak genoemd als equivalenten in andere media van artistieke expressie.

Er is geen figuratieve kunst op zich, noch een duidelijke grens tussen het figuratieve en het abstracte. In plaats daarvan kan worden gesproken van trends min of meer figuratief, of min of meer abstract.

Voorbeelden van figuratieve kunst

1. Afbeeldingen. Zowel picturaal, fotografisch als sculpturaal, de specifieke voorstellingen van historische of beroemde personen, zelfs van denkbeeldige of mythologische personages, geven meestal de voorkeur aan het figuratieve.
2. landschapsarchitectuur. De neiging om in schilderijen of foto's de schoonheid of complexiteit van het landschap vast te leggen, vereist de erkenning van de afzonderlijke elementen en het algehele panorama.
3. Stillevens of stillevens. Voorstellingen van levenloze objecten of zelfs kleine menselijke disposities, die hun gezamenlijke schoonheid onderzoeken: hun kleuren, hun vormen, enz.
4. Karikaturen en tekenfilmkunst. Voor het grootste deel hebben sequentiële kunst en strips duidelijk herkenbare elementen nodig om hun causale relaties, van beweging of van welke aard dan ook vast te stellen. Dat betekent niet dat er geen uitstapjes kunnen worden gemaakt naar bijvoorbeeld abstractie of minder figuratieve stripboektrends.
5. classicisme. Schilder- en beeldhouwkunst besteedden veel aandacht aan de representatie van de Grieks-Latijnse denkbeeldige en zijn verschillende mythologische verhalen, waarvoor een duidelijk begrip van de verschillende entiteiten essentieel is betrokken.
6. Realisme. Zowel in zijn picturale, sculpturale als fotografische aspecten heeft het realisme als doel de mimesis van de werkelijkheid. In die zin vervult het een bepaald verlangen naar visuele waarheidsgetrouwheid dat in principe onverenigbaar is met het idee van het abstracte.
7. Illustraties. De visuele begeleidingen van boeken en andere werken zijn meestal figuratief, omdat ze dezelfde betekenis en hetzelfde verhaal hebben.
8. het groteske. In zijn poging om de lelijkheid en meer onheilspellende details van geschilderde of gebeeldhouwde figuren te benadrukken, wordt behandeld op het gebied van wat noodzakelijkerwijs figuratief is, omdat er anders geen manier zou zijn om het effect teweeg te brengen gezocht.
9. Documentalisme. Deze filmvariant begint, zelfs in zijn avant-garde weddenschappen, van een verplichting aan de kijker om een ​​deel van de werkelijkheid te herscheppen, ook al is het speculatie of documentaire. In alle gevallen kan het als figuratieve kunst worden beschouwd.
10. Protest muralisme. Dit aspect van de schilderkunst, dat openbare oppervlakken zoekt om dagelijkse taferelen met sociale inhoud te schilderen, is noodzakelijkerwijs figuratief in zijn verlangen om de onderdrukte sectoren te vertegenwoordigen.
11. Oude kunst. Vanwege hun nauwe banden met de religieuze en de mythische, oudste vormen van beeldhouwkunst en schilderkunst (Egyptisch, Grieks-Latijn, Babylonisch, Assyrisch, enz.) reageerden op rigide canons van representatie, waardoor ze trend figuurlijk.
12. Expressionisme. Geboren in Duitsland, werd expressionisme voorgesteld in schilderkunst, beeldhouwkunst en film de verheffing van gevoelens en sensaties, en die zoektocht leidde hem naar de grenzen van het figuratieve, om alleen te flirten met een bepaalde abstractie.
13. Impressionisme. De zogenaamde school van licht, waarvan de korte slagen een compleet tafereel van ver onthullen, deed dat niet dit van het figuratieve, aangezien zijn belangrijkste studieobject het landschap en de effecten van licht in hij.
14. Kubisme. Kubisme kan worden beschouwd als een van de artistieke aspecten die de overgang naar kunst beginnen begin abstract, door de strikte canons van plausibele representatie los te laten en een esthetische zoektocht te ondernemen naar Voorhoede.
15. Surrealisme. Een andere van de bewegingen die de weg vrijmaakten voor abstracte kunst, het surrealisme in schilderkunst en beeldhouwkunst, verliet de abandoned toewijding aan de waarneembare realiteit om de vormen van het onbewuste en dromen te onderzoeken, zonder op te houden volledig te zijn figuurlijk.
16. schilderijen. De eerste pogingen tot kunst of representatie, waarvan de inhoud lijkt te verwijzen naar jachttaferelen, zijn figuratief in hun verlangen om te imiteren of vast te leggen wat er is gebeurd.
17. Middeleeuwse religieuze kunst. Zowel in zijn katholieke, joodse of islamitische varianten (hoewel in de laatste de voorstelling van God is) verboden), zoals in die uit het Verre Oosten, specificeerde hij het figuratieve om het idee van God dichter bij de zijne te brengen trouw.
18. dierlijk. Kunst gericht op de weergave van de figuren van de dieren, die meestal de voorkeur geeft aan het figuratieve.
19. De architectuur. Hoewel het moeilijk is om het in een van de twee categorieën te definiëren, speelde architectuur een cruciale rol in de schilderen als een model van representatie, en in die zin, toen het een referentie werd, moest het worden nagebootst als figuur.
20. Het fotoverslag. Fotografische kroniek, visuele of fotodocumentaire vertelling, het gebruik van de fotografische camera en het artistieke oog om de echte wereld te verklaren, moet noodzakelijkerwijs herkenbaar en daarom figuratief zijn.