50 voorbeelden van infinitief, gerund en deelwoord

Infinitief, Gerund en Participle

De infinitief, gerundium en deelwoord het is drie niet-persoonlijke vormen van het werkwoord, dat wil zeggen, degenen die geen vervoeging toestaan ​​en daarom niet worden gedefinieerd door de kenmerken van het werkwoord (tijd, modus, getal en persoon). Bijvoorbeeld: slapen (infinitief), slapen (gerundium), sliep (deelwoord).

De niet-persoonlijke vormen van het werkwoord worden ook verboids genoemd en hebben de bijzonderheid dat ze niet de gebruikelijke functie van het werkwoord innemen, maar in plaats daarvan een andere rol in de zin krijgen:

de infinitief

De infinitief het wordt meestal begrepen als de elementaire vorm van het werkwoord, waarop nog geen verbuiging is toegepast.

Er zijn echter momenten waarop de infinitief in de zin verschijnt en dat is het moment waarop u over de wilt praten actie als autonoom onderwerp. In deze gevallen werkt het als een zelfstandig naamwoord en vervult zijn syntactische rollen. Bijvoorbeeld: Lopen Het is heel gezond.("Loop" is de onderwerpen van gebed)

Infinitieven verschijnen ook in de zin wanneer een samengesteld werkwoord wordt gebruikt, of een zin waarin het ene werkwoord een ander werkwoord vereist. Bijvoorbeeld: ik moet zijn, Beginnen met begrijpen.

het deelwoord

De deelwoorden zijn die vormen waarin het werkwoord een bijvoeglijk naamwoord wordt. In dit geval vertegenwoordigt het werkwoord een toestand die kan worden toegewezen aan a zelfstandig naamwoord, meestal met de uitgang -ido of -ado, maar soms (de "onregelmatige" uitgangen) met de uitgang -erto, -elto, -esto.

De deelwoorden worden ook gebruikt in samengestelde werkwoordstijden, na de werkwoord hebben. Bijvoorbeeld: we zijn aangekomen, je had elkaar ontmoet.

Het deelwoord komt vaak in een voortzetting van een verbuiging van het werkwoord 'ser' of 'estar', zoals het meestal gebeurt in adjectieven. Het is het enige werkwoord dat een verbuiging kan hebben in geslacht en aantal. Bijvoorbeeld: moe, moe, moe, moe.

het gerundium

De gerundium zijn, onder de werkwoorden, degenen die het meest lijken op de werkwoorden omdat ze op een gegeven moment een actie blijven vertegenwoordigen: het verschil dat het heeft met de vervoegde werkwoorden is dat dit niet wordt bepaald door de kenmerken van het werkwoord, namelijk de tijd, de modus, het nummer en de persoon.

Gerunds worden geconstrueerd door de uitgang -ando of -endo toe te voegen, zoals van toepassing. Bijvoorbeeld: studeren, lezen.

Een gerundium zal nooit in een eenvoudige vorm worden gepresenteerd, er zal altijd een werkwoord voor nodig zijn (any actiewerkwoord) waarbij het gerundium de functie vervult van bijwoord. Bijvoorbeeld: Het regent, ik kwam aanrennen

Voorbeelden van infinitief

Voorbeelden van deelwoorden

Voorbeelden van gerunds