Voorbeelden van ontwenningssyndroom

De onthoudingssyndroom is de reeks fysieke reacties die optreden bij een persoon die stopt met het innemen van sommige stof waaraan hij verslaafd is: dit kan een psychoactieve stof zijn in de formele termen van de taal, of het kan iets anders zijn waaraan je verslaafd bent en het proces waardoor het het lichaam binnenkomt is niet dat van introductie fysiek. Bijvoorbeeld: ontwenning van alcohol, ontwenning van nicotine, ontwenning van cafeïne.

Er zijn momenten waarop de lichaamssymptoom er rekening mee houden dat je niet meer bij de stof kunt komen, komt op elk moment en op elke plaats voor, en andere waarbij het syndroom in bepaalde gevallen voorkomt omstandigheden waarin de persoon vroeger gebruikte: dit is het onderscheid tussen laat en geconditioneerd ontwenningssyndroom, ook wel psychologisch. In het laatste geval is de fysieke afhankelijkheid niet zozeer die van het individu zelf.
Van de ontwenningsverschijnselen is degene die het schadelijkst kan zijn die van: alcohol (Paradoxaal genoeg een van de weinige psychoactieve stoffen die sociaal geaccepteerd zijn en die niet leiden tot afwijzing door degenen die ze consumeren). Soms het

alcoholopname gaat een reeks hallucinaties produceren die bekend staat als delirium tremens, wat kan leiden tot tachycardie, hypertensie of paniekaanvallen: het is erg belangrijk om dit te voorkomen, in het geval van exits hiervan verslaving.

Een eigenaardigheid van het ontwenningssyndroom is dat, hoewel het er veel heeft, fysieke manifestaties, wordt niet als een ziekte beschouwd, maar eerder als een conflicterende toestand in de gezondheid van mensen, omdat in het hele proces van genezing en herstel van de verslavingen lijkt dit syndroom en mag geen reden zijn om de strijd tegen ondeugd op te geven, maar dat is het moment om te verdubbelen inspanningen.

Dit is niet het enige geval van ontwenningssyndroom, omdat het de symptomen van het syndroom zijn die de gebruiker het gevoel geven dat afhankelijkheid en behoefte opnieuw te gebruiken.

Manifestatie van symptomen

Ze bestaan ​​niet algemene regels voor de manifestaties van ontwenningsverschijnselen, aangezien deze nauw verband houden met consumptieniveaus die elke persoon heeft, om te begrijpen wat ze zullen lijden als die consumptie drastisch wordt gezien verminderd.

Het is echter gebruikelijk dat de symptomen het tegenovergestelde zijn van wat werd nagestreefd door de consumptie van de stof: dus, wanneer de Afhankelijkheid die wordt verminderd, is die van depressieve stoffen, de gebruikelijke manifestatie is angst, terwijl wanneer een afhankelijkheid van stimulerende stoffen, het gevoel is van desinteresse en apathie.

Behandeling van ontwenningssyndroom

De behandeling ontwenningssyndroom varieert van geval tot geval, met enkele substantiële verschillen tussen criteria: er zijn enkele verslavingen voor degenen die consumptie en de geleidelijke vermindering van afhankelijkheid mogelijk maken, terwijl het in andere gevallen nodig is om ze af te snijden van vlak.

Wanneer het ontwenningssyndroom produceert ernstige depressie problemen, kunnen nieuwe stoffen zoals antidepressiva worden gebruikt om het risico op zelfmoord te voorkomen. De meest intelligente procedure is echter om het effect van het medicijn te begrijpen en de voorwaarden te creëren zodat het niet nodig is om ernaartoe te gaan.

Voorbeelden van ontwenningssyndroom

1. Alcoholontwenningssyndroom.
2. Nicotine-ontwenningssyndroom.
3. Anxiolytisch ontwenningssyndroom.
4. Cannabisontwenningssyndroom.
5. Cafeïne-ontwenningssyndroom.
6. Amfetamine-ontwenningssyndroom.
7. Heroïne-ontwenningssyndroom.
8. Opiumontwenningssyndroom.
9. Cocaïne-ontwenningssyndroom.
10. Gokken ontwenningssyndroom.