Voorbeeld van een demonstratieve alinea

De demonstratieve paragraaf beschrijft de feiten die door de auteur zijn verkregen en geverifieerd en kan de oplossing voor het probleem dat zich voordoet bevatten, evenals de stappen, methoden en procedures waarmee De gegevens en de bereikte conclusies zijn verkregen, evenals de aanbevelingen die de auteur passend acht met betrekking tot het probleem, kunnen worden gepresenteerd. verhoogd.

De demonstratieve paragraaf Het wordt gebruikt in wetenschappelijke, technische of commerciële rapporten en is over het algemeen gericht op mensen of instellingen die zijn opgeleid om beslissingen te nemen.

De demonstratieve paragraaf omvat bewezen en aanvaarde feiten, aangezien ze de steun hebben van de bevoegde autoriteit ter zake en door algemeen aanvaarde wetenschappelijke wetten en theorieën.

Daarin interpreteert de auteur de gegevens die hij rapporteert om tot conclusies en aanbevelingen te komen die hij moet ondersteunen, dus het presenteert een argumentatieve structuur, evenals een beschrijvende.

De demonstratieve paragraaf Het maakt deel uit van een tekst waarin specifieke activiteiten of gebeurtenissen worden uitgedrukt, en is niet alleen gericht op een specifieke lezerssector.

Voorbeeld van een demonstratieve alinea:

In één onderzoek namen 29 gezonde maar zwaarlijvige vrouwen van 20 tot 45 jaar deel aan een 12 weken durend gecontroleerd eetprogramma met als doel gewichtsbeheersing. Chemie Nancy L. Keim en voedingswetenschapper Kevin D. Laugero evalueerde verschillende factoren met betrekking tot gewichtsbeheersing, waaronder gedragspatronen beslissingen van vrijwilligers en veranderingen in hun niveaus van cortisol, een hormoon dat wordt geassocieerd met spanning. Gewichtsverlies varieerde aanzienlijk onder de vrijwilligers, van 0 tot 27 pond, ondanks de consumptie van hetzelfde voedsel door alle vrijwilligers bij de maaltijden die aan de vrouwen in het centrum worden verstrekt voeding. De onderzoekers controleerden voor het aantal calorieën in de maaltijden. Keim merkte op dat deze bevinding de noodzaak aantoont van plannen voor gewichtsbeheersing die meer geïndividualiseerd zijn dan de nu beschikbare plannen. De onderzoekers ontdekten dat de vrijwilligers in het programma die het meest succesvol waren in het afvallen, ook de hoogste cijfers hadden. hoog op de Iowa Gambling Test (IGT), een standaardtest die helpt bij het beoordelen van bijvoorbeeld de besluitvormingsproces en het vermogen om verleidingen op korte en korte termijn te weerstaan ​​ten gunste van voordelen op de lange termijn termijn. Hoewel het idee om IGT te gebruiken bij obesitasonderzoek niet nieuw is, is het onderzoek van ARS-wetenschappers de eerste die aantoont, in een proef met gecontroleerd eten voor gewichtsverlies, een verband tussen IGT-scores en gewichtsverlies als gevolg van een dieet gecontroleerd. De cortisolbevindingen waren gebaseerd op concentraties van het hormoon in speekselmonsters die gedurende de dag op twee verschillende dagen bij de vrijwilligers waren verzameld. De wetenschappers ontdekten dat de concentraties cortisol in het speeksel van de vrijwilligers nam over het algemeen toe vanaf het begin van het onderzoek tot het einde van de 12 weken waarin eetpatroon. Laugero merkte op dat verhogingen van de cortisolspiegels lang worden beschouwd als een betrouwbare indicator van psychologische stress, en dat is het ook is van mening dat stress een factor is die bijdraagt ​​tot het terugvallen van mensen die een dieet volgen in eerdere consumptiegewoonten en tot verdere gewichtstoename lichamelijk.