30 voorbeelden van bergen, plateaus en vlaktes

De bergen, de plateaus en de vlaktes Het zijn veelvoorkomende topografische kenmerken in de aardkorst en komen in verschillende mate voor op de vijf continenten. Ze onderscheiden zich van elkaar door de bereikte hoogte en door de specifieke vorm van hun reliëfs.

Voorbeelden van bergen

1. Mount Everest, in de Himalaya. De hoogste berg op aarde, 8848 meter boven zeeniveau, ligt op de grens tussen China en Nepal en vormt een bergachtig massief samen met andere naburige toppen zoals Lhotse (8516 m), Nuptse (7855 m) en Changtse (7580 m). Het beklimmen ervan is een van de grootste uitdagingen in het leven van professionele bergbeklimmers en het duurde tot 1960 voordat een team Chinese bergbeklimmers de top op de noordelijke bergkam bereikte.
2. Nationaal park Cerro el Ávila. Ook wel Waraira-repano genoemd, zijn oorspronkelijke inheemse stem, en gelegen in het noorden van de Venezolaanse stad Caracas, hoofdstad van het land, deze berg scheidt de stad van de Caribische Zee en de kust, omringt het en wordt een herkenbaar symbool van de stad. Het is een Nationaal Park uitgerust met een kabelbaan en talrijke wandelroutes, evenals toppen die variëren van 120 tot 2765 meter boven de zeespiegel.
   instagram story viewer
3. Aconcagua. Gelegen in de provincie Mendoza, Argentinië, en deel uitmakend van de frontale bergketen van Los Andes, heeft het: een hoogte van 6960,8 meter boven de zeespiegel en is de hoogste piek in Amerika, en de hoogste ter wereld na de Himalaya. Op 1 januari 2000 stuurde de Italiaans-Argentijnse actrice en journaliste Victoria Manno vanaf het hoogtepunt een bericht naar: mensheid van vrede, solidariteit en verdediging van de zwakken, bekend als de “Oproep om aandacht voor” de mensheid".
4. De Chimborazo-vulkaan. Het is de hoogste berg en vulkaan in Ecuador, en het verste punt van het centrum van de aarde dat bestaat, dat wil zeggen, het dichtst bij de ruimte, vanwege de kenmerken van de diameter van de aarde daarin breedtegraad. De laatste uitbarsting vond naar schatting plaats in 550 na Christus en is gelegen in de centrale Andes, 150 km van de Ecuadoraanse hoofdstad. De hoogte boven zeeniveau is 6263,7 m. Over deze berg schreef Simón Bolívar zijn beroemde "Mijn delirium over Chimborazo".
5. De Huascaran. Besneeuwd massief van de Peruaanse Andes met drie toppen: noord (6655 meter boven zeeniveau), zuid (6768 meter boven zeeniveau) en oost (6354 meter boven zeeniveau). De zuidelijke top is het hoogste punt van heel Peru en de Zuid-Amerikaanse intertropische zone, waardoor het de vijfde hoogste berg van het continent en, tussen haakjes, de plek op aarde met de minste aantrekkingskracht die bestaat.
6. De Cotopaxi. Nog een van de beroemdste vulkanen in Ecuador, het heeft een hoogte van 5.897 meter boven de zeespiegel en is een van de meest actieve ter wereld. Het ligt 50 km ten zuiden van Quito en de laatste grote uitbarsting was in 1877. Zijn naam, in de inheemse taal, betekent "troon van de maan".
7. Mont Blanc. De "witte berg" is een granieten berg van 4810 meter boven zeeniveau, de hoogste van heel Europa en het hoogste punt van het Alpengebergte. Het wordt omgeven door valleien met talrijke gletsjers en maakt deel uit van een gelijknamig massief, op de grens tussen Italië en Frankrijk. Het is een bevoorrechte toeristische bestemming voor snowboarden, skiën en wandelen, en sinds 1965 wordt het doorkruist door de 11,6 km lange Mont Blanc-tunnel.
8. De Kanchenjunga. De op twee na hoogste berg ter wereld is met 8586 meter de hoogste van India en de tweede van Nepal. Het heeft vijf toppen van vergelijkbare hoogte, vandaar de naam "De vijf schatten van de sneeuw", die volgens de traditie ze vertegenwoordigen de heilige bewaarplaatsen van God: goud, zilver, edelstenen, granen en heilige boeken.
9. Kilimanjaro. Gelegen in het noordwesten van Tanzania en samengesteld uit drie inactieve vulkanen: Shira (in het westen, 3962 meter boven zeeniveau), Mawenzi (in het oosten, 5149 meter boven zeeniveau) en Kibo (naar de centrum, 5.892 meter boven zeeniveau), zijn deze bergen beroemd om hun eeuwigdurende ijs dat sinds het midden van de 20e eeuw een dramatische vermindering van hun dikte. Het hoogtepunt werd bereikt in 1889, het hoogste punt van heel Afrika. Sinds 1975 is het een Nationaal Park.
10. Mount Shinn. Deze berg van meer dan 4661 meter hoog ligt op Antarctica, in de internationale zone. Het werd ontdekt in 1958 tijdens verkenningsvluchten en vernoemd naar luitenant-commandant Conrad S. Shin, die de eerste landing maakte op de geografische zuidpool.

Voorbeelden van plateaus

1. Jujuy Puna. Dit hoogplateau in het noorden van Argentinië, in een deel van de provincies Jujuy, Salta en Catamarca, maakt deel uit van de Andes-hooglanden en wordt door een reeks bergen en depressies. Het stijgt van ongeveer 3700 meter boven de zeespiegel tot 3200 meter.
2. De Andes Altiplano. Ook bekend als Meseta del Titicaca of Meseta del Collao, het is een grote hoogvlakte (3800 meter boven zeeniveau) in het Andesgebergte, dat zich uitstrekt tussen een deel van het grondgebied van Bolivia, Argentinië, Chili en Peru. Op deze plaats zijn diverse oude beschavingen ontstaan, zoals de Tiahuanaco en het maakt deel uit van de regio die bekend staat als Puna.
3. Auyantepuy. De naam in de Pemón-taal betekent "Devil's Mountain" en het is de grootste tepui (hij ligt op 2535 meter boven de zeespiegel en heeft 700 km² oppervlak) en beroemd van Canaima National Park in het zuiden van Venezuela. De tepuis zijn plateaus van variabele hoogte en holle binnenkant, waarbinnen een ecosysteem evolutionair verschillend van de omgeving, dus ze worden beschouwd als juwelen van de biodiversiteit tropisch. De grootste waterval ter wereld, de Angel Falls, valt ook van het oppervlak van de Auyantepuy.
4. Puna de Atacama. Woestijnplateau op 4.500 meter boven zeeniveau dat zich uitstrekt over een oppervlakte van 80.000 km², aan de Argentijns-Chileense grens. Het wordt doorkruist door verschillende lage verhogingen ten opzichte van het plateau, waaronder verschillende vulkanen. Het heeft een divers reliëf en talrijke rivieren die voor het grootste deel de zee niet bereiken.
5. Tibet plateau. Het staat bekend als het Tibetaans-Qinghai-plateau en is een dorre steppe die een groot deel van de Tibetaanse Autonome Regio beslaat, evenals een deel van India en China. Het beslaat een gebied van 1000 km breed en 2500 lang, op een gemiddelde hoogte van 4500 meter boven zeeniveau, en daarom wordt het beschouwd als het hoogste bestaande plateau: het "dak" van de wereld.
6. Het centrale plateau. Het grootste deel van het Iberisch schiereiland (bijna 400.000 km²) Spaans ligt op dit plateau van 600 meter boven zeeniveau, de oudste reliëfeenheid in de regio. Het helt heel licht af richting de Atlantische Oceaan en heeft een continentaal mediterraan klimaat. Het is onderverdeeld in noord en zuid door een bergketen die het centrale systeem wordt genoemd.
7. Massief van Brasilia. Samen met het Guyana-massief is het een gigantisch continentaal plateau, een van de oudste ter wereld, van de drie die Zuid-Amerika vormen (samen met het Patagonische massief). Gelegen in het midden-oosten van het continent, heeft dit plateau een warm en vochtig klimaat, en de Amazone en de Plata rivieren stromen door de breuklijnen.
8. Guyana Massief. Ook wel het Guyana-schild genoemd, het is een extreem oud continentaal plateau dat zich uitstrekt tot in het noordwesten van het Zuid-Amerikaanse continent in een deel van het grondgebied van Venezuela, Guyana, Suriname, Brazilië en Guyana Frans. De grenzen zijn de Orinoco-rivier in het noorden en het Amazone-regenwoud in het zuiden, een van de regio's met de grootste biodiversiteit ter wereld.
9. Atherton-plateau. Plateau gelegen in Australië, met een oppervlakte van 32.000 km² zeer bevorderlijk voor veeteelt. Met een gemiddelde hoogte tussen 600 en 900 meter boven de zeespiegel, de vulkanische bodem en irrigatie door Lake Tinaroo (afgedamd door de rivier de Barron), is het een zeer vruchtbare plaats met rijke tinafzettingen.
10. Altiplano cundiboyacence. Met een oppervlakte van 25.000 km² Op een gemiddelde hoogte van 2.600 meter boven de zeespiegel ligt op dit Colombiaanse plateau de stad Bogotá, de hoofdstad van het land.

Voorbeelden van vlaktes

1. Vlakte van DōGaan. Deze uiterwaarden aan de kust werden gevormd door de inwerking van de rivieren Shigenobu en Ishte, op het Japanse eiland Shikoku. Het strekt zich ongeveer 20 km uit in oost-west richting en 17 km in noord-zuid richting, bewoond door de steden Matsuyama en Toon.
2. Oost-Europese vlakte. Ook bekend als de Russische vlakte, beslaat het ongeveer 4.000.000 km² Op gemiddeld 170 meter boven zeeniveau vormt het de Grote Europese Laagvlakte, samen met de Noord-Europese vlakte, het meest vrije berggebied in de hele regio. Het omvat het grondgebied van vele landen: Duitsland, Rusland, Estland, Letland, Litouwen, Wit-Rusland, Oekraïne, Polen, Moldavië en het Europese deel van Kazachstan.
3. Noord-Europese vlakte. Het andere deel van de Grote Europese Laagvlakte strekt zich uit van de Oostzee en de Noordzee tot de Midden-Europese hooglanden. De hoogte van het terrein varieert tussen 0 en 200 meter boven de zeespiegel, gedeeld door België, Nederland, Denemarken, Duitsland en Polen, evenals de hele Tsjechische Republiek.
4. Pampas-regio. Een gigantische vlakte die zich uitstrekt tussen een deel van het grondgebied van Argentinië, Uruguay en Brazilië. Het is een van de meest vruchtbare regio's ter wereld, gezien de hoge waterirrigatie en de afwezigheid van bossen. De naam komt van het Quechua-woord voor 'vlakte tussen bergen'.
5. Sandur of uitwassen ijskoud. Dit zijn sedimentaire vlaktes waarvan de lagen afkomstig zijn van het smelten van gletsjers in de bekkens die bij de regio horen. Ze bevatten meestal grind en andere materialen die door het smeltwater worden meegevoerd, zodat ze een dikte van 100 m kunnen bereiken en zich vele kilometers in de omtrek uitstrekken. Een voorbeeld hiervan is de Skeiðarársandur in IJsland.
6. Lelant vlakte. Een vruchtbare vlakte op het Griekse eiland Euboea, tafereel in de 8e eeuw voor Christus. C. van de Lelantijnse oorlogen voor hun bezit. De erkenning was zo groot dat het in de middeleeuwen in documenten werd aangeduid als Lilanto, de vlakte die naar Attica leidt.
7. regio Llanos. Gelegen in de centrale zone van Venezuela en van groot belang voor vee en landbouw, speelde deze regio een rol economische sleutel in het land vóór de start van de olie-exploitatie in 1917, toen de plattelandsvlucht het land verliet left verlaten. Het is momenteel een dunbevolkte landelijke regio die zich uitstrekt door de provincies Guárico en Apure (ongeveer 142.900 km²).
8. Abyssale vlaktes. Deze onderwatervlakten beslaan 40% van de oceaanbodem en bevinden zich op gelijke diepten of minder dan 200 m, van de kust en naar regio's met weinig zonneactiviteit, lage aanwezigheid van voedingsstoffen en hoge drukken, bekend als abyssale loopgraven. Ze zijn de belangrijkste sedimentatiezones van de planeet en bedekken de oceanische korst.
9. De Grote Vlakten. Gelegen in Noord-Amerika, op een breed en hoog plateau dat zich uitstrekt tussen de staten Coahuila (Mexico), Alberta, Saskatchewan en Manitoba (Canada) en New Mexico, Texas, Oklahoma, Colorado, Kansas, Nebraska, Wyoming, Montana, South Dakota en North Dakota (Verenigde Staten Verenigde). Het is een regio van veeteelt en landbouwexploitatie, rijk aan koolwaterstoffen net als kolen en olie, heeft het om de 25 jaar te maken met ernstige droogtes en zandstormen.
10. Vlakte van Kur-Araz. Het is een enorme depressie op het grondgebied van Azerbeidzjan, gedefinieerd door de valleien van de rivieren Kur en Aras, ten westen van de Kaspische Zee en ten noorden van het Talysh-gebergte. Het strekt zich uit in de Lenkoran-vlakte tot het grondgebied van Iran.

Volgen met: