0
Keer bekeken
Eindeloos is een zelfstandig naamwoord dat oneindigheid betekent (Ze hebben hem gemaakt eindeloos van vragen). Eindeloos, van zijn kant, is een bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar iets zonder grenzen (We zijn verdwaald in een bos eindeloos).
De reeksen "eindeloos" en "eindeloos" zijn homofonen, dat wil zeggen, ze klinken fonetisch hetzelfde, maar hun betekenis is anders en ze zijn anders geschreven. Dat is de reden waarom in de mond, bij het horen van een van deze vormen, verwarring kan ontstaan.
Zie ook: