40 voorbeelden van open en gesloten zeeën

Met de naam van zee het is bekend om de grote concentraties zout water die de oppervlakkige laag van de aarde bezetten en, in sommige gevallen, vele meters naar het binnenste van haar. Bijvoorbeeld: Keltische Zee, Arabische Zee, Middellandse Zee.

Er zijn honderden zeeën, hoewel de afbakeningscriteria er vaak toe leidden dat ook grote watergebieden in aanmerking kwamen. oceanen, die tot op zekere hoogte de extensie die het kan hebben, beperkt.

Een van de grootste zorgen van de bewoners van verschillende delen van de wereld is de zee, aangezien de uitbreiding ervan een onmiddellijke verwijzing is naar de onmetelijkheid: 71% van het aardoppervlak is water, en daarvan is meer dan 95% zout, met daarin zeeën en oceanen.

Er zijn verschillende interne classificaties met betrekking tot de zeeën. Van alle is de meest voorkomende degene die hen verdeelt volgens de eenheid die ze kunnen hebben met een oceaan: open zeeën en gesloten zeeën.

open zee

De open zeeën (ook wel piélagos genoemd) zijn die nagenoeg volledig omringd door water, wat betekent dat ze niet te veel in contact staan ​​met de grond. De gebieden waar de open zeeën verschijnen zijn meestal ingebed in de oceanen, en dus ver van de typische landformaties: schiereilanden, golven en baaien.

De structuur Aan deze zeeën daarentegen hebben ze een kenmerk te danken van hun eigen product van zonnestraling: de intensiteit van de golven the neigt veel intenser te zijn dan in het geval van kustgebieden, veroorzaakt door een even grotere intensiteit in termen van winden.

De diepte van dit soort zeeën maakt de Organische materialen van de ontbinding van organismen naar de bodem, maar desondanks door de ruime beschikbaarheid van zonlicht kan fotosynthese gemakkelijk plaatsvinden.

De oceanische haai Het is een karakteristieke soort van de open zee en heeft het gebruikelijke gedrag van rondzwerven op zoek naar de dam mogelijk te voeden.

Hier noemen we enkele open zeeën.

Voorbeelden van open zeeën

Gesloten zeeën

De gesloten zeeën Het zijn degenen die geen grote hoeveelheden water naar een oceaan evacueren, maar in plaats daarvan volledig begrensd lijken door land. Ze verschijnen noodzakelijkerwijs binnen een waterscheiding, en daarom wordt het ook wel een endorisch meer genoemd: precies de grootste meren zijn die die deze groep gesloten zeeën binnenkomen.

In tegenstelling tot open zeeën hebben gesloten zeeën niet voor alle gevallen specifieke kenmerken, maar variëren ze naargelang het geval: ze hebben vaak hoog zoutgehalte, als gevolg van de opeenhoping van zouten opgelost door zijn zijrivieren.

De uitbreiding van de gesloten zeeën is op zijn beurt niet constant in de tijd, maar hangt af van de bijdragen die ze ontvangt: er zijn een groot aantal gesloten zeeën die in de loop van de tijd kleiner worden. Hier noemen we enkele gesloten zeeën.

Voorbeelden gesloten zeeën

continentale zeeën

Binnen de gesloten zeeën verschijnt een speciale groep, namelijk die van de continentale zeeën. Deze bevinden zich binnen de continenten, maar staan ​​via een kleine zeestraat in verbinding met de oceanen. De verschillen van deze zeeën met de oceanen zijn aanzienlijk, in termen van de temperaturen en tot zoutgehalte.

Volgen met: